Στην εποχή μας η pop κουλτούρα βρίσκεται παντού, και λίγο πολύ το cosplay (φαν ταινιών, σειρών βιβλίων, βιντεοπαιχνιδιών, κινουμένων σχεδίων κλπ που μεταμφιέζονται στους αγαπημένους τους ήρωες, φτιάχνοντας στολές και μεταμφιέσεις υψηλής ποιότητας και ακρίβειας) είναι γνωστό στους περισσότερους ως χόμπι/ τομέας ενασχόλησης.
Ωστόσο, πέρα από τους χαρούμενους cosplayers, υπάρχει και ο κόσμος των reenactments, που είναι σαφώς πιο σκληροπυρηνικός, καθώς οι reenactors μαζεύονται και, ούτε λίγο ούτε πολύ, αναπαριστούν ολόκληρες ιστορικές μάχες, με στολές και όπλα της εποχής- και όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, όσο «χόμπι» και «αναπαράσταση» και αν είναι μια μάχη, η όλη υπόθεση θέλει χρόνο, μεράκι και σίγουρα...αντοχή, καθώς, reenactment ή όχι, η μάχη είναι μάχη, και οι πανοπλίες, τα σπαθιά, οι κεφαλοθραύστες και τα όπλα γενικότερα, εξακολουθούν να είναι πανοπλίες και όπλα (κοινώς, όχι, προφανώς και δεν σκοτώνεται κόσμος, αλλά μερικές «ψιλές», πάντα ξεφεύγουν- και οι πανοπλίες δεν είναι ακριβώς κλιματιζόμενες, ούτε ιδιαίτερα ελαφριές...).
Στην περίπτωση του event που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Πράγα της Τσεχίας, οι 1.000 reenactors που συγκεντρώθηκαν δεν είχαν ως αντικείμενο κάποια ιστορική μάχη, αλλά την επική «Μάχη των Πέντε Στρατών» με την οποία κορυφώνεται το «Χόμπιτ» του Tolkien: Άνθρωποι, ξωτικά, νάνοι, ορκ κ.α. ήρθαν αντιμέτωποι στα δάση, με το φως να αντιμετωπίζει το σκοτάδι και τους 1.000 σιδεροντυμένους συμμετέχοντες να κοπανιούνται σαν να μην υπάρχει αύριο, σε μια επική διοργάνωση την οποία σίγουρα οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν (ακόμα και αν τελικά δεν ήταν στο τέλος σαφές ποιος νίκησε, οι καλοί ή οι κακοί).
Εμείς από πλευράς μας θα αρκεστούμε να υπενθυμίσουμε την επικότερη σκηνή της τριλογίας- την εξιστόρηση του πώς ο Θόριν ο Δρύασπις έγινε ηγέτης των Νάνων, μέσα από το ατσάλι και τη φωτιά της μάχης της Μόρια: «We were leaderless, defeat and death were upon us. That is when I saw him; the young dwarf prince facing down the Pale Orc. He stood alone against this terrible foe, his armour rent, wielding nothing but an oaken branch as a shield... Azog the Defiler learned that day that the line of Durin would not be so easily broken».