Να ’μαστε λοιπόν στον χειμώνα. Με άλλα λόγια η μέρα έχει μικρύνει σημαντικά, η ώρα έχει αλλάξει,κάτι που σημαίνει πως από τις πέντε σκότος κι έρεβος, ο υδράργυρος σιγά σιγά μας θυμίζει πως είμαστε στον χειμώνα, οι βροχές και ο γκρίζος ουρανός θα αρχίσουν εντονότερα να μας λένε καλημέρα.
Και βέβαια η διάθεση για να βγαίνουμε από το σπίτι πατώντας στο κινητό μας τον αριθμό έξι, που ισοδυναμεί πλέον στο μυαλό όλων με την σωματική άσκηση για μερικούς όλο και θα «πηγαίνει περίπατο», ιδίως αν δουλεύουμε από το σπίτι.
«Έχουν γίνει πολλές έρευνες για το πως επηρεάζεται η διάθεση μας κατά την αλλαγή των εποχών», μας λέει η ψυχοθεραπεύτρια Γκρέις Γουόργουικ.
Αυτόν τον καιρό που όλοι είμαστε ψυχολογικά και εγκεφαλικά κουρασμένοι με το lockdown, η έξοδος για βόλτα σηκώνει πολύ κουβέντα.
Ξαφνικά όλα φαίνονται πιο δύσκολα. Αυτό που πρέπει να βρει ο καθένας από εμάς είναι το κίνητρο. Και για τον καθένα από εμάς το κίνητρο αυτό είναι διαφορετικό.
“Τι κάνουμε αν η διάθεση για να βγαίνουμε από το σπίτι πατώντας στο κινητό μας τον αριθμό έξι που ισοδυναμεί πλέον στο μυαλό όλων με την σωματική άσκηση «πηγαίνει περίπατο»;”
Τα κέρδη
Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη του να είμαστε έξω είναι η έκθεση στο φως. «Γνωρίζουμε - και αυτό είναι πολύ σημαντικό αυτήν τη στιγμή - πως ο ήλιος θα μας βοηθήσει να πάρουμε την απαραίτητη δόση βιταμίνης D που χρειάζεται ο οργανισμός μας. Μην ξεχνάμε ότι βιταμίνη D παίζει μεγάλο ρόλο στην διάθεση μας», λέει η Γκρέις Γουόργουικ.
Καθώς αλλάζει η εποχή, αλλάζει και το φως της ημέρας, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται ο κιρκαδικός μας ρυθμός.
«Κάτι που θα μας βοηθήσει πολύ είναι να βγούμε για περίπατο νωρίς το πρωί, για περίπου για πενήντα με εξήντα λεπτά, δίνοντας έτσι στο φως την ευκαιρία να εισέλθει στον οργανισμό μας την ώρα πρέπει. Αυτό θα μας βοηθήσει να κοιμηθούμε καλύτερα το βράδυ και να επανέλθει ο οργανισμός μας σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Καλύτερος ύπνος, καλύτερη διάθεση».
Ο περιβαλλοντικός ψυχολόγος και σύμβουλος ευεξίας, Λι Τσέιμπερς συχνά συνιστά στους ανθρώπους που εργάζονται από το σπίτι να τροποποιήσουν τη δομή της ημέρας τους προκειμένου ο οργανισμός τους να πάρει το φως που χρειάζεται. Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας μας συμβουλεύει να κάνουμε μία βόλτα πριν το μεσημέρι ή το απόγευμα.
Η έλλειψη φωτός αυξάνει την μελατονίνη, η οποία μας προκαλεί νύστα. Ταυτόχρονα πέφτει η σεροτονίνη μας, λέει η Γκρέις Γουόργουικ, γεγονός που μας κάνει πιο επιρρεπείς στην κατάθλιψη. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο όπου δεν βγαίνουμε από το σπίτι, δεν παίρνουμε αρκετό φως και εν τέλει αισθανόμαστε χειρότερα όσο περισσότερο μένουμε μέσα.
«Το φως, όσο απλό φαίνεται, τόσο ισχυρό αντίκτυπο έχει σε πολλά διαφορετικά πράγματα», υποστηρίζει η Γκρέις Γουόργουικ.
Υπάρχουν και άλλα οφέλη. «Μειώνει τα επίπεδα άγχους μας, παράγει ενδορφίνες που ρυθμίζουν την διάθεση μας. Μπορούμε πραγματικά να αποκτήσουμε περισσότερη ενέργεια μόνο με το να είμαστε έξω και να πάρουμε καθαρό αέρα».
Μια έρευνα του Ιδρύματος Ψυχικής Υγείας διαπίστωσε ότι η έξοδος ήταν ένας σημαντικός τρόπος για την αντιμετώπιση του άγχους από την πανδημία. Οι πιο δημοφιλείς ήταν α) το περπάτημα με 59% και β) και η επίσκεψη σε χώρους πρασίνου, όπως πάρκα με 50%.
Εκπαιδεύουμε το μυαλό μας
Σύμφωνα με την Γκρέις Γουόργουικ υπάρχουν δύο κατηγορίες κινήτρων. α) «πιέζω τον εαυτό μου» και β) «σπρώχνω το εαυτό μου».
Στην πρώτη περίπτωση που «πιέζω τον εαυτό μου» λέμε: «Θα υποχρεώσω το εαυτό μου να κάνω αυτό και θα αναλογιστώ τα οφέλη που θα έχω». Αυτό είναι καλό για όσους δυσκολευόμαστε να βρούμε κίνητρο. Πρόκειται για την απόλυτη ώθηση να βρεθούμε εκτός σπιτιού. Αντιλαμβανόμαστε το κέρδος αυτής της κίνησης και την πραγματοποιούμε.
Στην δεύτερη περίπτωση σπάμε την ρουτίνα και κάνουμε την αλλαγή που στην πραγματικότητα θέλουμε σε αντίθεση με το να την επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Ένας τρόπος για να το καταφέρουμε είναι να αναλογιστούμε την χαρά που θα μας δώσει.
Άλλη μία παράμετρος είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον χειμώνα και τους κρύους μήνες καθώς οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μία αρνητική προδιάθεση.
Ας απολαύσουμε την ομορφιά της φύσης
Να μην ξεχνάμε πως υπάρχει ένας όμορφος κόσμος εκεί έξω που αξίζει τον κόπο να ”επισκεφθούμε”.
Η επαφή με την φύση «μπορεί να γαληνεύσει το μυαλό και την ψυχή μας», λέει η Γκρέις Γουόργουικ.
Αντί να σκεφτόμαστε, «πιθανότατα θα έπρεπε να κάνω μια βόλτα στο μεσημεριανό διάλειμμα», υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι, «θέλω πραγματικά να βγω και να έρθω σε επαφή με τη φύση».
Παιχνιδιάρικη διάθεση
Όταν βγαίνουμε έξω αποκτούμε αυτόματα μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση, γινόμαστε και πάλι παιδιά. Φέρνουμε στο μυαλό μας πράγματα που κάναμε όταν ήμασταν μικροί.
«Αν δεν μας δίνει κίνητρο η έννοια της φύσης ας θυμηθούμε όλα αυτά που κάναμε όταν ήμασταν παιδιά. Βγαίναμε από το σπίτι για να παίξουμε» είναι η προτροπή της Γκρέις Γουόργουικ με τον Λι Τσέιμπερς να συμπληρώνει: «Να γίνουμε πάλι παιδιά. Η ομορφιά του χειμώνα είναι εκεί έξω, ψάχνοντας για κάτι διαφορετικό. Είναι αυτή η περιέργεια που μας βγάζει από την ζώνη ασφαλείας μας, αναζητώντας καινούργια πράγματα».
Η χαρά της λίστας
Αν πάλι μας αρέσει να φτιάχνουμε λίστα με πράγματα που πρέπει να κάνουμε κατά την διάρκεια της ημέρας, ας προσθέσουμε άλλο ένα με την ειδοποίηση στο κινητό μας «να πάω για περίπατο» δίνοντας μας την χαρά στην επιστροφή, να το διαγράψουμε.
Γινόμαστε δραστήριοι - παραγωγικοί
Αν καμία από τις παραπάνω προτάσεις δεν μας δίνει το απαραίτητο κίνητρο, ίσως αν γίνουμε παραγωγικοί μας βοηθήσει. Για παράδειγμα τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ή διάφορες άλλες αγγαρείες που πρέπει να κάνουμε.
«Ψάχνουμε για πράγματα που μας δίνουν χαρά, που μας ενθουσιάζουν, στα οποία προσβλέπουμε, αυτά που προσδοκούμε», μας εξηγεί ο Λι Τσέιμπερς. Αυτά με την σειρά τους θα μας κάνουν να θέλουμε να βγαίνουμε περισσότερο και να μην κλεινόμαστε μέσα στο σπίτι.