Σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για κατάργηση του επ' αόριστον ψυχιατρικού εγκλεισμού

Σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για κατάργηση του επ' αόριστον ψυχιατρικού εγκλεισμού
Output from a psychiatric ward. Concept of hope and healing
Output from a psychiatric ward. Concept of hope and healing
Giggietto via Getty Images

Σχέδιο νόμου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Σταύρο Κοντονή, αναμένεται να επιφέρει σημαντικές αλλαγές όσον αφορά τα δικαιώματα των αδικοπραγούντων ψυχικά ασθενών ατόμων.

Η «Καθημερινή» αναφέρει ότι με το νομοθέτημα αυτό η ελληνική πολιτεία προσαρμόζεται στις εξελίξεις, σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, στην ψυχιατρική και το ποινικό δίκαιο, όπως αποτυπώνονται σε θεμελιώδη κείμενα προάσπισης των δικαιωμάτων του ανθρώπου (ΕΣΔΑ, Σύμβαση ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ). Ακόμα, ενσωματώνονται επισημάνσεις της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του Συνηγόρου του Πολίτη αλλά και της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.

Πιο συγκεκριμένα, καταργείται ο μακροχρόνιος εγκλεισμός σε κλειστές μονάδες και θεσπίζονται σύγχρονα μέτρα που εγγυώνται το θεραπευτικό αποτέλεσμα, ταυτόχρονα με την ασφάλεια του ίδιων των ψυχικά ασθενών δραστών αξιόποινων πράξεων αλλά και των τρίτων. Παράλληλα, με το προτεινόμενο νομοθέτημα καλύπτεται το υπάρχον νομοθετικό κενό για τον τρόπο εκτέλεσης των μέτρων ασφαλείας.

Παράλληλα, υιοθετούνται ως «μέτρα θεραπείας» η τοποθέτηση σε ειδικό ψυχιατρικό τμήμα ή η θεραπεία και ψυχιατρική παρακολούθηση σε εξωνοσοκομειακή Μονάδα Ψυχικής Υγείας (δηλ. Κέντρο Ψυχικής Υγείας ή Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας) ή εξωτερικά ιατρεία δημόσιου ψυχιατρικού ή γενικού νοσοκομείου.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, καταργείται επίσης η στιγματιστική ορολογία του ΠΚ, αρμόδιο για την επιβολή του μέτρου ασφαλείας καθίσταται πλέον αποκλειστικά το Δικαστήριο στο οποίο έχει δυνατότητα συμμετοχής στο τυχόν θύμα της άδικης πράξης. Ταυτόχρονα, ορίζεται η μέγιστη διάρκεια του μέτρου ασφαλείας, οι οποίες καθορίζονται με δύο πραγματογνωμοσύνες, η μία αμέσως μετά τη σύλληψη και η άλλη όσο το δυνατό πλησιέστερα προς τη δικάσιμο οι οποίες θα μπορούν να τόσο την κατάσταση της ψυχικής υγείας όσο και την ενδεικνυόμενη θεραπεία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυξάνεται και η βαρύτητα του πλημμελήματος που μπορεί να δικαιολογήσει την επιβολή του μέτρου. Δηλαδή, το πλημμέλημα πρέπει να απειλείται με ποινή τουλάχιστον ενός έτους και όχι τουλάχιστον έξι μηνών, όπως προβλέπεται σήμερα. Την ίδια στιγμή όμως, το μέτρο μπορεί να επιβληθεί για όλα τα εγκλήματα κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας που απειλούνται με ποινή στερητική της ελευθερίας τουλάχιστον τριών μηνών, ώστε να μπορεί να επιβληθεί και σε μια περίπτωση επικίνδυνης σωματικής βλάβης, κάτι που σήμερα δεν είναι εφικτό.

Διευκρινίζεται ότι σε καμία περίπτωση το μέτρο δεν μπορεί να επιβληθεί για όλα τα εγκλήματα κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας που απειλούνται με ποινή στερητική της ελευθερίας τουλάχιστον τριών μηνών. Επίσης, παρέχεται στον κατηγορούμενο δικαίωμα άσκησης έφεσης, δίδεται η δυνατότητα αδειών, εξόδων ή διαμονής σε εποπτευόμενους χώρους στους θεραπευόμενους, και, τέλος, ορίζονται εισαγγελέας επόπτης και ανεξάρτητα όργανα ελέγχου.

Το μέτρο λήγει όταν δεν θεωρείται πλέον πιθανό ότι το άτομο θα τελέσει νέα εξίσου σοβαρά εγκλήματα στο μέλλον.

Δημοφιλή