Το ψέμα έχει ταχύτητα, αλλά η αλήθεια έχει αντοχή

Το ψέμα έχει ταχύτητα, αλλά η αλήθεια έχει αντοχή
LOUISA GOULIAMAKI via Getty Images

Μια από τις αγαπημένες μου τηλεοπτικές σειρές αυτή την περίοδο είναι η αμερικανικής παραγωγή Designated Survivor. Η σειρά θεωρείται κορυφαίο πολιτικό δράμα, αν και λοιδορήθηκε από τους κριτικούς επειδή από το πρώτο εξαιρετικής έμπνευσης επεισόδιο μέχρι το τελευταίο έχασε την ταυτότητα της (στο δεύτερο κύκλο έχασε και γύρω στα 4.000.000 τηλεθεατές ανά μέσο όρο επεισοδίου). Στην πολιτική θεώρησή της μου αρέσει διότι βάζει στα σκαριά τη λογική που πολλοί βλέπουν (ή ελπίζουν) στη νέα πολιτική πράξη πραγμάτων. Ότι μια προσωπικότητα σχεδόν από το πουθενά τα βάζει με το πολιτικό κατεστημένο και δημιουργεί μια νέα ελπίδα.

Στο τελευταίο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου (άγνωστο ακόμα εάν θα είναι και τελευταίου) ο άμεμπτος δικηγόρος, ο οποίος λειτουργούσε ως ανεξάρτητος ερευνητής του υπουργείου Δικαιοσύνης, αναφέρει στον Πρόεδρο της Αμερικανικής Δημοκρατίας (το μεταφέρω περιφραστικά). «Εσείς, τελικά, διαφέρετε από τους άλλους. Οι άλλοι ραδιουργούν, εσείς υπηρετείτε».

Πριν σταματήσετε να διαβάζετε αυτές τις λέξεις πιστεύοντας ότι θα καταλήξει σε μια ρομαντική ή ουτοπική άποψη της σημερινής καθημερινότητας σας προσκαλώ να ρίξετε μια ματιά στο βιβλίο του Rutger Bregman με τίτλο «Utopia for Realists» (από τα αγαπημένα μου της περιόδου). Κατ’ εμέ, μια απλή προσέγγιση στη δύναμη της ιδέας μπροστά στην 4η βιομηχανική επανάσταση.

Αξίζει, επίσης, να παρατηρήσει κανείς το λόγο του Michael Bloomberg, που με βάση τη δική του πολιτική παράδοση μίλησε πρόσφατα για την Επιδημία της Ανεντιμότητας στην πολιτική. Αναφερόταν στις ΗΠΑ, αλλά ομολογουμένως είναι ένα φαινόμενο που μαστίζει την Ευρώπη. Η επιδημία αυτή παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας, ακριβώς επειδή υπάρχει πλέον αντικειμενικά πολιτικό πρόβλημα στο δυτικό κόσμο με την κρίση του καπιταλισμού. Όσο δεν βρίσκονται πρακτικές λύσεις, τόσο μεγαλώνει το πρόβλημα.

Λίγο πριν μάθουμε εάν η Ιταλία, όντως, θα ανοίξει την κερκόπορτα του χάους στην Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς στην Ελλάδα μάθαμε καλά στα χρόνια της κρίσης ότι σε μεγάλο εύρος του ελληνικού πολιτικού συστήματος η ραδιουργία αποτελεί στην ουσία τη μόνη πολιτική πράξη ενδιαφέροντος. Και η ανεντιμότητα είναι δεύτερη πολιτική φύση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επικείμενη μείωση των συντάξεων, ψηφισμένη με νόμο, μέσα στο 2019. Κατ’ αρχάς ο νόμος ήδη δεν τηρείται. Θα έπρεπε οι συνταξιούχοι να ενημερώνονται από τον Mάρτιο του 2018 τι θα λάμβαναν το 2019. Δεν συμβαίνει. Δεύτερον υπάρχει ένα πέπλο ελπίδας που στην πράξη δεν βασίζεται πουθενά. Αντιγράφω σχετικά με τη μείωση των συντάξεων: «Δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης μέχρι τον Αύγουστο γιατί μέχρι τότε είμαστε στοχοπροσηλωμένοι στην έξοδο από τα Μνημόνια. Από εκεί και πέρα το θέμα είναι υπαρκτό και θα τεθεί» είπε πρωτοκλασάτος υπουργός της Κυβέρνησης και συνέχισε: «Μετά την καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια θα πρέπει προφανώς να τεθεί το θέμα των συντάξεων γιατί έχουν αλλάξει και τα πραγματικά δεδομένα».

Προσωπικά αυτές ακριβώς τις δύο φράσεις χαρακτηρίζω «πολιτική ανεντιμότητα». Πολιτική ατιμία. Και σχετίζεται με το απλούστατο γεγονός ότι ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν το 2019 η αντίστροφη μέτρηση της παρούσας Κυβέρνησης έχει αρχίσει. Κι έχει αρχίσει όπως ακριβώς άρχισε και η πρώτη φάση της διακυβέρνησής της. Με ψέματα. Και με φόβο.

Η Ελλάδα κέρδισε υπεράνω κομμάτων την παραμονή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η πατρίδα και οι πολίτες της έγιναν δύο φορές πειραματόζωο. Χαθήκαν χρόνια από τη ζωή των πολιτών χάθηκαν περιουσίες στο όνομα μόνο και μόνο πολιτικών φιλοδοξιών. Χρειαζόμαστε, οπωσδήποτε, δύο φάρους. Πολιτική αλήθεια και πολιτική σκέψη. Πολιτική αλήθεια ώστε να γνωρίζουμε τι ακριβώς μας περιμένει και να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Πολιτική σκέψη διότι είναι η μόνο ελπίδα να έρθουν νέες ιδέες στο τραπέζι, ιδέες, που με το λιγότερο δυνατό ανθρώπινο κόστος, θα φέρουν το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Δημοφιλή