Η κότ’αετός δεν γίνεται
όσοι κι αν το θελήσουν
όσοι νονοί κι αν ευρεθούν
αετό ...να τη βαπτίσουν
Γ.Κ.Τσώλης,Η κότα και ο αετός
Πολλές φορές σε διάφορες συναντήσεις, σε τηλεοπτικά πάνελ, σε κοινωνικές παρέες εκεί που αναλύεις τα επιχειρήματά σου για ένα θέμα, κάποιος παρεμβαίνει με μιά εντελώς(γι’αυτόν) ″φυσιολογική αποστροφή″:
‘’Ας μιλήσουμε πολιτικά’’
Πριν [κι αν] μπεις σε τέτοιου είδους συζήτηση, αναρωτιέσαι:
‘’Τι να σημαίνει άραγε το ας μιλήσουμε πολιτικά’’;
Η πολιτική κουβέντα δεν έχει λογικές, επιστημονικές, αξιακές, θεωρητικές πτυχές; Αφορά μόνο σε κόλπα, τρικ επί του πρακτέου ή σε αμπελοφιλοσοφία επί του ευκταίου;
Κινείται στο φαντασιακό, το συναισθηματικό, το εικονικό, το παρορμητικό;
Μπορεί π.χ κάποιος, εντελώς αμόρφωτος, ανιστόρητος, αστοιχείωτος, να αναπτύσσει με άνεση υψηλού επιπέδου θέματα, μόνο και μόνο γιατί ″μιλάει πολιτικά″; δηλαδή μιλάει στον αέρα, πιθανόν με μία ακατανόητη για τους απλούς θνητούς γλώσσα, μιλάει με βάση σκοπιμότητες κι όχι λογικές ενότητες;
Οι πολιτικοί πολιτικολογούν χωρίς να γνωρίζουν κατά βάθος τι μπορούν να ποιούν [απ΄όσα λένε];
Το πολιτικό προσωπικό παλαιότερα διαβιούσε ανέτως στον παράδεισο των αόριστων εξαγγελιών αλλά μετά την κρίση, παρόλο που έχει προσγειωθεί σ’ένα ιδιόρρυθμο καθαρτήριο χαμένης αξιοπιστίας, δεν φαίνεται να εγκαταλείπει τον μπλα-μπλα-δισμό του.Τα γερασμένα τσιτάτα και τα κορεσμένα βιογραφικά εξακολουθούν να κρύβονται,τα κουρσεμένα λάφυρα της Μεταπολίτευσης δεν αποφασίζουν ν’αποσυρθούν ή –αν γίνεται-ν’αλλάξουν.
‘’Μιλώντας πάντοτε πολιτικά’’ κρίνουν οι ίδιοι ότι η νέα γενιά δεν διαθέτει την πείρα για να κυβερνήσει,λες και αυτοί και μόνο γεννήθηκαν με αυτό το προνόμιο.Δυστυχώς η απάντηση σε τούτες τις αυθαίρετες παλαιοκομματικές αντιλήψεις είναι εξίσου συντηρητική και έωλη.
‘’Μόνον οι νέοι, οι οποίοι δεν έχουν βαρίδια [αλλά διαθέτουν κομματικά πιστοποιητικά] έχουν το φυσικό δικαίωμα [;] να κυβερνήσουν και μάλιστα είναι οι μόνοι που θα κυβερνήσουν έντιμα και φιλολαϊκά’.
Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν απαξιώσει τα επιχειρήματα, τα σχέδια, τα προγράμματα κι αρκούνται σε αυτο-ικανοποιούμενες διακηρύξεις, ανεδαφικές και ιδεοληπτικές κορώνες.
Οι μεν ‘’μιλάνε πολιτικά’’για να συντηρήσουν το καθεστώς και οι δε ‘’μιλάνε πολιτικά’’ για να τ’αλλάξουν και να φτιάξουν ένα άλλο καθεστώς.
Μόνο που η ζωή δεν αλλάζει με φανφάρες που πετάνε και φεύγουν αλλά με πράξεις που μένουν και φαίνονται.
Στο σημείο αυτό άπαντες υστερούν και υπολείπονται.
ΥΓ.’’Κάλλιο να είσαι όρνιθα,που εις το γκριλ εψήθη
παρά αυτός που θεωρούν οι πάνω κουτορνίθι’’ [ Γ.Σώκος,Ηρακλής ανα-μαινόμενος]