Ως «ειδικό των αποδράσεων» (escapologist) χαρακτηρίζεται σε δημοσίευμα του Politico ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει καταφέρει να πετύχει τις πιο απίθανες εκλογικές νίκες- ωστόσο, πλέον φαντάζει λιγότερο «ανίκητος».
Στο κείμενο γίνεται αναφορά στη Σύνοδο των Μεσογειακών χωρών στην Αθήνα, για την οποία- πέραν της επιδίωξης της δημιουργίας ενός «νότιου μετώπου»- εκτιμάται ότι σκοπό έχει να δείξει πως έχει διεθνή επιρροή, λόγω των φημολογιών περί εκλογές. Ακόμη, αναφέρεται ότι ο κ. Τσίπρας έχει καταφέρει (μετά τις περσινές διαπραγματεύσεις) να πραγματοποιήσει μια στροφή 180 μοιρών που κανείς άλλος πολιτικός στο πρόσφατο παρελθόν δεν θα μπορούσε να έχει φέρει σε πέρας.
Η θέση του, εκτιμάται, είναι δύσκολη, καθώς «έκαψε» μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων και διεθνών εταίρων, ενώ παράλληλα έπληξε την εικόνα του διεθνούς κινήματος κατά της λιτότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρει το Politico, οι επικριτές του θεωρούν πως η συνάντηση της 9ης Σεπτεμβρίου φαντάζει ως μια απελπισμένη κίνηση να αποκαταστήσει τη φήμη του. Επίσης, γίνεται αναφορά στα μέτρα λιτότητας που λαμβάνονται καθώς και στις κατηγορίες περί διορισμών «ημετέρων». «Η χαοτική διακυβέρνηση έχει δώσει στην αντιπολίτευση πολλά “πυρομαχικά” σε ημερήσια βάση» αναφέρεται σχετικά.
Ωστόσο, εκτιμάται πως ο Τσίπρας δεν φαίνεται να ταρακουνιέται εύκολα, έχοντας κερδίσει σε δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα. Επίσης, εξακολουθεί να υφίσταται το ότι πριν τον ΣΥΡΙΖΑ κανένα άλλο αριστερό κόμμα τέτοιου τύπου δεν είχε καταφέρει να ανεβεί στην εξουσία. Παρά αυτά που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αναφέρεται ο εκνευρισμός για τον Τσίπρα και τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει «μεταφραστεί» σε ξεκάθαρη στήριξη για τους αντιπάλους του.
«Θα πει, για ό,τι κάνει, ότι δεν φταίει αυτός, ότι τα χέρια του είναι δεμένα λόγω αυτών που έκαναν οι προκάτοχοί του. Είναι αλήθεια, αλλά όχι η πλήρης αλήθεια. Αλλά παρέχει τον παράγοντα “feel-good” που χρειάζονται οι άνθρωποι, ξέρουν ότι την έχουν βάψει αλλά θέλουν να νιώσουν καλύτερα» λέει ειδικός σε θέματα δημοσίων σχέσεων που εδρεύει στην Αθήνα, προσθέτοντας ότι «δεν μπορεί να κάνει πολιτική, δεν τον νοιάζει, βαριέται. Το φόρτε του είναι να κερδίζει εκλογές. Δώσε του ένα βήμα, ένα αμφιθέατρο, νίκη ή ήττα. Είναι ασταμάτητος εκεί».
Ο Τσίπρας έχει καταφέρει να φέρει τους αγανακτισμένους και τους περιθωριοποιημένους στη mainstream αρένα, κάτι που σημαίνει ότι η σύγκρουση μεταξύ αυτών εντός εξουσίας και εκτός εξουσίας έχει μειωθεί. Το πόσο θα διαρκέσει η όλη υπόθεση, εκτιμάται, έχει να κάνει με το πώς θα μεταχειριστεί την Ελλάδα η Ευρώπη όταν επιστρέψουν αξιωματούχοι στην Αθήνα για τη νέα αξιολόγηση, καθώς και με τις εξελίξεις στο εσωτερικό «μέτωπο», λόγω των συγκρούσεων στις οποίες έχουν εμπλακεί οι υπουργοί του (κάνοντας αναφορά στο θέμα του Νίκου Παππά και των τηλεοπτικών αδειών).
Στη συνέχεια του κειμένου αναφέρεται ότι το ερώτημα όλων είναι το κατά πόσον ο Τσίπρας μπορεί να αντιστρέψει αυτό το κλίμα- αλλά συμπληρώνεται πως ένας ισχυρός ηγέτης δεν είναι υποκατάστατο για στιβαρές πολιτικές και ικανούς δημοσίους λειτουργούς, «και κανένα από τα δύο δεν είναι δυνατό σημείο του Τσίπρα».
Αυτό βέβαια, σημειώνεται στη συνέχεια, δεν σημαίνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διαμορφώσει πολιτικές που βοηθούν τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αλλά όταν αρχίσουν να γίνονται αισθητές οι επιπτώσεις από τις περικοπές συντάξεων και από τους νέους φόρους, το «ποτήρι» μπορεί να ξεχειλίσει. «Οι επόμενοι λίγοι μήνες είναι πιθανόν να φέρουν άσχημα νέα για τους πολίτες της Ελλάδας και την κυβέρνηση».
Όσον αφορά στους εταίρους στο εξωτερικό, αναφέρεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κερδίσει «καλή θέληση» για τους χειρισμούς του στο προσφυγικό και, σύμφωνα με τη Frankfurter Allgemeine Zeitung, η Άνγκελα Μέρκελ συμπαθεί τον Τσίπρα και θέλει να τον βοηθήσει. Αλλά η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ (αριστερές πολιτικές όπου είναι δυνατόν, ενώ λειτουργεί ενός mainstream πολιτικού πλαισίου) συχνά είναι αντιφατικές.
Καταλήγοντας, εκτιμάται ότι, εάν το «χρυσό παιδί» της Αριστεράς επιστρέψει στην αντιπολίτευση, κατά πάσα πιθανότητα θα επιστρέψει στις παλιές του αντιπολιτευτικές συνήθειες, που έχουν ως αντικείμενο την πρόκληση αναταραχής.
«Ένα είναι σίγουρο: Το μέλλον της ελληνικής πολιτικής ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα. Είτε βρίσκεται στην καρέκλα του πρωθυπουργού είτε όχι, δεν πάει πουθενά» καταλήγει το κείμενο.