Αν ο δρόμος σε οδηγήσει προς την Ρώμη και είσαι σινεφίλ όπως και’γω, τότε επιβάλλεται μια βόλτα στην θρυλική Cinecitta. Ετοιμάσου να γοητευτείς από τα σκηνικά της αρχαίας Ρώμης αλλά και γνωστών παραγωγών όπως το «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» του Μάρτιν Σκορσέζε. Μπορείς να την επισκεφτείς πολύ εύκολα με το Μετρό όπου σε βγάζει ακριβώς έξω από την πόρτα!
Ήταν καταπληκτικό και το αγάπησα πραγματικά. Η συνεχής μουσική ταινιών που ακούς παντού κάνει την εμπειρία ακόμη πιο υπέροχη.
H Cinecitta είναι ένα μεγάλο κινηματογραφικό στούντιο και θεωρούνταν η καρδιά του Ιταλικού κινηματογράφου. Τα στούντιο κατασκευάστηκαν το 1937 κατά την διάρκεια της φασιστικής περιόδου από τον Μπενίτο Μουσολίνι με σκοπό την αναγέννηση της βιομηχανίας του Ιταλικού κινηματογράφου που βρισκόταν σε κρίση εκείνη την εποχή.
Η «Πόλη του Σινεμά» όπως την αποκαλούν οι Ιταλοί είχε γίνει διεθνώς γνωστή. Στα θρυλικά της στούντιο ο Φελίνι, ο Βισκόντι, ο Σκορτζέζε κι ένα σωρό άλλοι σκηνοθέτες μαζί με ιερά τέρατα της τέχνης, όπως η Λιζ Τέιλορ, η Σοφία Λόρεν και άλλοι πολλοί έχουν γυρίσει σημαντικές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Στη δεκαετία του 1950, ο αριθμός των διεθνών παραγωγών που γίνονταν εκεί, οδήγησαν στο παρατσούκλι, “Το Χόλιγουντ του Τίβερη”.
Τα στούντιο βομβαρδίστηκαν από τους Δυτικούς Συμμάχους κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Ρώμης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ μεταξύ 1945 και 1947 μετά τον πόλεμο, τα στούντιο της Cinecitta χρησιμοποιήθηκαν ως καταυλισμός για χιλιάδες πρόσφυγες.
Στη δεκαετία του 1950 μετά την ανοικοδόμηση στα μεταπολεμικά χρόνια, τα στούντιο χρησιμοποιήθηκαν για αρκετές μεγάλες διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές συμπεριλαμβανομένων των:
Helen of Troy (1956)
Cleopatra (1963)
Romeo and Juliet (1968)
Casanova (1976)
La Traviata (1982)
Ben Hur (1959)
Gangs of New York (2002) του Μάρτιν Σκορσέζε
The Passion of the Christ (2004) του Μελ Γκίμπσον
La Dolce Vita του Φελίνι και άλλες πολλές.
Δείτε περισσότερα εδώ: