Είχαμε διατυπώσει ενυπογράφως πριν από ενάμιση χρόνο την εκτίμηση, ότι το τολμηρό εγχείρημα της επανασυσπείρωσης της Κεντροαριστεράς θα εξαναγκαζόταν πρωτίστως να διαβεί το «Ζάλογγο». (Ο εν λόγω χορός για το ΚΙΝΑΛ, τους πράσινους Στρατηγούς- χωρίς διαθέσιμο στρατό και τις συνιστώσες του, βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη). Οι αιτίες και οι αφορμές ουκ ολίγες, με δεδομένη την μη αντιστρέψιμη πυρηνική σχάση που υπέστη και στον επιτελικό του πυρήνα το πάλαι ποτέ Κραταιό ΠΑΣΟΚ, αφού άλλος για Τσίπρα τράβηξε και άλλος για Σαμαρά και με ελαφρά την καρδία (ασφαλώς τα θυμάστε).
Ως προς τους (κάποτε στην Αμερική) εκατομμύρια ψηφοφόρους του, αυτοί σαν άλλα κακομαθημένα παιδιά, μόλις άρχισαν να συνειδητοποιούν πως τα προνόμια τους συρρικνώθηκαν αίφνης συνεπώς τέρμα το βόλεμα, η ρεμούλα και το μαύρο χρήμα, το εγκατέλειψαν πανηγυρικά, εκφράζοντας εντόνως και ποικιλοτρόπως τη δυσαρέσκεια τους, ψηφίζοντας ακόμη και νεότευκτους κομματικούς σχηματισμούς που κοσμούσαν για πολλά χρόνια μόνο το πολιτικό περιθώριο… Ωστόσο και η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρά την εικονική πραγματικότητα που κατά την ταπεινή άποψη μας αποδίδουν οι δημοσκοπήσεις και την κρατούν ως κυρίαρχη του παιχνιδιού, πιστέψτε με, αυτή την χρονική περίοδο αντιμετωπίζει ιδιαιτέρως σοβαρά προβλήματα στο… πολιτικά φλεγόμενο εσωτερικό της…(Σίγουρα κάτι έχετε αντιληφθεί.)
«Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία κατέστρεψαν τη χώρα», διατυμπανίζουν εκ των υστέρων δηλαδή εκ του ασφαλούς, οι απανταχού Κήνσορες σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, ευρισκόμενοι είτε στα καφενεία του πιο απομακρυσμένου χωριού, είτε σε τηλεοπτικές εκπομπές σχετικά υψηλής τηλεθέασης… Δυστυχώς για όλους εμάς τους έλληνες πολίτες, που ευκόλως αποποιούμαστε ένα σημαντικότατο ποσοστό της ευθύνης, η οποία εκ των θεσμικών μας ιδιοτήτων (δικαιωμάτων και υποχρεώσεων) απορρέει και συνέβαλε τα μέγιστα για το τέλμα στο οποίο έχει οδηγηθεί η Ελληνική Επικράτεια, δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία, αν φυσικά έχουμε το απαράμιλλο θάρρος να κοιταχτούμε στον πολιτικό καθρέπτη του δικού μας μικρόκοσμου, του εαυτού μας… Τo τάνγκο θέλει δύο, όπως άλλωστε και οι ληστείες. Απαιτούν θύματα και θύτες. Μόνο που στην περίπτωση του ανεκδιήγητου πλιάτσικου που για πολλοστή φορά υπέστη αυτή η χώρα, διαπράξαμε ένα μοιραίο λάθος. Ενώπιον της «γλύκας» και του εθισμού στο εύκολο χρήμα, της ηδονής που προσφέρουν οι μορφές κάθε καλοπέρασης, δεν ήμασταν σε θέση (βλέπε παιδεία και εκπαίδευση) να συνειδητοποιήσουμε ότι επί της ουσίας, κλέβαμε ό ένας τον άλλο. Διότι τα δύο μεγάλα κόμματα, για να διασφαλίσουν την ύπαρξη τους και τις εναλλαγές τους στην εξουσία, σαφέστατα έκλειναν το μάτι στους απανταχού επίδοξους πελάτες τους. Κάντε ότι εργάζεστε στο δημόσιο, αλλά μη σκοτίζεστε και πολύ. 8μμ-2μμ και ο μισθός θα «τρέχει» κανονικά. (Στους ωραίους και τις ωραίες θα διατίθενται κι έξτρα επιδόματα). Κλέψτε την εφορία και εδώ είμαστε εμείς… Ζητήστε άφοβα «φακελάκι», δεν θα σας ενοχλήσει κανείς, αφού τους έχουμε βάλει όλους μέσα στο κόλπο. Απαιτήστε μίζες, γιατί πως θα σπουδάσετε τα παιδιά σας στα καλύτερα Πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού με ένα και δύο μισθούς; Κακά τα ψέματα κυρίες και κύριοι.
Τα δύο ιστορικά κόμματα της αντιπολίτευσης φταίνε ίσως και λιγότερο από τον πιο αδίστακτο πλιατσικολόγο που έχει γνωρίσει το ελληνικό Δημόσιο. Κυρίως ευθυνόμαστε όλοι εμείς, που ζούσαμε στην παράκρουση των επίπλαστων μεγαλείων και της ψευδό-ευμάρειας, που στηρίζονταν σε μίνι αλλά αναρίθμητες ληστείες, που είτε αφορούσαν την μη έκδοσης μιας αποδείξεως, είτε σχετίζονταν με τη καταβολή ενός παχυλού μισθού απολύτως δυσανάλογου, με το υποτιθέμενο έργο που παρήγαγε από το πόστο του ο εκάστοτε υπάλληλος.
Όταν με το καλό - που δεν το βλέπω, έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα που θα αποδεχτούμε ότι δεν μας φταίνε σε τίποτα ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε το ΠΑΣΟΚ, τότε αυτή η πολύπαθη χώρα θα έχει αποκτήσει τις πρώτες τις σοβαρές ελπίδες, ώστε να ορθοποδήσει πραγματικά…