«Ποτέ δεν πετάμε τίποτα»: Το δώρο του οίκου Alexander McQueen σε φοιτητές σχεδίου μόδας (αλλά και στο περιβάλλον)

Η «σκοτεινή» πλευρά της μόδας είναι η σπατάλη. Η Σάρα Μπάρτον, καλλιτεχνική διευθύντρια στον ομώνυμο, οίκο προσπαθεί να το αλλάξει.
Alexander McQueen
Harper’s Bazaar
Alexander McQueen

Η Σάρα Μπάρτον, καλλιτεχνική διευθύντρια στον οίκο μόδας Alexander McQueen, έκανε ένα πολύ ξεχωριστό δώρο στους φοιτητές σχεδίου μόδας της Βρετανίας. Τους χαρίζει όλα τα υφάσματα πολυτελείας που περίσσεψαν από τις δημιουργίες του οίκου και συγκεντρώνονταν στην αποθήκη εδώ και 15 χρόνια.

Η διανομή των υλικών ξεκίνησε την πρώτη μέρα της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου (14 Φεβρουαρίου) και 15 φοιτητές από Αγγλία, Σκωτία και Ουαλία τα έχουν παραλάβει ήδη.

Γενικά, οι μαθητές των βρετανικών πανεπιστημίων αναγκάζονται να αγοράσουν με δικά τους έξοδα τα υλικά, πράγμα που σημαίνει ότι οι πλούσιοι έχουν πλεονέκτημα έναντι των φτωχών. «Εχουμε φαντασία, αλλά δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε κάτι χωρίς υλικά» λέει φοιτήτρια του Πανεπιστημίου του Westminster.

Η Σάρα Μπάρτον, όπως υποστηρίζει, δεν πετάει ποτέ ύφασμα στα σκουπίδια. Αυτή ήταν και φιλοσοφία του ίδιου του Αλεξάντερ ΜακΚουίν. Πέρυσι, άνοιξε δωρεάν της «πύλες» του καταστήματος στο Λονδίνο σε νέους μαθητές για σεμινάρια, με θέμα την αξιοποίηση όλων των υφασμάτων. Φέτος, έρχεται η πράξη.

Στην βιομηχανία της μόδας, η σπατάλη είναι τεράστια. Από τα υφάσματα μέχρι τους φυσικούς πόρους που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή και την μεταφορά των ενδυμάτων, το περιβάλλον έρχεται τελευταίο. Αυτό πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει και η Μπάρτον έκανε σημαντικό βήμα. Γιατί να πετιούνται τα υλικά στα σκουπίδια, ενώ μπορούν να δωριστούν σε άτομα που θα τα αξιοποιήσουν καταλλήλως;

Ο οίκος Alexander McQueen ελπίζει να ακολουθήσουν κι άλλες εταιρείες το παράδειγμά του.

Αλεξάντερ ΜακΚουίν: Η ιδιοφυΐα που έφυγε νωρίς

Ο Αλεξάντερ Λι ΜακΚουίν (1969 - 2010) ήταν Αγγλος σχεδιαστής μόδας και δημιουργός της υψηλής ραπτικής. Σε ηλικία 16 ετών πήρε μαθήματα από γνωστούς οίκους μόδας όπως το Saville Row και συνέχισε με συνεργασίες με γνωστές εταιρίες, όπως η Givenchy. Με τις πρωτοποριακές του δημιουργίες, κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή για τέσσερις χρονιές (1996, 1997, 2001 και 2003) και κέρδισε τις εντυπώσεις στο χώρο της μόδας. Το «άτακτο παιδί της βρετανικής μόδας» το πρωί της 11ης Φεβρουαρίου του 2010,= βρέθηκε απαγχονισμένος μέσα στο σπίτι του απ’ την οικονόμο του. Πέθανε αρκετές μέρες πριν από την εβδομάδα μόδας στο Λονδίνο, αν και δεν ήταν προγραμματισμένο να συμμετάσχει, και εννιά μέρες μετά τον θάνατο της μητέρας του Joyce, η οποία «έφυγε» από καρκίνο

Πηγή: Vogue