Η Τουρκία, όπως είναι ευρύτατα γνωστό, εμπλέκεται σε βάθος στην υπόθεση του συριακού εμφυλίου, από την έναρξή του μέχρι και σήμερα. Με τη νεο-οθωμανικών τάσεων κυβέρνηση Ερντογάν να επιδιώκει εμφανέστατα πλέον την ανάδειξη της χώρας σε περιφερειακή υπερδύναμη- ρυθμιστή της κατάστασης στην περιοχή, η Άγκυρα παίζει εδώ και πολύ καιρό ένα παιχνίδι τόσο στο προσκήνιο, όσο και στο παρασκήνιο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό βασίζεται σε συγκαλυμμένες επιχειρήσεις.
Οι συγκαλυμμένες επιχειρήσεις της Τουρκίας βρίσκονται στο επίκεντρο ανάλυσης που δημοσιεύεται στο WarOnTheRocks, με τίτλο «Ankara's Hidden Hand: Turkish Covert Ops Then and Now» . Όπως υπογραμμίζεται, μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 κοντά στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας, ο Ερντογάν επιβεβαίωσε τη συγκαλυμμένη στήριξη της Τουρκίας στους Σύριους αντάρτες που μάχονται κατά της Δαμασκού. «Πέρα από το να ανοίγει τον δρόμο για μια σοβαρή αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η τουρκική συγκαλυμμένη δράση έχει επίσης προκαλέσει ψύχρανση των σχέσεων Άγκυρας- Ουάσινγκτον» γράφει ο συντάκτης του κειμένου, Εγκεμέν Μπετζκί (University of Nottingham).
Όπως αναφέρεται, οι τουρκικές ενέργειες εγκυμονούν τον κίνδυνο διπλωματικής απομόνωσης από τη Δύση και τις γειτονικές χώρες, καθώς και άμεσης στρατιωτικής σύγκρουσης. «Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία κάνει κάτι τέτοιο. Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα σε δυτικά αρχεία και τα πλέον ανοικτά βουλγαρικά αρχεία της κομμουνιστικής περιόδου δείχνουν ότι η Τουρκία εδώ και πολύ καιρό πραγματοποιούσε συγκαλυμμένες, μυστικές επιχειρήσεις σε γειτονικές χώρες. Πολλά από τα σημερινά ζητήματα, περιλαμβανομένων των μεταναστευτικών ροών, της εξάπλωσης όπλων και των “πολέμων δι' αντιπροσώπου” εμφανίζονται σε αυτά τα έγγραφα, μαζί με ένα “άρωμα” Ψυχρού Πολέμου».
Η Βουλγαρία ήταν στο στόχαστρο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών κατά τη δεκαετία του 1950, λόγω Ψυχρού Πολέμου και φόβων περί κομμουνιστικής διείσδυσης, ενώ γενικότερα η Άγκυρα από τα μέσα του 1950 και μετά επεδίωξε – μέσω συλλογής πληροφοριών από Τούρκους μετανάστες οι οποίοι κατέφθαναν από την Βουλγαρία- τη συγκέντρωση στοιχείων για το σοβιετικό πυρηνικό πρόγραμμα, με την τουρκική υπηρεσία εθνικής ασφαλείας (ΜΑΗ) να στοχεύει ειδικότερα την παραγωγή ουρανίου στη Βουλγαρία και τη μεταφορά του στη Σοβιετική Ένωση- πληροφορίες που διοχετεύθηκαν στο ΝΑΤΟ. Η ΜΑΗ ήταν ιδιαίτερα δραστήρια στη Βουλγαρία και το 1960, συγκεντρώνοντας πληροφορίες για πυραυλικά συστήματα στη χώρα. Ωστόσο, πέρα από αυτά, οι τουρκικές υπηρεσίες πέρασαν και σε συγκαλυμμένη δράση πέρα από «απλή» συλλογή πληροφοριών, με στρατολόγηση Βουλγάρων απόδημων για σαμποτάζ σε στρατιωτικούς και οικονομικούς στόχους.
«Όλη αυτή η εμπειρία δείχνει ότι η Τουρκία έχει μια μακρά ιστορία διεξαγωγής συγκαλυμμένων μυστικών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Τουρκία συγχρόνιζε τους στόχους εξωτερικής πολιτικής της εντός πλαισίου ΝΑΤΟ, και οι συγκαλυμμένες δραστηριότητές της ακολουθούσαν τον ίδιο δρόμο. Αυτός ο συγχρονισμός διασφάλιζε τη στήριξη του ΝΑΤΟ, απέτρεπε τη διπλωματική απομόνωση και λειτουργούσε ως “ασφάλεια” απέναντι στη σοβιετική επιθετικότητα. Ωστόσο, στην περίπτωση των σημερινών πολιτικών της τουρκικής κυβέρνησης στη Συρία, η Άγκυρα παίζει τον ρόλο του “ανυπότακτου”, με τις πολιτικές της να διαφέρουν εσκεμμένα από αυτές των παραδοσιακών δυτικών συμμάχων. Συγκαλυμμένες επιχειρήσεις, όπως ο εξοπλισμός αντάρτικων οργανώσεων στη Συρία, αποτελούν τον κύριο πυλώνα των πρόσφατων μεσανατολικών πολιτικών της Τουρκίας, κάτι που σημαίνει ανάληψη μεγάλων ρίσκων. Εν αντιθέσει με την πρώτη φάση του Ψυχρού Πολέμου, η Άγκυρα δεν χαίρει της εμπιστοσύνης των δυτικών συμμάχων της.. Όπως ανέφερε η Wall Street Journal, αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης ήταν ξεκάθαρη στα λόγια ανώτερου αξιωματούχου του Λευκού Οίκου: “Αρκετά...πρόκειται για μια διεθνή απειλή, που έρχεται από τη Συρία και περνά μέσα από την τουρκική επικράτεια”. Ως αποτέλεσμα της συγκαλυμμένης δράσης της, η Τουρκία βρίσκεται όλο και πιο απομονωμένη ειδικά στις προσπάθειές της στη Συρία».