Εκατομμύρια γονείς σε όλο τον κόσμο βρίκονται αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνωρο, κατά την πανδημία του κορονοϊού. Την επίβλεψη της διδασκαλίας εξ′ αποστάσεως. Την μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία, παγκοσμίως.
Και άσχετα με την ηλικία του παιδιού, το να καταφέρει ένας γονιός να πείσει το παιδί του να στηθεί μπροστά σε μία οθόνη για μάθημα ή να κάνει αυτά που του λένε οι δάσκαλοι και καθηγητές, χαρακτηρίζονται απλά ως ένας μικρός «άθλος».
Ειδικότερα στις τάξεις του δημοτικού αλλά και στο νηπιαγωγείο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα ενώ θα πρέπει να έχουν και ένα στοιχείο διασκέδασης για να υπάρξει το έναυσμα, της ενασχόλησης με το μάθημα. Οπότε, το διάβασμα με τους γονείς θα μπορούσε κάποιος να πει πως, αυτή την στιγμή... χολαίνει.
Πως μπορούν όμως οι γονείς που βρίσκονται κάτω από διαρκή πίεση, ενώ πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας αλλά και οικονομικά, να δώσουν κίνητρο στο παιδί τους να ασχοληθούν με την εξ′ αποστάσεως διδασκαλία, καθ′ όλη την διάρκεια που τα σχολεία παραμείνουν κλειστά;
Η HuffPost, επικοινώνησε με ειδικούς πάνω στο θέμα που αντιμετωπίζουν μαθητές και γονείς, προτείνοντας πέντε συμβουλές που θα διευκολύνουν την όλη κατάσταση, βοηθώντας αμφότερους στο δύσκολο έργο που έχουν να φέρους εις πέρας.
Δεν έχουμε τις υψηλότερες των απαιτήσεων
«Πολλοί από εμάς δεν έχουμε εκπαιδευτεί για δάσκαλοι. Πολλοί από εμάς δουλεύουμε. Και οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε», είναι τα λόγια του Κιμ Άλεν, ειδική στην ανθρώπινη ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο του NC State (North Carolina State University).
Αντί να ανησυχούμε για τις προκλήσεις που δημιουργεί η διδασκαλία στο σπίτι, ή ακόμα και η ανησυχία για τα κενά που θα υπάρξουν στην μάθηση και πως αυτά θα καλυφθούν, καλύτερα θα ήταν να μειώσουμε τις προσδοκίες μας. Τα παιδιά μας πιθανώς δεν θα μάθουν τόσα πολλά μαζί μας όπως στο σχολείο. Αναμενόμενο.
Μία έξυπνη κίνηση θα ήταν να έρθουμε σε επαφή με τον δάσκαλο - καθηγητή του παιδιού μας για να του εξηγήσουμε την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι αυτή την στιγμή ούτως ώστε να υπάρξουν και οι ανάλογες απαιτήσεις.
Αν για παράδειγμα δουλεύουμε και έχουμε επιβαρυμένο πρόγραμμα στην εργασία μας. Αν ασχολούμαστε με την διευθέτηση επιδομάτων ανεργίας. Αν στο σπίτι υπάρχουν αδέρφια με των οποίων τα διαβάσματα και τις υποχρεώσεις πρέπει επίσης να ασχοληθούμε, η παραπάνω λύση αποτελεί βασικό κανόνα, της εύρυθμης λειτουργίας, του προγράμματος.
Οπως λέει η Άνι Σνάιντερ, διδάκτωρ Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας και βασικός επιστημονικός συνεργάτης του εκδοτικού οίκου McGraw-Hill, επικοινώνησε με τον δάσκαλο όταν συνειδητοποίησε πως ο όγκος μαθημάτων του παιδιού της, ήταν αδύνατον για την ίδια να το διαχειριστεί.
«Το παιδί μου που πάει στην έκτη δημοτικού και είχε υπερβολικό διάβασμα. Εγώ δουλεύω όλη μέρα, είμαστε μονογονεϊκή οικογένεια ενώ έχω και άλλα παιδιά».
Οι δάσκαλοι έδειξαν άμεσα ενδιαφέρον στην εξεύρεση λύσεων προκειμένου να βοηθήσουν τόσο την ίδια και την οικογένεια της, όσο και στο πρόγραμμα της
Δίνουμε βάρος στην σχέση μας με το παιδί
Οπως μας λέει η Κιμ Άλεν, «ένα από τα πρώτα πράγματα που ρωτάω τους γονείς είναι να θυμηθούν τον αγαπημένος τους δάσκαλο. Και στη συνέχεια τους ρωτάω να μου πουν τι τον έκανε αγαπητό. Πάντα οι απαντήσεις που παίρνω έχουν να κάνουν με την καλοσύνη τους και το ενδιαφέρον που έδειχναν για τους μαθητές τους».
Επομένως η βασική μας προτεραιότητα, σε αυτόν τον καινούργιο ρόλο γονιός/δάσκαλος, είναι να εστιάσουμε όλη μας την προσοχή στην σχέση μας με το παιδί και πως θα την κρατήσουμε δυνατή.
Αν για παράδειγμα δούμε πως δημιουργείται μία ένταση από την κόντρα μας με το παιδί, προκειμένου να τελειώσει το διάβασμα του σε κάποιο μάθημα, καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω, ούτως ώστε να μην οξυνθούν τα πνεύματα.
Ούτως η άλλως δεν βοηθάει και πολύ να υποχρεώσουμε το παιδί μας να διαβάσει.
«Αν το παιδί μας είναι κάτω από πίεση, θα δυσκολευθεί να μάθει το μάθημα που διαβάζει, όπως και να έχει», υπστηρίζει η Άλεν.
Δημιουργούμε τον πίνακα με τα θέματα «Ασ′ το γι′ αργότερα»
Η Άνι Σνάιντερ, μας προτείνει την παρακάτω πρακτική για παιδιά του δημοτικού.
Η ιδέα έχει ως εξής. Αν για παράδειγμα υπάρχει κάποια εργασία που πρέπει να προετοιμάσουν και δεν θέλουν να την κάνουν εκείνη την στιγμή, τους δίνουμε την δυνατότητα, να γράψουν τον τίτλο της, στον ειδικό πίνακα που έχουμε δημιουργήσει, με την ονομασία, «Ασ′ το γι′ αργότερα».
«Τους ρωτάμε. Θέλεις να αφήσεις την εργασία γι′ αργότερα; Αν συμφωνήσουν, γράφουμε τον τίτλο της στο ειδικό πίνακα και συνεχίζουμε με κάτι άλλο. Δεν τους χαρίζουμε την εργασία που έχουν να ετοιμάσουν. Απλά τους επιτρέπουμε να την κάνουν όταν θα βρίσκονται σε καλύτερη διάθεση».
«Στο μυαλό τους γνωρίζουν πως αργά η γρήγορα η ολοκλήρωση της συγκεκριμένης εργασίας θα επανέλθει στο τραπέζι και θα πρέπει να την κάνουν. Μάλιστα δείχνουν ιδιαίτερα ευτυχισμένοι και περήφανοι μόλις την τελειώσουν».
Μετατρέπουμε την ώρα του διαβάσματος σε παιγχνίδι
Αν και πρόκειται για μία πρακτική με κάπως ευρεία έννοια, συνήθως έχει θετικά αποτελέσματα. Αν λοιπόν το παιδί μας δεν ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο στο καινούργιο σχολικό περιβάλλον, έτσι όπως έχει δημιουργηθεί αυτή την στιγμή, ευκαιρία είναι να εκμεταλλευθούμε την περίσταση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Μπορούμε λοιπόν να του ζητήσουμε να υποδυθεί τον δάσκαλο και έτσι να είναι αυτό που θα διδάξει το μάθημα. Αν μάλιστα υπάρχει στο σπίτι και άλλο παιδί, μικρότερης ηλικίας, αυτομάτως έχουμε μετατρέψει το μάθημα σε παιχνίδι, ενώ συγχρόνως αφομοιώνει την ύλη.
Αν πάλι είναι μία άσκηση αριθμητικής και αποφεύγουν να την κάνουν, μπορούμε αν και εφόσον έχουμε μαρκαδόρους που σβήνουν με νερό, να δοκιμάσουν να λύσουν κάποιες ασκήσεις, χρησιμοποιώντας τα πλακάκια του μπάνιου.
΄Οπως μας λέει η Σνάιντερ, «Μπορούμε να δείξουμε μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση την ώρα του διαβάσματος, άσχετα με το γεγονός πως θα πρέπει να πειραματιστούμε λίγο στην αρχή για να βρούμε τι ακριβώς δουλεύει περισσότερο. Η επαφή μας με τον δάσκαλο προκειμένου να μας καθοδηγήσει με διαφορετικές ιδέες, σίγουρα θα βοηθούσε».
Υπενθύμιση: Η μάθηση δεν γίνεται μόνο τις ώρες του σχολείου
Τόσο η Άνι Σνάιντερ όσο και η Κιμ Άλεν, που μίλησαν στην HuffPost σημείωσαν ότι οι γονείς συχνά έχουν την άποψη ότι η μάθηση είναι κάτι που κάνουν τα παιδιά στο σχολείο και το σπίτι είναι για το διάβασμα της ύλης και για ελεύθερο χρόνο, για ξεκούραση.
Τα παιδιά μαθαίνουν μαζί μας όλη την ώρα. Δεν θα έπρεπε όμως να μας ανησυχεί το γεγονός πως το μεγαλύτερο μέρος της μάθησης συμβαίνει αυτή την στιγμή στο σπίτι και όχι στο σχολείο τις παραδοσιακές ώρες, ούτε πως δεν καλύπτουν την κλασσική ύλη.
«Αν βάζετε πλυντήριο αυτό είναι μάθημα», μας λέει η Σνάιντερ.
«Αν θέλουν να χαζέψουν κάτι στον υπολογιστή, μπορούμε να τους βάλουμε να δουν κάποιο κατάλληλο για εκείνα ντοκιμαντέρ. Μάθημα είναι και αυτό», μας λέει η Άλεν.
Και τέλος ας μην ξεχάσουμε την πλέον κλασσική μαθησιακή μέθοδο. Διαβάζουμε μαζί.
Οπως υποστηρίζει η Κιμ Άλεν, «Είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για δουλέψουμε πάνω στην εκμάθηση αλλά και στην σύσφιξη σχέσεων με τα παιδιά μας».
Άλλωστε δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, πως το σπίτι μας είναι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο σχολείο στο οποίο πρόκειται ποτέ φοιτήσουμε.
Πολίτες που ανησυχούν ότι πάσχουν από λοίμωξη του αναπνευστικού (πυρετό ή/και βήχα ή/και δύσπνοια) και ήρθαν σε επαφή με πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα ή έχουν ιστορικό ταξιδιού σε πληττόμενες χώρες θα πρέπει να επικοινωνούν με τον ΕΟΔΥ στο τηλ. 1135.
Προσοχή: Δεν θα πρέπει να επισκέπτονται ιδιωτικά ιατρεία, εφημερεύοντα νοσοκομεία, εξωτερικά ιατρεία κ.λπ. Ο ΕΟΔΥ θα μεριμνήσει για την διακομιδή τους σε νοσοκομεία αναφοράς του κορονοϊού. Χρήσιμες πληροφορίες εδώ.