Tι είναι αυτό που μας κρατάει μακριά από την αλλαγή και έτσι κρατιόμαστε μακριά από τη ζωή που θέλουμε να ζούμε; Η βραβευμένη συγγραφέας Τζιλ Δούκα εξηγεί τι είναι αυτό που μας κρατάει πίσω από τα όνειρά μας.
Για να πετύχουμε τα όνειρά μας, θα πρέπει να γίνουμε άλλοι άνθρωποι. Και εξηγώ τι εννοώ. Το όνειρο είναι, λοιπόν, κάπου μπροστά μας και εδώ, ακίνητος, είναι ο άνθρωπος που είμαστε σήμερα. Και για να έρθει το όνειρο εδώ κοντά, θα πρέπει να πάμε προς το όνειρο. Που σημαίνει πως έχουμε να διανύσουμε μια διαδρομή. Για να φτιάξουμε το όνειρο, είναι σημαντικό να χτίσουμε. Σκέψου το όνειρο σαν μια βίλα, ένα καινούριο σπίτι. Θα έπαιρνες ποτέ τα παλιά τούβλα από ένα άλλο εγκαταλειμμένο σπίτι για να χτίσεις το καινούργιο; Όχι, δεν θα το έκανες. Αυτό, λοιπόν, που κάνουμε είναι να χτίζουμε με καινούργια τούβλα, δηλαδή να αναπτύσσουμε καινούργιες δεξιότητες, να αφομοιώνουμε καινούργιες γνώσεις, να αποκτούμε νέα έμπνευση και να κάνουμε καινούργια λάθη. Το να χτίζουμε πάνω σε νέες εμπειρίες είναι εξόχως σημαντικό. Για να το κάνουμε, όμως, αυτό, θέλει πάρα πολλή δουλειά. Πάρα πάρα πολλή δουλειά.
Άρα αυτή η διαδρομή, το κενό το οποίο είναι ανάμεσα σε εμάς και στα όνειρά μας, με τι πρέπει να γεμίσει; Θα γεμίσει με το να γίνουμε άλλοι άνθρωποι, να αποκτήσουμε και νέες δεξιότητες, γνώσεις και έμπνευση. Και όλο αυτό μεταφράζεται σε δουλειά. Δουλειά στην προσωπική ανάπτυξη και στη ζωή μας. Δουλειά είναι ότι κάνω τα πράγματα αλλιώς, με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι τα έκανα σήμερα και βγαίνω έξω από τη ζώνη άνεσης. Αυτό, όμως, που κάνουμε οι περισσότεροι είναι να θέλουμε το αποτέλεσμα, να λέμε «Εγώ θέλω να πετύχω αυτό» και εγκαταλείπουμε, δε σκεφτόμαστε καν τα βήματα της δουλειάς. Και δε βλέπουμε πόσο πρέπει να δουλέψουμε γι’ αυτό που θέλουμε να πετύχουμε.
Υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πας να τρέξεις μαραθώνιο; Δεν υπάρχει. Έτσι δεν είναι; Θα πρέπει να κάνεις προπόνηση. Γιατί θέλεις, λοιπόν, να έχεις δίπλα σου τον τέλειο άντρα χωρίς να έχεις δουλέψει εσύ πρώτα με τον εαυτό σου, χωρίς εσύ να είσαι «τέλεια»; Γιατί θέλεις να έχεις παραπάνω χρήματα στη δουλειά σου χωρίς εσύ να έχεις γίνει ένας καλύτερος εργαζόμενος; Χωρίς να έχεις παρακολουθήσει ένα σεμινάριο ή να έχεις εκπαιδευτεί και να έχεις καινούργιες γνώσεις; Τι σε κρατάει ακριβώς πίσω από το να γίνεις καλύτερος άνθρωπος;
Μας κρατάει πίσω το πολύ αγαπημένο μας Ε-Γ-Ω. Το Εγώ δε θέλει καμία αλλαγή. Το Εγώ είναι ο άνθρωπος μέσα μας, το αγαπημένο μικρό μας παιδί το οποίο δε θέλει να βγούμε καθόλου έξω από τη ζώνη άνεσης, επειδή φοβάται πάρα πολύ την αλλαγή. Και είναι οκέι το να φοβόμαστε την αλλαγή. Παρ’ όλα αυτά, το κομμάτι του εαυτού μας που λέει «Δεν θα κάνεις αυτό το μετέωρο βήμα» λέγεται Εγώ. Για να πάω από εκεί όπου είμαι εκεί όπου θέλω, θα πρέπει να διανύσω και να ζήσω τη διαδρομή.
Η διαδρομή είναι πάντα κενή. Δεν ξέρουμε πώς θα φτάσουμε εκεί. Μπορεί να ξέρεις, να έχεις πάρει έναν χάρτη ή να έχεις βάλει το GPS. Τι ωραία… Το βλέπεις στο GPS, αλλά δεν ξέρεις αν στο επόμενο φανάρι, χτύπα ξύλο, έχει γίνει κάποιο τρακάρισμα και θα καθυστερήσεις. Έχεις έναν μπούσουλα και ξέρεις πώς θα πας, αλλά δε γνωρίζεις τι θα συμβεί. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τη ζωή. Υπάρχει αυτό το κενό, δεν ξέρεις πώς θα είναι, δεν ξέρεις πώς θα το κάνεις, και μιλάω για μεγάλες αποφάσεις, για τα μεγάλα βήματα στη ζωή μας. Δεν ξέρεις το αποτέλεσμα, αν, λόγου χάρη, πάρεις την απόφαση να μετακομίσεις, να φύγεις από την Ελλάδα σε περίπτωση που δε βρίσκεις δουλειά. Ή να μπεις σε μια σχέση, αν έχεις τον φόβο της σχέσης, ή να κάνεις ένα παιδί, να επενδύσεις στις σπουδές σου ένα μεγάλο ποσό.
ΔΕΝ ξέρεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα και δεν ξέρεις ποια είναι η διαδρομή και τι θα πρέπει να ακολουθήσεις. Σε αυτό το κενό, λοιπόν, σε αυτή την διαδρομή που είναι γεμάτη με ερωτηματικά, για να ζήσω το όνειρό μου, το Εγώ ουρλιάζει: «Είσαι τρελή που θα αλλάξεις σπίτι; Καλά είσαι εδώ!» «Είναι δυνατόν να τα φτιάξεις με αυτό τον τύπο; Αυτός ο τύπος δεν έχει λεφτά. Έχει παιδί! Δεν θα βγαίνεις όποτε θέλεις». «Τόσα χρήματα για σπουδές; Γιατί να το κάνεις αυτό;» Ουρλιάζει, λοιπόν, το Εγώ και το μόνο που σου λέει είναι να κρατηθείς μακριά από την αλλαγή. Αλλά θέλω να σου πω κάτι. Το κάνουμε, ακούμε το Εγώ και λέμε: «Αχ, ναι, θα καθίσω, δε θα κάνω αυτό το τεράστιο βήμα. Δε θα πω όχι στη δουλειά που νιώθω ότι με εκμεταλλεύονται. Δε θα ψάξω να βρω μια άλλη δουλειά. Δε θα χωρίσω από μια σχέση η οποία δε με ικανοποιεί. Δεν, δεν, δεν. Τι συμβαίνει, όμως, τότε;
Αν εσύ δεν ξεβολευτείς και ακούς συνέχεια το Εγώ, το σύμπαν θα σε ξεβολέψει από μόνο του, καθώς ο στόχος μας είναι να γινόμαστε καλύτεροι. Ο στόχος της ζωής μας είναι να αναπτυσσόμαστε κάθε μέρα. Έχουμε έρθει στη γη για να περνάμε από δοκιμασίες και να βλέπουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αναπτύξουμε τον ανώτερο εαυτό μας. Οπότε, αν εσύ καθίσεις πίσω και «λουφάξεις», αυτό που θα συμβεί είναι να φας μια γερή κλoτσιά στον πισινό σου από το σύμπαν, η οποία θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζώνη άνεσης που θα δημιουργούσες αν εσύ έπαιρνες από μόνος σου την απόφαση.
Αν δεν πέσεις από μόνος σου σε αυτό το κενό, θα έρθει το σύμπαν από πίσω και θα σου δώσει αυτή την κλοτσιά και θα σε σπρώξει προς τα εκεί. Θα γίνουν πράγματα τα οποία θα σε ξεβολέψουν εντελώς για να προχωρήσεις παρακάτω. Και τελικά θα αναγκαστείς να κάνεις αλλαγές στη ζωή σου και να γίνεις καλύτερος άνθρωπος από τις εμπειρίες. Θα σου δώσει την κλοτσιά το σύμπαν αν εσύ δεν πάρεις την απόφαση να πέσεις μόνος σου στο κενό.
Τζιλ Δούκα MBA, PCC
Βραβευμένη συγγραφέας παγκόσμιου bestseller Αγάπη Τώρα και Ευ Ζην Τώρα, Ομιλήτρια διεθνούς φήμης
Περισότερα στο www.jillandnikolas.com