Τους λόγους για τους οποίους δεν ψήφισε το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα μέτρα αναλύει σε άρθρο του στα Νέα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Τονίζει ότι «αν και η Αριστερά απολέσει την αξιοπιστία της, τότε κινδυνεύει να χάσει η ίδια την ψυχή της και η δημόσια ζωή το ύστατο καταφύγιό της».
«Το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ δε θα έπρεπε να συνομολογήσει ένα νέο μνημόνιο, το οποίο, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και «Ποτάμι», επιχειρεί τώρα να ψηφίσει στη Βουλή. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια κάνει και το λάθος να εφαρμόσει και στην πράξη αυτό το μνημόνιο, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κινδυνεύσει με μετάλλαξη και η χώρα με βέβαιη επιδείνωση της ήδη τραγικής θέσης της.
Προσωπικά, δε θα μπορούσα ποτέ, να ψηφίσω ένα μνημόνιο που προβλέπει νέα μέτρα λιτότητας, σκληρές νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις και νέες ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών ακινήτων και επιχειρήσεων. Και αυτό όχι μόνο για λόγους ιδεολογικής και πολιτικής συνέπειας, αλλά και γιατί ένα τρίτο μνημόνιο θα έφερνε στην πατρίδα μας τις ίδιες καταστρεπτικές συνέπειες των δύο ανάλογων προηγούμενων» γράφει.
Ο κ. Λαφαζάνης τονίζει επίσης ότι δεν αποδέχεται τους «αναγκαστικούς μονόδρομους και τις ανόητες και ανιστόρητες κατηγορίες της "αποστασίας" για όσους τους αμφισβητούν».
«Πολύ δε περισσότερο δεν αποδέχομαι ότι η δημοκρατία στην πατρίδα μου, στην ελληνική Βουλή και στα κόμματα πρέπει να ενοχοποιείται, προκειμένου να θριαμβεύει στο "προτεκτοράτο" της Αθήνας η συναινετική σιωπή των αμνών ή η ηχηρή αποδοχή ως "αναγκαίου κακού" του νέου Μνημονίου».
Και προσθέτει: «Δεν παραδίδω ποτέ μαθήματα πολιτικής ηθικής και πολιτικής ορθότητας σε κανέναν. Απεχθάνομαι όσο τίποτα έναν τέτοιο ρόλο. Η πολιτική κυρίως κρίνεται από τις συνέπειες των επιλογών» τονίζει.