H Πριγκίπισσα Αικατερίνη της Σερβίας μιλά στη HuffPost Greece για τη ζωή της αλλά κυρίως για το φιλανθρωπικό της εργό.
Υψηλοτάτη Πριγκίπισσα Αικατερίνη είναι χαρά και τιμή του HuffPost.gr που σας φιλοξενούμε σήμερα.Πόσα χρόνια ασχολείστε με την προσφορά;
Η προσφορά δεν είναι απασχόληση είναι τρόπος ζωής . Δεν το αποφάσισα εγώ το αποφάσισαν οι γονείς μου για μένα, όταν ήμουν μικρή γιατί πίστευαν ότι ο μόνος τρόπος για να είμαι ευτυχισμένη στη ζωή μου είναι μέσω της χαράς της προσφοράς.
Στην Σερβία ακολουθείτε το παλαιό ημερολόγιο. Γιορτάζετε τα Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου. Έγινε κάποια συγκεκριμένη ενέργεια για τις γιορτές; Συνοπτικά, τι έχετε κάνει για την Σερβία;
Τα Χριστούγεννα στο Βελιγράδι αρχίζουμε τον Χριστουγεννιάτικο εορτασμό έχοντας περισσότερα από 1.000 ορφανά παιδιά από όλη τη Σερβία τα οποία τα τελευταία 13 χρόνια που ζούμε εδώ έρχονται στο Λευκό Παλάτι 2 μέρες πριν τα Χριστούγεννα για να μπορέσουμε μαζί να τους προσφέρουμε την αγάπη μας, τα δώρα μας και να τους κάνουμε να αισθανθούν ότι το παλάτι είναι το σπίτι τους, ότι τα παιδιά αυτά δεν έχουν ξεχαστεί και είναι το μέλλον μας. Είναι πολύ συγκινητικό βλέποντας τα παιδάκια να έρχονται με τόσο ενθουσιασμό και ευτυχία στα προσωπάκια τους και τα χαμόγελα τους. Είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που μπορεί ο καθένας να φανταστεί. Αυτά τα παιδιά έρχονται κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα και αρχίζουμε τις γιορτές μαζί τους και αυτά μαζί μας.
Είμαι υπεύθυνη από το Υπουργείο Υγείας της Σερβίας ως επίσημη συντονίστρια για την υγεία του κράτους και για την κοινωνική μέριμνα. Ο σύζυγος μου και εγώ έχουμε επισκεφτεί όλα τα νοσοκομεία και τις κλινικές του κράτους και έχουμε προσφέρει ασθενοφόρα, κινητές μονάδες μαστογράφων, ιατρικό εξοπλισμό, ανακαινίσεις νοσοκομειακών μονάδων, ορφανοτροφείων, ίδρυση παιδικών σταθμών για 100 παιδιά ο καθένας, 3-6 ετών για να μπορούν να δουλέψουν οι μητέρες και να αφήσουν τα παιδιά τους, ιατρικά συνέδρια με γιατρούς από το εξωτερικό. Επίσης, το ίδρυμα μου στέλνει γιατρούς στο εξωτερικό για εκπαίδευση.
Όλες οι ανθρωπιστικές δραστηριότητες πραγματοποιούνται με την στήριξη των γραφείων του ιδρύματος μου Lifeline στην Αθήνα, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, το Σικάγο, και το Τορόντο και σε συνεργασία με το ίδρυμα μου στο Βελιγράδι. Το γραφείο της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια βοηθάει μόνο την Ελλάδα λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που επικρατεί.
Έχω παρακολουθήσει προηγούμενες δηλώσεις σας στις οποίες λέτε «όταν είχε ανάγκη η Σερβία οι Έλληνες ήταν παρόντες, τώρα θα βοηθήσουμε εμείς την Ελλάδα». Πώς το εννοείτε;
Οι Σέρβοι ονομάζουν πάντα τους Έλληνες «τα αδέλφια τους» και δεν θα ξεχάσω ποτέ πως η Ελλάδα συμπαραστάθηκε στη Σερβία κατά την διάρκεια του πολέμου. Οι Έλληνες ήταν πάντα παρόντες. Τώρα λοιπόν είναι η σειρά της Ελλάδος να την βοηθήσουμε και εμείς. Για αυτό διοργανώνουμε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ώστε να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε και να επουλώσουμε τον πόνο όσων υποφέρουν και να αποφύγουμε να γίνουν τα παιδιά στην Ελλάδα θύματα οικονομικής κρίσης.
Πώς επιλέγετε ποιο ίδρυμα θα βοηθήσετε;
Υπάρχει ένα εξαιρετικό Διοικητικό Συμβούλιο με την Προεδρία του Δρ. Ζήση Μπουκουβάλα και τον Επίτιμο Πρόεδρο Γιάννη Τρίκαρδο που βλέπουν τις ανάγκες της Ελλάδος και διαλέγουν σύμφωνα με τις προτεραιότητες.
Θα μοιραστείτε μαζί μας στιγμές χαράς και προσφοράς που έχουν χαραχτεί στην μνήμη σας;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ σε μία πασχαλινή γιορτή στο Παλάτι δύο παιδάκια συναντήθηκαν στην μέση του σαλονιού και αγκαλιάστηκαν, το κοριτσάκι 6 χρονών και το αγοράκι 8 χρονών, αδέρφια, που τους είχε χωρίσει κατά λάθος ο πόλεμος και ήταν σε δύο διαφορετικά ορφανοτροφεία. Το κοριτσάκι κοιτούσε επάνω γιατί του έλεγαν ότι η οικογένεια του ήταν στον ουρανό και πίστευε ότι όπως ήλθε ο αδελφός της μπορεί να ερχόντουσαν και οι γονείς της. Αυτό ήταν θέλημα Θεού. Ένα πραγματικό θαύμα. Από τότε τα παιδιά δεν ξαναχωρίσανε ποτέ και ζούνε στο ίδιο ορφανοτροφείο.
Επίσης, ένα αγοράκι που μου ζήτησε να πάω στο δωμάτιο του στο ορφανοτροφείο που είχα πάει να επισκεφθώ, σήκωσε το μαξιλάρι του για να μου δείξει μία σοκολάτα και όταν το ρώτησα αν ήταν αυτή η σοκολάτα που του είχα δώσει στην προηγούμενή μου επίσκεψη πριν μερικούς μήνες, μου είπε ότι την έχει κρατήσει γιατί η μέρα που τον είχα επισκεφθεί, ήταν η σημαντικότερη μέρα της ζωής του. Η συγκίνηση μου ήταν πάρα πολύ μεγάλη ξέροντας τη διαφορά που έκανα στη ζωή ενός παιδιού και γι’ αυτό θέλω να δίνω καθημερινά από τον εαυτό μου σε όσους έχουν την ανάγκη μας.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;
Να συνεχίσω να βοηθάω παράλληλα και τον τόπο που γεννήθηκα με την ελπίδα ότι ακολουθώ τον δρόμο που μου χάραξαν οι γονείς μου, την χαρά της προσφοράς και δεν θα ξεχάσω ποτέ που όταν ήμουν μικρή και ρώτησα την μητέρα μου τι θα ήθελε από μένα στη ζωή για να την κάνω περήφανη μου είπε «να γίνεις ένα καλό παράδειγμα». Μας λείπουν τα καλά παραδείγματα στη ζωή.
Είστε Ελληνίδα. Πόσο Ελληνίδα νιώθετε; Ο σύζυγος σας έχει και εκείνος μισό Ελληνικό αίμα.
Είμαι περήφανη για την ελληνική μου καταγωγή. Ο Έλληνας είναι πάντα Έλληνας. Ο σύζυγος μου είναι και εκείνος περήφανος για το ελληνικό του αίμα ως εγγονός της Ασπασίας Μάνου και του Βασιλιά Αλέξανδρου από την μητέρα του που ήταν και το μοναχοπαίδι τους.
Ποια είναι η ευχή σας για την χώρα μας;
Να έχουμε πολύ περισσότερα καλά παραδείγματα. Η ευχή μου είναι η Ελλάδα να γεμίσει ανθρώπους που θέλουν να δώσουν και όχι να πάρουν. Γιατί πιστεύω ότι όταν αγαπάς δίνεις. Η ελπίδα μου είναι η αγάπη που έχουν όλοι στην Ελλάδα είτε ζουν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό να γίνει πιο δυνατή για την πατρίδα και να θυμόμαστε όλοι πως από μικρά παιδιά τραγουδούσαμε τον ύμνο λέγοντας «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει». Εύχομαι αυτή την χρονιά τα όνειρα όλων των Ελλήνων να γίνουν πραγματικότητα και να δούμε μία θετική ένωση μεταξύ των Ελλήνων με σκοπό να δημιουργηθεί μία δυνατή οικονομία, αλληλεγγύη και αρμονία στο κράτος. Σε αυτό το σημείο θέλω να σημειώσω τα websites μου www.lifelineaid.org, και www.royal.rs στα οποία μπορούν όλοι να έχουν επικοινωνία μαζί μου και να παρακολουθούν τις δράσεις μου.
Σας ευχαριστώ θερμά Υψηλοτάτη!