Όλο και πιο σκοτεινή γίνεται η υπόθεση του #MeToo. Πρώην παραγωγός αυτοκτονεί λόγω στοχοποίησής της από τη McGowan και τον Weinstein

Όλο και πιο σκοτεινή γίνεται η υπόθεση του #MeToo. Πρώην παραγωγός αυτοκτονεί λόγω στοχοποίησής της από τη McGowan και τον Weinstein
H Jill Messick το 2007, με τον παραγωγό Brad Grey.
Kevin Winter via Getty Images
H Jill Messick το 2007, με τον παραγωγό Brad Grey.

H Jill Messick, πρώην στέλεχος της Miramax (συμφερόντων Weinstein) που υπήρξε και ατζέντης της ηθοποιού Rose McGowan (εκ των κυρίαρχων μορφών της καμπάνιας #MeToo) αυτοκτόνησε στην ηλικία των 50, όπως επιβεβαίωσε η οικογένειά της.

Σε μια σκληρή δήλωση που έδωσε ο δικηγόρος της οικογένειας στα ΜΜΕ έκανε αυστηρή κριτική στον διαπομπευμένο πρώην ηγέτη του Χόλιγουντ, Harvey Weinstein, την πιο ηχηρή κριτικό του, την Rose McGowan και μέλη των ΜΜΕ για την κάλυψη του κινήματος του #MeToo. Η Messick εκπροσωπούσε την McGowan το 1997 (τη χρονιά που η Rose ισχυρίζεται ότι βιάστηκε από τον Weinstein), ενώ αμέσως μετά ανέλαβε καθήκοντα στη Miramax.

«Η Jill θυματοποιήθηκε από την νέα κουλτούρα της απεριόριστης, ανεξέλεγκτης κυκλοφορίας πληροφοριών και της ευκολίας με την οποία όλοι δέχονται μια δήλωση ως γεγονός. Εκείνη ήταν η παράπλευρη απώλεια μιας ήδη τρομακτικής ιστορίας».

Ενώ η οικογένεια της Messick επιβεβαίωσε ότι η McGowan είχε εκμυστηρευτεί στην Messick την ιστορία του βιασμού, οι πληροφορίες για την ανταπόκριση της Messick έχουν υπάρξει ποικίλες. Η οικογένειά της ισχυρίζεται ότι «Ήταν η πρώτη που υπερασπίστηκε την Rose» και ότι ήταν αυτή που «ενημέρωσε τους ανωτέρους της για την τρομακτική εμπειρία στην οποία υποβλήθηκε».

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την επιστολή εδώ.

Η οικογένεια υπογράμμισε ότι η Messick έπασχε από διπολική διαταραχή.

«Το να βλέπουμε το όνομά της ξανά και ξανά επειδή ένας άνθρωπος ήθελε όλο και περισσότερη φήμη για τον αγώνα της, μαζί με την απέλπιδα προσπάθεια του Harvey να την εκδικηθεί, ήταν απελπιστικό για την ίδια. Η Jill έσπασε, ενώ προσπαθούσε να φτιάξει τη ζωή της», είπαν χαρακτηριστικά.

Όπως καταλήγει η επιστολή, «Οι λέξεις έχουν δύναμη. Πρέπει να αναλογιστούμε τις συνέπειες όσων λέμε και κάνουμε. Η ζωή κάποιου μπορεί να εξαρτάται από αυτές».

To άρθρο δημοσιεύτηκε στη HuffPost US και αποδόθηκε στα ελληνικά.