Stand Up Paddle (SUP): Το να τραβάς κουπί δεν ήταν ποτέ πιο διασκεδαστικό

Stand Up Paddle (SUP): Το να τραβάς κουπί δεν ήταν ποτέ πιο διασκεδαστικό
SUP Alimos

Ακούγοντας τον όρο «Όρθια Σανιδοκωπηλασία» σου περνάνε διάφορα πράγματα από το μυαλό: βασανιστήρια, βρεγμένες σανίδες (όχι με την καλή έννοια), μάχες με τα κύματα, μια ταλαιπώρια σε γενικές γραμμές. Ακριβώς το αντίθετο από ότι είναι το SUP, δηλαδή.

Το SUP (ακούγεται πολύ καλύτερα έτσι, σωστά;), δηλαδή το Stand Up Paddle, είναι η πιο φρέσκια προσθήκη στον χώρο των θαλάσσιων αθλημάτων και, όπως θα διαπιστώσετε σύντομα, η πλέον διασκεδαστική.

Η πρώτη φορά που έμαθα για το SUP ήταν παραδόξως -ή και όχι τόσο παραδόξως, από το Hollywood, πριν από τρία περίπου χρόνια, πέφτοντας πάνω σε φωτογραφίες σταρ όπως ο Leonardo Di Caprio, η Naomi Watts, η Gwen Stefani, το μισό Hollywood λίγο-πολύ, να στέκονται όρθιοι πάνω σε σανίδες του surf και να πηγαίνουν πάνω κάτω στις παραλίες με τη βοήθεια ενός κουπιού. Δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία τότε, για την ακρίβεια είχα σκεφτεί πως είναι «άλλη μια παράξενη μόδα της showbiz που θα ξεχάσουμε σε λίγες μέρες». Όταν όμως, λίγο καιρό αργότερα, η φίλη Α. ανέβηκε σε μια παρόμοια σανίδα στην ακτή του Αλίμου και έπιασε ένα παρόμοιο κουπί, λέγοντάς μου σε κάθε ευκαιρία πώς άλλαξε η ζωή της μέσα από αυτό, το SUP κέρδισε την προσοχή μου.

Κατεβαίνοντας προς τα νότια προάστια εκείνο το πρωινό του Σαββάτου, ο καιρός ήταν ζεστός, ο ήλιος και ο θαλασσινός αέρας σε έβαζαν για τα καλά σε κλίμα καλοκαιριού και ο κόσμος είχε ξεχυθεί στους δρόμους. Για να φτάσω στη σχολή SUP-SURF Alimos έπρεπε να περάσω μέσα από ένα beach bar όπου κόσμος έπινε χαλαρά τον καφέ του δίπλα στη θάλασσα ενώ άλλοι είχαν ήδη βουτήξει ή έβαζαν εκείνη την ώρα τις σανίδες τους στο νερό, και να βγάλω τα παπούτσια μου για να περπατήσω άνετα στην άμμο. Αν μου έλεγες πως βρισκόμουν διακοπές σε κάποιο κυκλαδίτικο νησί, οι πιθανότητες θα ήταν να σε πίστευα.

Ο Κώστας Βαλσαμίδης, συν-ιδιοκτήτης της σχολής μαζί με τον Νίκο Μαφούνη, με περίμενε με το μαγιό και το καπέλο του, ήδη μαυρισμένος αν και τέλη Απριλίου, και αφού κάτσαμε στις άνετες ξαπλώστρες της παραλίας, δίπλα σε σανίδες, κουπιά, στολές και διάφορα εξαρτήματα, ξεκινήσαμε να μιλάμε για ένα άθλημα που έχει τις ρίζες του στην Πολυνησία, «αναγεννήθηκε» στη Χαβάη και σιγά-σιγά κατακτά τις καρδιές όλων όσων αγαπούν την άθληση, τη διασκέδαση και, φυσικά, τη θάλασσα: το SUP.

Τι είναι το SUP

«Το SUP είναι ένας συνδυασμός κωπηλασίας και σέρφινγκ» ξεκινά να μου εξηγεί ο Κώστας. «Είναι ουσιαστικά η ίδια τεχνική με το canoe -με την κατηγορία C1, με τη διαφορά ότι είσαι όρθιος. Αυτό σημαίνει πως, εκτός από το πάνω μέρος του κορμιού μέσω της κωπηλατικής, γυμνάζουμε και το κάτω μέρος. Είναι μια full-body γυμναστική αερόβιας μορφής. Τα γυμναστικά του οφέλη σε συνδυασμό με το ότι είναι ένα διασκεδαστικό άθλημα -λόγω του ότι είναι water sport και κοντά στη θάλασσα- το κάνουν τόσο δημοφιλές, όπως επίσης και το γεγονός πως μπορεί να το εξασκήσει ο καθένας, ανεξαρτήτως ηλικίας, βάρους, εμπειρίας κλπ.». Όσο για το πώς εμφανίστηκε ξαφνικά στη ζωή μας; Αρχικά δεν ήταν τόσο ξαφνικό όσο μπορεί να φαίνεται. Και έπειτα, ήταν πρακτικό το θέμα.

«Το SUP ξεκίνησε από κάτι τύπους στη Χαβάη οι οποίοι, είτε επειδή μερικές φορές δεν υπήρχαν μεγάλα κύματα για να κάνουν surf, είτε επειδή ήταν δάσκαλοι και έπρεπε να κυνηγούν τους μαθητές τους για να τους δείχνουν, έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να είναι πάνω στη σανίδα και να προχωράνε γρήγορα ακόμα και χωρίς κύμα» λέει ο Κώστας. «Οπότε πήραν ένα κουπί και κάπως έτσι ξεκίνησε το SUP. Βέβαια, για να είμαστε σωστοί, αυτή η τεχνική είχε ξεκινήσει εκατοντάδες χρόνια πριν στην Πολυνησία, έτσι όμως ήρθε ξανά στην επικαιρότητα».

Η σχολή και η άμεση ανταπόκριση του κόσμου

Η σχολή SUP-SURF Alimos ξεκίνησε να λειτουργεί το 2012, ως μια ατομική προσπάθεια του Νίκου Μαφούνη και του Κώστα Βαλσαμίδη, και είναι ουσιαστικά η πρώτη σχολή SUP στην Αθήνα και από τις πρώτες στην Ελλάδα.

«Το SUP έχει ξεκινήσει ανεπάγγελτα στην Ελλάδα» σχολιάζει σχετικά ο Κώστας. «Δηλαδή έφεραν κάποιοι μερικές σανίδες, έβλεπε ο ένας τον άλλο, αλλά δεν έγινε ποτέ trend, περιμέναμε να γίνει στο εξωτερικό -όπως πάντα (γέλια). Μόλις ο κόσμος είδε πως γίνεται χαμός στο εξωτερικό είπαν, ωπ, κάτι παίζει εδώ». Και όχι μόνο «κάτι έπαιζε» αλλά πολύ σύντομα αυτό το «κάτι» άρχισε να αποκτά φανατικό κοινό. Ο Κώστας και ο Νίκος το βλέπουν να συμβαίνει κάθε μέρα μπροστά στα μάτια τους.

Ο Κώστας Βαλσαμίδης (αριστερά) και ο Νίκος Μαφούνης (δεξιά), ιδιοκτήτες του SUP-SURF Alimos

«Αυτό που βλέπουμε από τη σχολή, από το 2012 μέχρι σήμερα, είναι πως ξαφνικά έγινε ένα “μπαμ”. Κάθε χρόνο ασχολείται τουλάχιστον ένα επιπλέον 30% κόσμου με αυτό το άθλημα, είτε είναι για διασκέδαση είτε για γυμναστική και το προτιμούν άτομα ανεξαρτήτου ηλικίας, μικροί και μεγάλοι και αυτό είναι το σημαντικότερο. Δεν είναι δηλαδή σαν το wind-surfing ή το kite που χρειάζονται συστηματική προπόνηση και αφοσίωση. Στο SUP μπορείς να ανεβάσεις τον καθένα στη σανίδα και να ασχοληθεί με ένα water sport που, σε άλλη περίπτωση, δεν θα μπορούσε -για διάφορους λόγους».

Ωραία όλα αυτά. Αλλά πώς ξεκινάμε;

Όση ώρα μιλάμε κόσμος μπαίνει και βγαίνει με τις σανίδες και τα κουπιά τους στη θάλασσα. Άλλοι κάνουν ένα γρήγορο γύρο την παραλία και άλλοι χάνονται για ώρα από τα μάτια μας, επιστρέφοντας κουρασμένοι αλλά και με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά. Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, το να στέκεσαι όρθιος πάνω σε μια σανίδα ενώ κάνεις κουπί φαντάζει παράξενα εύκολο. Είναι, όντως;

«Ένα βασικό μάθημα για αρχάριους περιλαμβάνει καταρχάς την ισορροπία» μου λέει ο Κώστας. «Είναι το πρώτο που θα σε απασχολήσει όταν ανέβεις για πρώτη φορά στη σανίδα, ειδικά αν δεν έχεις κάνει κάτι παραπλήσιο. Η ισορροπία είναι θέμα καθαρά σωματικό, μυϊκό, αλλά ταυτόχρονα είναι και στο μυαλό. Κάπως έτσι το SUP εκτός από το σώμα, γυμνάζει και το πνεύμα. Μόλις βρεις την ισορροπία και συνηθίσει το σώμα σου στο νερό, τότε ξεκινάς να μαθαίνεις σιγά-σιγά την τεχνική. Μετά από 3-4 μαθήματα έχεις μάθει τα βασικά και μπορείς πλέον να το εξασκήσεις και μόνος σου, χωρίς δάσκαλο». ΟΚ, ακούγεται -σχετικά- εύκολο. Και μετά, τι γίνεται; Κάνεις κουπί πάνω-κάτω στην παραλία; Όχι ακριβώς, μιας και το SUP έχει κάτι για τον καθένα. Ο Κώστας μου τα παρουσίασε αναλυτικά:

«Υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια του SUP: το αγωνιστικό, το fun -να πάρω τη σανίδα με την παρέα μου και να γυρνάμε τις παραλίες εξερευνώντας το βυθό- τη yoga πάνω στη σανίδα, το fitness που είναι καθαρά προπονητικό, το cross fit -για παράδειγμα, κάνουμε 100μ. SUP και μετά ισομετρικές ασκήσεις πάνω στη σανίδα, οι οποίες έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από ότι στο έδαφος, λόγω της αστάθειας. Υπάρχει επίσης το κομμάτι του fishing, όπου βάζεις ένα καλάμι στο πίσω μέρος της σανίδας και ψαρεύεις, είτε προχωρώντας είτε μένοντας στάσιμος -και μάλιστα στην Αμερική πιάνουν γερές ψαριές, όχι αστεία. Το πιο δημοφιλές κομμάτι του SUP ωστόσο είναι το wave, όπου κάνουμε κανονικά surf με τη σανίδα, απλά το κάνουμε όρθιοι με τη βοήθεια του κουπιού».

Κάθε προπόνηση SUP κρατά μία ώρα λόγω του ότι είναι αερόβια άσκηση, οπότε είναι πολύ σημαντικό να μην είναι έχει διάρκεια μικρότερη της μισής ώρας αλλά ούτε μεγαλύτερη από 1μιση με 2 ώρες. Βέβαια έχει να κάνει και το είδος προπόνησης που επιλέγεις. Αν, για παράδειγμα, προπονείσαι για έναν αγώνα 10χλμ., αναγκαστικά θα «χτυπάς» δίωρα.

«Εδώ στην Ελλάδα οι αγώνες είναι ακόμα σε χαμηλότερο επίπεδο από το εξωτερικό, της τάξης των 5-6χλμ» λέει ο Κώστας. «Αυτό όμως ίσως να είναι και καλό γιατί ο κόσμος το διασκεδάζει και παίρνουν μέρος άνθρωποι που δεν είναι αθλητές, αλλά θέλουν να έρθουν με τους φίλους τους και να συναγωνιστούν για να διασκεδάσουν και μόνο. Επίσης δεν μπαίνουν στο τριπάκι πως πρέπει να αγοράσουν τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, να πιεστούν να γίνουν καλύτεροι, να μην φάνε την μακαρονάδα τους και τέτοια πράγματα. Ο ανταγωνισμός είναι μεν ωραίος, αλλά χαλά τη διασκέδαση». Και η διασκέδαση που προσφέρει το SUP δεν περιορίζεται μόνο στους καλοκαιρινούς μήνες.

«Η σχολή δεν κλείνει τον χειμώνα» λέει ο Νίκος Μαφούνης, ο οποίος ήρθε να κάτσει λίγο μαζί μας, κάνοντας ένα διάλειμμα από τα μαθήματα. «Απλά περιοριζόμαστε σε Σαββατοκύριακα και στις καλές μέρες. Βέβαια υπάρχουν και οι πιο σκληροπυρηνικοί, οι οποίοι βάζουν τις στολές τους και κάνουν προπονήσεις όλο το χρόνο, ό,τι καιρό και να έχει.»

Το παρόν και το μέλλον του SUP στο χώρο του αθλητισμού

Το SUP έχει αποκτήσει πολλούς λάτρεις στην Ελλάδα, οι οποίοι ασχολούνται εντατικά μαζί του, συνήθως σε αγωνιστικό επίπεδο. Το πρόβλημα όμως είναι πως το SUP δεν είναι ακόμα ένα αναγνωρισμένο άθλημα. Για αυτό και οι SUP-ers αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

«Πλέον υπάρχει και μια κίνηση με πρωτοβουλία των αθλητών του SUP, οι οποίοι ήθελαν να ασχοληθούν πιο ενεργά με το αγαπημένο τους άθλημα» εξηγεί ο Κώστας. «Ίδρυσαν έτσι ένα σωματείο για τους SUP-ers με το όνομα HSUPA (Hellenic SUP Association) και με στόχο να συνεργάζονται με τις ξένες ομοσπονδίες του αθλήματος. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια παγκόσμια ομοσπονδία του SUP για να το βάλει υπό την αιγίδα της, για αυτό και σε κάθε χώρα οι αθλητές συνεταιρίζονται ώστε να δημιουργούν ισχυρούς πυρήνες και να αντιπροσωπεύεται ικανοποιητικά το SUP στις διοργανώσεις, ακριβώς όπως και τα υπόλοιπα αθλήματα».

Οπότε να μην περιμένουμε να δούμε το SUP στην επόμενη Ολυμπιάδα, σωστά; Ο Κώστας Βαλσαμίδης δεν είναι απαισιόδοξος για αυτό το σενάριο, το θεωρεί όμως αρκετά μακρινό προς το παρόν: «Έχουν ξεκινήσει προσπάθειες στο εξωτερικό ώστε το SUP να γίνει ολυμπιακό άθλημα, αλλά ακόμα τσακώνονται οι ομοσπονδίες του surf και της κωπηλασίας σχετικά με το ποια θα το πάρει υπό την αιγίδα της, οπότε το όλο θέμα είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο».

Το να αφήσω την παραλία του Αλίμου και να επιστρέψω στο κέντρο, μπαίνει άνετα στα top5 πιο δύσκολα πράγματα που χρειάστηκε να κάνω φέτος. Κι ενώ εγώ μάζευα πουκάμισα, ζακέτες και παπούτσια που είχαν πεταχθεί από τα πρώτα πέντε λεπτά της συνέντευξης, ο Νίκος βουτούσε πάλι στη θάλασσα με το κουπί του, ο Κώστας ετοιμαζόταν να τον ακολουθήσει, ένα νεαρό ζευγάρι SUP-αρε χαλαρά κατά μήκος της ακτής συζητώντας μεταξύ τους, μια παρέα τεσσάρων ατόμων είχε αρχίσει να ξανοίγεται στα βαθιά με γρήγορους, αγωνιστικούς ρυθμούς και ένας ευτραφής κύριος γύρω στα 50 έκανε κουπί, ισορροπώντας τέλεια πάνω στη σανίδα του και χαιρετώντας ανά στιγμές την παρέα του που έπινε καφέ στο μπαρ. Και τότε θυμήθηκα κάτι που είχα ξεχάσει να ρωτήσω τον Κώστα. Ποια είναι η βασική τεχνική του SUP; Ποιοι είναι οι κανόνες του, που μπαίνουν τα όρια;

«Ακριβώς επειδή είναι ένα πολύ νέο άθλημα, κανείς δεν έχει βρει ακόμα τη “σωστή” τεχνική» μου λέει ο Κώστας χαμογελώντας. «Εξελίσσεται συνεχώς, μέρα με τη μέρα, και αυτή είναι και η μαγεία του».

Η ομάδα του SUP-SURF Alimos χαμογελά -αγκαλιά με τα κουπιά τους- για τη HuffPost Greece

Info