Κάθε νοήμων πολίτης και άνθρωπος που έχει τύχει να παρακολουθήσει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες των τελευταίων δύο εβδομάδων, μάλλον δεν σχηματίζει την καλύτερη δυνατή άποψη για την ποιότητα των διαδικασιών της βουλής αλλά και για την ψήφο του πριν λίγους μήνες, πάντα με ορισμένες εξαιρέσεις. Επιτροπές υποεκπροσωπούμενες από το σύνολο των κομμάτων, προσωπικά shows και κυβερνητικές κομπορρημοσύνες για το θεαθήναι, συνθέτουν ένα σκηνικό που αποτελεί την ποιο καθαρή εικόνα των αιτίων, που οδηγούν εδώ και αρκετά χρόνια στην συλλήβδην απαξίωση των θεσμών και των προσώπων που τους εκπροσωπούν.
Ας ξεκινήσουμε κάπως παράδοξα. Ας υποθέσουμε πως σε ένα δάσος εντοπίζεται ένα πτώμα σε προχωρημένη αποσύνθεση και στο σημείο σπεύδει η αστυνομία για να επιληφθεί του θέματος και των ερευνών. Η αστυνομία αποφασίζει, πως παρά το γεγονός πως το πτώμα είναι δολοφονημένο εδώ και εβδομάδες, θα ξεκινήσει τις έρευνες ξεκινώντας -αυστηρά και δίχως καμία αιτιολογία- από την προηγούμενη ημέρα από την οποία έλαβε γνώση για το περιστατικό. Όσο και αν τα δεδομένα φαντάζουν σε κάποιους τρελά και παράλογα, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην ελληνική βουλή τις τελευταίες ημέρες.
Λόγος φυσικά για την πρόταση για διενέργεια εξεταστικής επιτροπής από την κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία θεώρησε σκόπιμο να οριοθετήσει το πεδίο της μελέτης από το 2009 αφήνοντας στο απυρόβλητο - ακούσια ή εκούσια - την κυβέρνηση Καραμανλή και την γιγάντωση του δημοσίου χρέους που αυτή προκάλεσε κατά την περίοδο διακυβέρνησής της. Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση της οποίας, ο κ. Τσίπρας το 2012 από βήματος της Βουλής, κατηγορούσε τον επικεφαλής , αναρωτώμενος γιατί η Ν.Δ «κρύβει» τον Κώστα Καραμανλή, ενώ τρία χρόνια αργότερα, τον περασμένο Φεβρουάριο, ως πρωθυπουργός πλέον, ζητούσε από τον κ. Καραμανλή, τον οποίο κατηγορούσε όλο το προηγούμενο διάστημα, να δεχθεί την πρόταση για την ανάληψη της Προεδρία της Δημοκρατίας. Βέβαια το υποκριτικό στην όλη ιστορία δεν τελειώνει εδώ, καθώς έχει και άκρως επίκαιρο χαρακτήρα.
Ο κ. Τσίπρας, στην έκτακτη σύγκληση της ολομέλειας την περασμένη Δευτέρα ζήτησε -εμμέσως πλην σαφώς- πολιτική συναίνεση για να προχωρήσει η χώρα στην διαπραγμάτευση, προβαίνοντας μάλιστα ex officio στην θέση πως «Ν.Δ και ΠΑ.ΣΟ.Κ δεν ενδιαφέρονται για το συμφέρον της χώρας». Την επόμενη ημέρα και ενώ η διαδικασία ενημέρωσης εξελίχθηκε σε άλλο ένα προσωπικό show της προέδρου της Βουλής κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχοντας μνήμη χρυσόψαρου δυναμιτίζει το κλίμα συναίνεσης το οποίο ο ίδιος ζήτησε την προηγούμενη ημέρα, εξαπολύοντας επίθεση και μύδρους κατά της αντιπολίτευσης, της οποίας τη βοήθεια ζητούσε στη συνεδρίαση της προηγούμενης ημέρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως μετά το άνοιγμα στην (άκρα) δεξιά αλλά και την προεδροποίηση του κ. Παυλόπουλου, προσπαθεί να χορηγήσει πολιτική αμνηστία σε συγκεκριμένα πρόσωπα και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, αψηφώντας την νωπή λαϊκή εντολή κάθαρσης την οποία η ο ίδιος επαίρεται πως απέκτησε την 25η Ιανουαρίου. Με αυτό το σκεπτικό ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ρίχνει στην κολυμβήθρα του Σιλοάμ τις αλόγιστες κρατικές σπατάλες για εξοπλισμούς, για τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004, για τα εξοπλιστικά προγράμματα, για τη SIEMENS, για το Bατοπέδι και για μία σειρά από σκάνδαλα τα οποία ανέκυψαν την περίοδο διακυβέρνησης του κ. Καραμανλή. Το ουσιώδες ωστόσο έγκειται σε μία άκρως σημαντική και -συμβολική, κατά τον γράφοντα- λεπτομέρεια: Ο ίδιος ο πρωθυπουργός απεκδύεται στην εισήγηση για την δημιουργία της εξεταστικής επιτροπής έσπειρε ανέμους, καλλιεργώντας απόψεις περί ποινικοποίησης πολιτικών αποφάσεων, αφήνοντας να εννοηθεί πως υπήρχαν ενδεχομένως κερδοσκοπικά κίνητρα στις αποφάσεις των ιθυνόντων της προηγούμενης κυβέρνησης, δηλητηριάζοντας, όχι μόνο την ελευθερία λήψης πολιτικών αποφάσεων και την κοινοβουλευτική διαδικασία, ενώ η χώρα βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή. Μία βολή αυτοκτονίας την κρισιμότερη στιγμή δηλαδή, από τον άνθρωπο που με καμώνεται το κατόρθωμα της σκληρής διαπραγμάτευσης.
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ο κ. Τσίπρας -και αρκετοί υπουργοί αλλά και βουλευτές της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας- σπέρνουν διαρκώς ανέμους. Το ζήτημα είναι ποιος θα υποστεί και ποιος θα μαζέψει τελικά τις εκκολαπτόμενες θύελλες.
ΥΓ: Η υποκρισία στο τετράγωνο έγκειται και στην επιτροπή λογιστικού ελέγχου. Ο κύριος Τσίπρας φαίνεται ανύμπορος να δώσει τέλος στις προσωπικές φιέστες της κ. Κωνσταντοπούλου αλλά και στα συνακόλουθα θεσμικά ατοπήματα του προέδρου της Δημοκρατίας ο οποίος δίνει το παρών σε ελλιπώς εκπροσωπούμενες κομματικές παρωδίες της συγκυβέρνησης.