Η δημόσια «παράσταση» των Κλίντον και Τραμπ και ο ξεπεσμός του δημόσιου λόγου

Τα αίτια αυτής της ηθικής και πολιτικής απόπτωσης είναι πολλά και εδράζονται κυρίως στο γεγονός ότι αυτό το κράτος, διότι περί κράτους πρόκειται και όχι αμιγώς έθνους που έχει εντελώς άλλα χαρακτηριστικά (κοινή γλώσσα, κοινή θρησκεία, κοινό πολιτισμό ήθη, παραδόσεις και έθιμα κτλ.) από τη δημιουργία του και τους δημιουργούς του, ηθικούς και φυσικούς δηλ. Αμερικανούς και Ισπανούς και δευτερευόντως Ευρωπαίους, αν βασίστηκε σε κάτι αυτό ήταν κάποιες αρχές. Στις απαρχές του τουλάχιστον. Αρχές. Αξίες. Ιδανικά και οράματα.
Shannon Stapleton / Reuters

Η τελευταία τηλεοπτική, (της 9ης Οκτ.2016) «αναμέτρηση» των δυο προεδρικών υποψηφίων για το αξίωμα του Αμερικανού Προέδρου, μεταξύ Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλντ Τραμπ, ανεξαρτήτως από τις όποιες επί μέρους τοποθετήσεις, σε μεγάλα κεντρικά θέματα (άμυνα, διεθνή διπλωματία, Ρωσία, Μέση Ανατολή, Ευρώπη, Μετανάστες, κτλ) που οι θέσεις λίγο ως πολύ «παίζουν» με τις λέξεις και τα νοήματα τους, και πέρα από το βασικό και μείζον για τον Αμερικανό πολίτη κεντρικό ζήτημα που δεν είναι άλλο από την οικονομία, όπου εκεί οι θέσεις και των δυο υποψηφίων, πράγματι διαφέρουν αισθητά, αυτό που κατέδειξε για ακόμα μια φορά και αυτή η δημόσια «παράσταση» και των δυο υποψηφίων, δυστυχώς και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός και είναι κοινός παρανομαστής σε αναλύσεις όλου του πολιτικού φάσματος στις ΗΠΑ είναι: η ηθική και πολιτική κατάπτωση! Απόπτωση. Ξεπεσμός της πολιτικής και του δημόσιου λόγου! Ανηθικότητα κοινωνική και πολιτική. Υποκρισία. Από τη μια πουριτανισμός και άκρα συντηρητικότητα την ώρα που η Αμερική είναι η ισχυρότερη στη σκληρή βιομηχανία του πορνό με 100άδες δισεκατομυρίων να εισρέουν νόμιμα και παράνομα στα κρατικά ταμεία, μέχρι τις περισπούδαστες και φλογερές πατριωτικές εθνικοθρησκευτικές κορώνες και τα κηρύγματα ήθους των Ευαγγελιστών - η άλλη μεγάλη υπέρ δύναμη των ΗΠΑ και των Ρεμπουμπλικάνων ειδικότερα- που εν τέλει εδραίωσαν την υποψηφιότητα του Ντόναλτ Τραμπ δίδοντάς του το χρίσμα.

Αν λοιπόν κάποιος ιστορικός του μέλλοντος εμβαθύνει, αναζητώντας αίτια και αιτιατό, αποζητώντας απαντήσεις στο γιατί το όντως «βαθύ αμερικανικό πολιτικό σύστημα», αυτοί δηλ. που πραγματικά ασκούν πολιτική και παράγουν οικονομικά και πολιτικά δεδομένα (think tank, γνωστές πολυεθνικές παραγωγής όπλων, φαρμάκων κτλ, κεντρικές τράπεζες, και οι γνωστές πέντε με δέκα οικογένειες πλουσίων που εμμέσως πλην σαφώς χρηματοδοτούν και τις υποψηφιότητες μέχρι τέλους), δεν επέτρεψε απλώς, αλλά σχεδόν, επέβαλε με τις δυνάμεις του και του δυο αυτούς ανθρώπους ως υποψηφίους του ισχυρότερου πολιτικού και οικονομικού αξιώματος του πλανήτη! Τον κάθε ένα για διαφορετικούς πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Οι απαντήσεις θα πρέπει να αναζητηθούν πέρα από τα προφανή πολιτικό- οικονομικά και διεθνή δεδομένα, σε βάθος πολλών ετών και σίγουρα τα κριτήρια για τις απαντήσεις μόνο σε οικονομικά πολιτικά και διεθνή δεδομένα δε θα παραπέμπουν.

Τα αίτια αυτής της ηθικής και πολιτικής απόπτωσης είναι πολλά και εδράζονται κυρίως στο γεγονός ότι αυτό το κράτος, διότι περί κράτους πρόκειται και όχι αμιγώς έθνους που έχει εντελώς άλλα χαρακτηριστικά (κοινή γλώσσα, κοινή θρησκεία, κοινό πολιτισμό ήθη, παραδόσεις και έθιμα κτλ) από τη δημιουργία του και τους δημιουργούς του, ηθικούς και φυσικούς δηλ. Αμερικανούς και Ισπανούς και δευτερευόντως Ευρωπαίους, αν βασίστηκε σε κάτι αυτό ήταν κάποιες αρχές. Στις απαρχές του τουλάχιστον. Αρχές. Αξίες. Ιδανικά και οράματα. Αρχές που είχαν αντληθεί, κατά μείζονα λόγω από το Ευαγγέλιο και εν γένει τη Βίβλο, (σταδιακά μετά τη δεκαετία του '50 αυτά άρχιζαν να μεταλλάσσονται αισθητά και αναδιαμορφώνονται ή και να στρεβλώνονται) ενώ σε ό,τι αφορά τα πολιτικά κάπου εκεί υπάρχει χωμένος και ο ελληνισμός (σε ό,τι αφορά τα δημοκρατικά και άλλα ιδεώδη).

Αρκεί βέβαια να μελετήσει κάποιος σε βάθος όχι μόνο το βίο και την πολιτεία των μεγάλων ανδρών των ΗΠΑ από τον Τζορτζ Ουάσιγκτον και τον Αβραάμ Λίνκολν, τον Τόμας Τζέφερσον, ως τον Θεόδωρο Ρούσβελτ και από τον Τζον Κένεντι ως τον Ρόναλντ Ρέιγκαν και τον τελευταίο στον κατάλογο των μεγάλων με πολιτική υπεραξία, τον Μπάρακ Ομπάμα, αλλά και τα γραπτά τους. Τις ομιλίες τους σε Κογκρέσο και Γερουσία. Αμέτρητες οι αναφορές όλων των ανδρών αυτών, φυσικά και άλλων που δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν έστω και ονομαστικά σε ένα κείμενο περιορισμένου χώρου ούτε και είναι αυτό το θέμα τώρα, που αντλούνται από το Ευαγγέλιο και την Αγία Γραφή γενικότερα. Αυτό είναι το ένα, από τα δεδομένα καθόρισε ως ένα βαθμό την ιστορία αυτού του νεοπαγούς κράτους με μόλις το πολύ 350 με 400 χρόνια ιστορίας, που δε μπορεί να μην αναφερθεί και στο οποίο αναγκαστικά οι ιστορικοί και οι αναλυτές του μέλλοντος (μας) γράφοντας την ιστορία, θα σταθούν αρκετά αναγκαστικά.

Τα άλλα δεδομένα, που θα αναζητηθούν, αναγκαστικά έχουν να κάνουν με την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης των λαών και των μαζών που απαρτίζουν αυτό το πολυεθνικό κράτος. Τα ενυπόστατα συστατικά δηλαδή που ενυπάρχουν στο πολιτικό, ιστορικό και κοινωνικό DNA αυτού του κράτους, άρα και των πολιτών του, και τα οποία ποικίλουν από πρόσωπο σε πρόσωπο, από οικογένεια σε οικογένεια, από κοινότητα σε κοινότητα και εθνικότητα σε εθνικότητα, από φυλή σε φυλή και από θρησκεία σε θρησκεία. Θα χρειαστούν τόμοι ολόκληροι για να περιγραφούν όλα αυτά τα ιστορικά πολιτικά και οικονομικά δεδομένα, προκειμένου να «ακτινογραφηθεί» η φυσική και πολιτική ταυτότητα, ειδικά αυτής της ευαίσθητης από κάθε άποψης περιόδου, που διάγει όχι μόνον η Αμερική, και που αποτελεί ευτυχώς πια τον ένα από τους πόλους (οι άλλοι σημαντικότατοι πόλοι είναι αντίστοιχα Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Ευρασία, Νέα Μέση Ανατολή και φυσικά το Ισραήλ), του νέου πολυπολικού συστημάτος του πλανήτη μας, αλλά ο κόσμος ολόκληρος.

Μια περίοδος γεμάτη πολέμους. Σφαγές σε όλο τον πλανήτη, και όχι μόνο στη Συρία. Πείνα. Δίψα και με επερχόμενους πολέμους για τον έλεγχο του νερού. Και άλλα πολλά που μοιάζει να ξεπηδούν από τις σελίδες της Αποκάλυψης του Ιωάννη, και αυτομάτως γεννούν: Ανασφάλεια. Αβεβαιότητα. Φόβο. Τρόμο. Άγνοια κινδύνου. Ρευστά οικονομικά δεδομένα που αλλάζουν από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο. Κοντολογίς. Τα γεγονότα δείχνουν να οδεύουν προς ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και μεταλλασσόμενο κόσμο. Ένα κόσμο που οδεύει, στο όνομα της ασφάλειας κυρίως προς ένα κεντρικό διαπλανητικά «δικτυωμένο «σύστημα» ελέγχου των πάντων. Έλεγχος στο όνομα της ασφάλειας (μας) στα πάντα. Κατάργηση step by step των ελευθεριών και των ατομικών προσωπικών δεδομένων. Περιορισμός και έλεγχος ταυτόχρονα. Κάμερες παντού. Όλα όσα έρχονται μοιάζουν να είναι συμπυκνωμένα σε ένα μικρό διαολεμένο τσιπάκι!

Όπως αυτό που εμφυτεύουν ήδη «πιλοτικά και πειραματικά», στο όνομα της προόδου και της ευημερίας (μας) σε ορισμένα νοσοκομεία, με τη συγκατάθεση γονέων και κηδεμόνων στις ΗΠΑ όπου μέσα στην αρχή εμπεριέχονται με κάθε λεπτομέρεια πληροφορίες για τα πάντα! Φαινομενικά για την υγεία του παιδιού, αλλά αυτό το ίδιο εμφύτευμα στο πολύ κοντινό μέλλον θα καταργεί ταυτόχρονα ταυτότητες και άλλα χαρτιά (διαβατήρια, πιστωτικές κάρτες κτλ.) αφού θα μπορεί να κάνει και να ελέγχει τα πάντα. Καίριο ερώτημα του αναγνώστη. Μα όλα αυτά τι σχέση έχουν με τις αμερικανικές εκλογές και τις τηλεμαχίες των υποψηφίων;

Μια παράμετρο θα βάλω για να δώσω τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Όλα αυτά άλλαξαν και άρχισαν να τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και απίστευτους ρυθμούς μετά το κορυφαίο ιστορικό γεγονός -των γεγονότων- που άλλαξε τα πάντα. Την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Μετά όλα άλλαξαν. Ο πλανήτης άλλαξε! Αυτές οι εκλογές λοιπόν στις ΗΠΑ θα αποδειχθούν μείζονος ιστορικής, αν όχι παγκόσμιας σημασίας, γιατί το αποτέλεσμα τους θα δώσει και θα επιφέρει ένα ακόμα, αντίστοιχο ή μικρότερης ισχύος και επιρροής, γεγονός. Ένα γεγονός που φαίνεται θα επιταχύνει, πάντα στο όνομα της ασφάλειάς (μας) όλα αυτά που έρχονται με απειλητικά ραγδαίους, πολιτικούς οικονομικούς και κοινωνικούς ρυθμούς. Τι γεγονός; Όχι πάντως ένας ακόμα πόλεμος έστω και μεγαλύτερης ισχύος ή εμπλοκής περισσοτέρων χωρών. Αυτό είναι περίπου δεδομένο και για ένα ακόμα, έστω Γ' παγκόσμιο πόλεμο, δεν αλλάζει η ζωή μας, όπως ήδη έχει αλλάξει δραματικά. Μια πολιτική δολοφονία όμως live ναι μπορεί να αλλάξει τα πάντα! Μια δολοφονιά πιθανώς ένός φαιδρού, αναλώσιμου προσώπου... ίσως. Ίδωμεν.

Δημοφιλή