Μνήμες του 2007 ξύπνησαν στην Εύβοια οι φωτιές στη Σέττα, στο Μακρυχώρι, στα Μανίκια, στο Πυργί, στον Γαβαλά, στα Θαρρούνια, σε χωριά πέριξ του δρόμου Κύμης - Αλιβερίου. Κοντά δέκα χιλιάδες ελαιοπερίβολα και δασικες εκτάσεις έγιναν στάχτη. Πεδίο δράσης και δόξας λαμπρό για υποψήφιους βουλευτάδες και τέως υπουργούς για να μας αποδείξουν με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ πόσο έγκαιρα λειτούργησε η δασοπυρόσβεση.
Θυμάμαι τον αείμνηστο δήμαρχο Κονιστρών Δημήτρη Παπαναστασίου να διαμαρτύρεται εντόνως για την ελλιπή βοήθεια από αέρος, βλέπεται τότε τα μέτωπα ήταν ανοιχτά σε Πάρνηθα και Ηλεία. Όλα αυτά τα χωριά, στο δρόμο από Βρύση ίσαμε Αμάρυνθο, διασχίζοντας την ορεινή ραχοκοκαλιά της Εύβοιας, με ελάχιστο πληθυσμό πια, παραμένουν ζωντανά σε πείσμα της αδιαφορίας που επιδεικνύει χρόνια τώρα το κράτος των Αθηνών.
Κλειστά σχολεία, γηράσκων ο πληθυσμός, η κτηνοτροφία και η γεωργία που κάποτε άνθιζαν σήμερα είναι και αυτές σχεδόν υπό εξαφάνιση. Σε αυτή την πλευρά της κεντρικής Εύβοιας συναντάμε και το Τραχήλι, πυρόπληκτο το 2007, με πύρινο μέτωπο ζωντανό σήμερα.
Το χωριό έγινε γνωστό ανά το Πανελλήνιο όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δελφίνος για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το 2007, πέρασε για λίγα λεπτά από εδώ απο τον τόπο καταγωγής της οικογένειάς του. Συνοδεία καναλιών της πάλαι ποτέ κραταιάς τηλοψίας, ο κ. Βενιζέλος πήγε στο πατρογονικό σπίτι, είδε οικογενειακές φωτογραφίες και στη συνέχεια επισκέφθηκε τον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου λειτουργούσε ο παππούς του. Μάλιστα ο τότε δημοτικός σύμβουλος κ. Π.Σέγκος , ο οποίος τον ξεναγούσε, είπε στη συνοδεία του ότι ο πρώτος Βενιζέλος εγκαταστάθηκε στην περιοχή το 1840 και ότι όποιος αμφιβάλλει για το επώνυμο του πρώην υπουργού μπορεί να πάει να ψάξει στα δημοτολόγια της Κύμης.
Αρκετοί συνάδελφοι από αθηναϊκές εφημερίδες με λεωφορείο που έφυγε από την Χαριλάου Τρικούπη ταξιδέψαμε για να καλύψουμε την ... ιστορική επίσκεψη. Δακρύβρεχτη η ομιλία του φιλόδοξου πασοκάρχη κ. Βενιζέλου στο χωριό των παππούδων του: . «Εδώ από το Τραχήλι, από ένα πολύ φτωχό ορεινό χωριό,ξεκίνησε ο πατέρας μου και πήγε στη Θεσσαλονίκη. Όταν λέω ότι είμαι ένας από σας, εσείς καταλαβαίνετε τι εννοώ. Εδώ έχουμε ξεκινήσει με πολύ μεγάλη φτώχεια, με ανέχεια, με πολύ μεγάλες δυσκολίες. Ο παππούς μου είχε μείνει χήρος 30 χρόνων,με πέντε παιδιά, για να τα αναστήσει έφτυσε αίμα βέβαια. Και εγώ βρέθηκα να έχω γεννηθεί στη Δυτική Θεσσαλονίκη, σε μια φτωχική περιοχή, γιατί εκεί είχε πάει ο πατέρας μου φοιτητής, εκεί αγάπησε τη μάνα μου και εκεί αρχίζει η δική μου ιστορία» είπε.
Δεν πρόλαβε να αναχωρήσει και το μαντάτο το κακό από την Αθήνα, από τα συντροφικά έκλογομαγειρεία τον προσγείωσε απότομα. Στο χωριό του έμαθε ο κ. Βενιζέλος για το κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα ο Κώστας Λαλιώτης εκφράζοντας τη στήριξη του στον Γιώργο Παπανδρέου, στην κούρσα για την προεδρία στο κόμμα.
Αναρωτιέμαι δώδεκα χρόνια μετά, εάν ο τότε υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θυμάται εκείνο το ολιγόλεπτο πέρασμά του από το ταπεινό Τραχήλι, αν σήκωσε το τηλέφωνο και επιχείρησε να μάθει για το πύρινο μέτωπο που μαίνεται εδώ και λίγες ώρες εκεί.
Θα ήθελα πολύ τώρα που δεν έχει την αγωνία του προεκλογικού αγώνα ακόμα και να επισκεπτόταν ευλαβικά το χωριό των γονιών του δηλώνοντας εμπράκτως την συμπαράστασή του στους πυρόπληκτους συμπατριώτες του στο Τραχήλι.
Ο αγράμματος και κουζουλός Τραχηλιάτης, μακράν ο αυθεντικότερος, αποτελεσματικότερος και πιο ανιδιοτελής πρόεδρος της Ενορίας μας, ο Μπάμπης ο Καδίτης θα έβαζε φτερά και θα έτρεχε στις φωτιές, με αξίνες, τσουγκράνες και τσάπες, για να σταθεί στο πλευρό των συγχωριανών του.
Δεν είναι μόνο η ποιότητα στον δημόσιο λόγο που διαπρυσίως κάποιοι σημερινοί ινστρούκτορες μελίρρυτα ευαγγελίζονται, είναι και η ποιότητα στις δημόσιες πράξεις, αυτές όπου οι αγράμματοι παππούδες και πατεράδες μας με έργα αποδείκνυαν και μας δίδασκαν.