Το SXSW2016 είναι πολλά φεστιβάλ σε ένα: τα τρία βασικά κομμάτια του όμως, είναι τα νέα μέσα (interactive), το σινεμά και η μουσική. Οι ταινίες παίζονται σε 8 διαφορετικά σινεμά και venues, δυο εκ των οποίων είναι πραγματικά υπέροχα.
Πρώτο και καλύτερο το Paramount. Χτισμένο το 1915, κηρύχτηκε διατηρητέο το 1976. Πρόκειται για ένα υπέροχο art nouveau κτίριο, που θυμίζει όπερα.
Δέυτερο έρχεται το Alamo, μια μικρή arthouse αλυσίδα σινεμά, διάσημη σε όλο το Τέξας. Oι ίδιοι διαφημίζουν τον εαυτό τους ως «ποτό, διασκέδαση και σινεμά κάτω από μια στέγη». Κάθε σειρά έχει μπροστά της ένα ξύλινο πάγκο ο όποιος λειτουργεί σαν τραπέζι- παραγγέλνεις φαγητό και μετά βλέπεις την ταινία.
Εδώ η αίθουσα μετά την προβολή - όχι αυτές οι στρογγυλές λεκάνες δεν είναι για μπουγάδα αλλά για ποπ-κορν
Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα αυτά (ακόμα και η παραγγελία φαγητού και ποτού) γίνονται σχεδόν στα μουγκά γιατί είναι εξαιρετικά αυστηροί με οποιονδήποτε μιλάει η χρησιμοποιεί το τηλέφωνο του. Έχουν μάλιστα μέχρι και τρέιλερ με τον Γκοτζίλα (εναλλακτικά, είδαμε κι ένα με τον Κέβιν Μπέικον ντυμένο αστυνομικό και θυμηθήκαμε πόσο καλτ θεωρείται πλέον ο Κέβιν Μπέικον στην ποπ αμερικάνικη κουλτούρα) να σε ενημερώνει ότι θα σε πατήσει κάτω σαν χταπόδι έτσι και τολμήσεις να μιλήσεις.
Εδώ τι συνέβη το 2011 όταν το Alamo αποφάσισε να διώχνει όλους όσους έστελναν μηνύματα με το κινητό τους κατά τη διάρκεια της ταινίας.
Σε όλες τις ταινίες, όπως και σε σχεδόν όλα τα event του φεστιβάλ πρέπει να περιμένεις σε ουρά για να μπεις, πολλές φορές και 45 λεπτά έως 1 ώρα νωρίτερα. Ο κόσμος που γνωρίζεις στην ουρά συχνά αποτελεί την καλύτερη έκπληξη.Τις τελευταίες μέρες έχω γνωρίσει από 50αρα υπάλληλο της Apple που παίρνει άδεια από τη δουλειά της κάθε χρόνο για να δουλέψει στο SXSW ως εθελόντρια, μέχρι έναν 25χρονο δημιουργό κόμιξ από το Σικάγο που μου είπε ότι το SXSW είναι ότι καλύτερο του έχει συμβεί ποτέ(!!!)
Οι Ελληνικές ταινίες του SXSW2016
Suntan
Εν αρχήν ην το Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου που είχε μάλιστα και τη σφραγίδα festival favorite φέτος. Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι ένας μοναχικός γιατρός που μετακομίζει στην Αντίπαρο. Ο έρωτας του για μια ανέμελη τουρίστρια την Άννα, γίνεται η αφορμή για να φανερωθεί κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Η ταινία άρεσε πολύ στο κοινό, τουλάχιστον στην προβολή που παρακολούθησα εγώ.
Σημείωση: Είδα την ταινία στο Alamo Drafthouse με μια Νεοϋορκέζα με μωβ μαλλιά που γνώρισα στην ουρά. Μου είπε ότι ήθελε να δει την ταινία γιατί το καλοκαίρι θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Όταν τελείωσε η ταινία γύρισε και μου είπε «Έτσι είναι η Ελλάδα; Νομίζω ότι θα έρθω τελικά» και μετά εξαφανίστηκε.
Chevalier
H ταινία της Αθηνάς Τσαγκάρη έχει ήδη παιχτεί στους ελληνικούς κινηματογράφους και κερδίσει βραβεία στο Φεστιβάλ Λονδίνου και Θεσσαλονίκης. Το Variety την περιέγραψε σαν μια ταινία για το τι συμβαίνει όταν «Η αντρική ανταγωνιστικότητα πηγαίνει στραβά»
Bonus : H αγαπημένη μου ταινία ως τώρα
Don't think Twice
Δεν έχει βγει καν τρέιλερ ακόμα γι' αυτήν την υπέροχη γλυκόπικρη ταινία του Mike Birbiglia γνωστού stand-up κωμικού, αλλά ήταν η πιο γλυκιά ταινία που έχω δει μέχρι τώρα. Έξι ημι-αποτυχημένοι κωμικοί λίγο πριν τα 40, συμμετέχουν κάθε βράδυ σε μια ομάδα improvisational stand-up comedy τους Τhe Commune, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα γίνουν διάσημοι. Όταν ένας από αυτούς καταφέρνει να μπει στην ομάδα του Τhe Weekend Live (προφανώς πρόκειται για το Saturday Night Live) και γίνεται διάσημος, oι ισορροπίες αλλάζουν και η ομάδα κλονίζεται. Πρόκειται για μια τρυφερή και αστεία ιστορία ενηλικίωσης. Μακάρι να βρει διανομή στην Ελλάδα.
Μπορείτε να ακολουθήσετε το ταξίδι μας σε αυτό εδώ το μπλογκ και στα hashtag #SXSW16GR και #ΗuffPostGreeceGoessxsw