Έμφαση στην ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα, στην ανάγκη της Ελλάδας για δημοσιονομικό χώρο προκειμένου να αναδιοργανώσει την οικονομία της αλλά και στη νέα σχέση που επιθυμεί να έχει με τον ΟΟΣΑ, απέδωσε κατά την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού στο Παρίσι, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Παράλληλα όμως, αφού ξεκαθάρισε ότι η εποχή της λιτότητας και των μνημονίων έχει περάσει, σημείωσε πως η χώρα θα πρέπει να δώσει τη μάχη για τη φοροδιαφυγή για τη διαφθορά.
«Θα στοχεύσουμε το λαθρεμπόριο καυσίμων και καπνού, θα κάνουμε πιο αυστηρή τη νομοθεσία σχετικά με τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, θα ενισχύσουμε την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, ενώ θα εξασφαλίσουμε την πλήρη λογοδοσία και διαφάνεια των λειτουργιών της και θα διευρύνουμε τον ορισμό της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής, ενώ θα καταργήσουμε την φορολογική ασυλία» ανέφερε ο κ.Τσίπρας.
Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί επίσης, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό στην προσέλκυση επενδύσεων σε βασικούς τομείς και αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του κράτους «πιο αποτελεσματικά, εξετάζοντας κάθε περίπτωση χωριστά και σεβόμενοι το δημόσιο συμφέρον». «Για παράδειγμα, πρέπει να ενοποιήσουμε το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους φορείς διαχείρισης των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων που σήμερα είναι διασκορπισμένοι σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα».
Διεύρυνση της ατζέντας για ανάπτυξη και μεταρρυθμίσεις
Ο κ. Τσίπρας ανέφερε επίσης ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να διευρύνει την ατζέντα σε ορισμένους τομείς, όπως:
- Πράσινη Ανάπτυξη
Σύμφωνα με τις προτεραιότητες που εξήγγειλε η νέα Επίτροπος της ΕΕ για το περιβάλλον, θα θέλαμε να γίνει η Ελλάδα ένας ηγέτης στις στρατηγικές του πράσινου μετασχηματισμού. Μερικές από τα μείζονες αλλαγές θα πραγματοποιηθούν μέσω της εισαγωγής των κατανεμημένων συστημάτων (στον τομέα της ενέργειας ή των αποβλήτων, για παράδειγμα), αλλά αυτό μπορεί να επεκταθεί και σε άλλους τομείς όπως οι κατασκευές και ο βιομηχανικός σχεδιασμός.
-Κοινωνική Οικονομία
Η κοινωνική Οικονομία έχει αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης και έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες στα χρόνια που έρχονται. Πρέπει να προωθήσουμε ένα θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα εντοπίζει τα σημεία συμφόρησης για την μελλοντική ανάπτυξή του, θα παρέχει υποστήριξη στους οργανισμούς που μπορούν να ξεπεράσουν αυτά τα σημεία συμφόρησης, ενώ θα ενθαρρύνει τις συνέργειες με άλλους τομείς της οικονομίας.
-Νέα Δικτυακά Συστήματα
Η πληροφορική έχει πλέον δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για δικτυακά συστήματα και κινείται προς μια παραγωγή με βάση τα κοινά στοιχεία. Η εφαρμογή της, όπως προκύπτει από την ευρωπαϊκή εμπειρία, είναι ευρέα: από την κοινωνική φροντίδα μέχρι τον τραπεζικό τομέα, και από τα τρόφιμα μέχρι την εκπαίδευση. Μια τέτοια προσέγγιση είναι ιδιαίτερα σημαντική στην Ελλάδα, όχι μόνο λόγω της αδυναμίας των υφιστάμενων θεσμών, αλλά και λόγω του μεγάλου αριθμού ειδικευμένων ατόμων που τώρα είτε είναι άνεργοι είτε στο εξωτερικό, καθώς και λόγω των πολλών απομακρυσμένων νησιωτικών ή ορεινών περιοχών.
-Επιχειρηματικά οικοσυστήματα (clusters)
Η δημιουργία των οικοσυστημάτων παραγωγής μπορεί να προσφέρει σημαντικά κίνητρα για να παραμείνουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα, αντί να φύγουν στο εξωτερικό. Ένα οικοσύστημα μπορεί να περιλαμβάνει συνένωση υποδομών, εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, σύμπραξης με δημόσια πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα με τρόπο που να μεγιστοποιεί τα οφέλη της επένδυσης στην συνεργασία.
Επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ
Ο πρωθυπουργός, αναφέρθηκε με έμφαση και στις συνέπειες τις οικονομικής κρίσης και των πολιτικών λιτότητας.
«Δεν μπορούμε πλέον να υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα των υφεσιακών πολιτικών της εσωτερικής υποτίμησης. Δεν μπορούμε πλέον να υποκρινόμαστε ότι το δημόσιο χρέος της χώρας είναι βιώσιμο και εξυπηρετήσιμο, όταν ανέρχεται περίπου στο 178% του ΑΕΠ, με τους τόκους περίπου στα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως μέχρι το 2021, και μετά στα 11 δισεκατομμύρια ευρώ και το 2022 στα 24,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Και δεν μπορούμε πια να συνεχίσουμε με εξωπραγματικά και υφεσιακά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3% το 2015 και του 4,5% στη συνέχεια, απλά και μόνο για να προσποιούμαστε ότι το Ελληνικό δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο».
Αναφερόμενος δε στο έργο της κυβέρνησής, επεσήμανε πως απαιτούνται σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση ιστορικά ριζωμένων αδικιών και της αναποτελεσματικότητας του οικονομικού μας συστήματος. «Αυτό, με τη σειρά του, απαιτεί δύο πράγματα: Πρώτον, την πολιτική βούληση ώστε να αντιπαρατεθούμε όλα αυτά τα οργανωμένα συμφέροντα που επωφελούνται εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών. Η κυβέρνησή μας έχει αυτή τη βούληση. Δεύτερον, χρειαζόμαστε τεχνική εμπειρία ώστε να εντοπίσουμε τις θεσμικές δομές που μπλοκάρουν τις αλλαγές και να τις μεταρρυθμίσουμε με σταθερό τρόπο. Η συνδρομή του ΟΟΣΑ στο θέμα αυτό είναι πολύτιμη».
Γι΄αυτό και «επιθυμούμε μια νέα σχέση με τον ΟΟΣΑ μακριά από τις εργαλειοθήκες του παρελθόντος, οι οποίες ποτέ δεν είχαν γίνει αποδεκτές από τους πολίτες ως ένα δικό τους σύνολο μεταρρυθμίσεων. Η συνεργασία θα πλαισιώνεται από το πρόγραμμα της κυβέρνησής μας για προοδευτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, κάθε περίπτωση θα εξετάζεται χωριστά, και σε ότι αφορά τις τεχνικές λεπτομέρειες που πλαισιώνουν την εφαρμογή τους».