Η σικελική πόλη Σουτέρα, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποτελείται από ηλικιωμένους, είχε αρχίσει να ερημώνει. Από το 2014, ο πληθυσμός της αυξήθηκε με γρήγορους ρυθμούς: το σχολείο λειτουργεί ξανά, το κρεοπωλείο και το παντοπωλείο έχουν δουλειά, ενώ ο αριθμός γεννήσεων έχει «εκτοξευθεί».
Για την Ιταλική δεξιά που είναι κατά των μεταναστών, η κοινότητα αντιπροσωπεύει μια καταστροφή του 21ου αιώνα: τη μετατόπιση των Ιταλών από ξένους. Αντιθέτως, για τους κατοίκους της Σικελίας αντιπροσωπεύει μια παλιότερη ιστορία: αυτή της μετανάστευσης και φυγής από τον πόλεμο, καθώς επίσης και των εμπορικών ευκαιριών που αυτές οι κινήσεις φέρνουν.
Ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πολύνεκρες προσφυγικές κρίσεις στη Μεσόγειο που δημιούργησαν αυτή την «ευκαιρία». Στις 3 Οκτωβρίου του 2013, λίγα μίλια στα ανοιχτά του ιταλικού νησιού Λαμπεντούζα, 368 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν ξέσπασε φωτιά στη βάρκα, καθώς αυτή πλησίαζε στην ακτή. Η Ρώμη ζήτησε από τους κοντινούς δήμους να θάψουν τα θύματα στα νεκροταφεία τους. Η κοινότητα της Σουτέρα δεν μπόρεσε να βοηθήσει, αλλά είχε μια άλλη πρόταση: να γίνει μέλος ενός προγράμματος αποκατάστασης που χρηματοδοτεί τις πόλεις να φιλοξενήσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων.
«Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στη χώρα μου δεν είχα ούτε κρεβάτι, εδώ έχουμε θέρμανση και ιατρική περίθαλψη», λέει η 26χρονη Ντεμπόρα, ένα θύμα εμπορίας ανθρώπων από τη Νιγηρία που έψαχνε για σπίτι σε άλλη πόλη και τώρα μένει στη Σουτέρα.
Χάρη στα παιδιά-αιτούντες ασύλου από την Αιθιοπία, το Πακιστάν και τη Νιγηρία, ο αριθμός των μαθητών στα σχολεία είναι τώρα επαρκής για να ξεκινήσουν τα μαθήματα.
Η Σουτέρα, λόγω αυτού του πρότζεκτ που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έγινε σύμβολο ενσωμάτωσης πληθυσμών, με το μοντέλο της να υιοθετείτε και από άλλους δήμους της Σικελίας που κινδυνεύουν να χάσουν όλο τους τον πληθυσμό και να «εξαφανιστούν».
«Η ενσωμάτωση πληθυσμών είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουμε εδώ και 2.000 χρόνια και αν η Σουτέρα ήταν η ”σωτηρία” για πολλούς ξένους, σήμερα η αληθινή σωτηρία της πόλης είναι οι πρόσφυγες», λέει ο Γκαετάνο Νικάστρο, γιος Σικελιανών μεταναστών.
Πηγή: Guardian