WSJ: Το αρχαίο φαινόμενο της φοροδιαφυγής και η ελληνική «παράδοση» σε αυτήν

WSJ: Το αρχαίο φαινόμενο της φοροδιαφυγής και η ελληνική «παράδοση» σε αυτήν
EXPOSICIÃN SOBRE EL MEDITERRÃNEO (Definido poéticamente como el "Puente del Mar Azul") se convirtió en el camino por donde transitaron los comerciantes y marineros de la vertiente oriental expandiendo la cultura y la civilización hasta los confines occidentales del mundo antiguo.Ãnfora griega de figuras negras.Cultura Griega. S. VI a.C.Procede de un taller de Atenas.En una cara (la de la imagen) se representa a Dionisos, dios del vino, que ofrece una copa a una ménade. En la otra cara (no visible en la imagen), un guerrero armado, con escudo, lanza y casco, se despide de sus familiares.Datos extraÃdos del panel informativo de la pieza.The Mediterranean, poetically defined as "the Bridge of the Blue Sea" became the route by which traders and seafarers passed from the east, spreading culture and civilization to the western boundaries of the ancient world.Greek black-figure amphora. Greek culture. 6th century b.C.It comes from a workshop of Athens. One of its sides (the one shown here) depicts Dionysus, god of wine, that offers a cup to a maenad. On the other side (not visible on the image), an armed warrior, with a shield, a spear and a helmet, says goodbye to his family. Information extracted from the informative panel of the piece.
EXPOSICIÃN SOBRE EL MEDITERRÃNEO (Definido poéticamente como el "Puente del Mar Azul") se convirtió en el camino por donde transitaron los comerciantes y marineros de la vertiente oriental expandiendo la cultura y la civilización hasta los confines occidentales del mundo antiguo.Ãnfora griega de figuras negras.Cultura Griega. S. VI a.C.Procede de un taller de Atenas.En una cara (la de la imagen) se representa a Dionisos, dios del vino, que ofrece una copa a una ménade. En la otra cara (no visible en la imagen), un guerrero armado, con escudo, lanza y casco, se despide de sus familiares.Datos extraÃdos del panel informativo de la pieza.The Mediterranean, poetically defined as "the Bridge of the Blue Sea" became the route by which traders and seafarers passed from the east, spreading culture and civilization to the western boundaries of the ancient world.Greek black-figure amphora. Greek culture. 6th century b.C.It comes from a workshop of Athens. One of its sides (the one shown here) depicts Dionysus, god of wine, that offers a cup to a maenad. On the other side (not visible on the image), an armed warrior, with a shield, a spear and a helmet, says goodbye to his family. Information extracted from the informative panel of the piece.
Rafael del Pino/Flickr

Το φαινόμενο της φοροδιαφυγής, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αποτελεί το αντικείμενο δημοσιεύματος της Wall Street Journal, σε συσχετισμό με την ελληνική κρίση χρέους.

«Η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα πρέπει να φτιάξει μια χώρα με πάνω από 25% ανεργία, μια οικονομία που έχει συρρικνωθεί κατά 30% από το 2008 και ένα εθνικό χρέος που αντιστοιχεί περίπου στο 200% του ΑΕΠ. Ένα ζήτημα ξεχωρίζει: η φοροδιαφυγή...αυτό δεν είναι κάτι νέο για τους Έλληνες, που βρίσκουν τρόπους να αποφεύγουν τους φόρους για αιώνες, με τη μη καταβολή φόρων να αποτελεί ένδειξη πατριωτισμού κατά την Τουρκοκρατία (1453-1821)».

Η φοροδιαφυγή, σημειώνεται στο δημοσίευμα, υπάρχει από την αρχαία Μεσοποταμία, όταν οι Σουμέριοι λειτουργούσαν τη μαύρη αγορά. Σε πλάκα του 19ου π.Χ αιώνα αναγράφεται ότι ένας έμπορος ονόματι Πουσούκεν φυλακίστηκε για την αποδοχή λαθραίων εμπορευμάτων. «Οι φρουροί είναι δυνατοί...σας παρακαλώ, μην κάνετε άλλο λαθρεμπόριο».

Οι Ρωμαίοι ήταν οι αποτελεσματικότεροι όσον αφορά στη συλλογή φόρων- αν και ο Νέρωνας, σημειώνεται, εγκατέλειψε τις πολιτικές υψηλής ανάπτυξης και χαμηλής φορολογίας των προκατόχων του. Στη θέση τους έφερε μια σειρά πληθωριστικών μέσων, σε συνδυασμό με βαριά φορολογία. Μέχρι τον 3ο μΧ αιώνα, η ευρεία φοροδιαφυγή εξανάγκασε την οικονομικά πιεσμένη Ρώμη να προβεί σε απαλλοτριώσεις. Αν και μετέπειτα αυτοκράτορες, όπως ο Διοκλητιανός, ο Κωνσταντίνος και ο Ιουλιανός προσπάθησαν να επαναφέρουν τη δημοσιονομική τάξη με μηχανισμούς ελέγχου τιμών και πιο προοδευτικούς φορολογικούς κώδικες, δεν μπόρεσαν να λύσουν το πρόβλημα που συνιστούσαν τα υψηλά κόστη και τα συρρικνούμενα έσοδα.

«Όταν η Ρώμη κατέρρευσε το 476, οι μεγαλογαιοκτήμονες έξω από την πόλη είχαν ήδη στραφεί κατά της εξουσίας της και είχαν σταματήσει να πληρώνουν φόρους. 600 χρόνια μετά...η αριστοκρατία της Ιαπωνίας ενήργησε παρόμοια, με αντίστοιχες επιπτώσεις. Ο πολυτελής τρόπος ζωής των ευγενών βασιζόταν στη συλλογή φόρων από την ύπαιθρο, αλλά οι γαίες των μεγάλων οικογενειών, ο κύριος όγκος της Γης πέρα από την ιδιοκτησία των ναών, εξαιρούνταν από τη φορολόγηση. Κατά τα μέσα του 12ου αιώνα, η αυτοκρατορική αρχή είχε χρεοκοπήσει και βασιζόταν στις φατρίες των πολεμιστών για τη διατήρηση της τάξης. Προέκυψε εμφύλιος πόλεμος, οδηγώντας σε αιώνες στρατιωτικής δικτατορίας. Εν αντιθέσει, η κινεζική δυναστεία Κινγκ (1644-1912) έκανε πόλεμο εναντίον των ευγενών που φοροδιέφευγαν. Μέχρι τα μέσα του 1660 είχαν αποδυναμωθεί πάρα πολύ για να ρισκάρουν να μην πληρώνουν τους φόρους τους. Τα έσοδα ανέκαμψαν».

Καταλήγοντας, στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η ελληνική κυβέρνηση σαφώς και δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες/ επιλογές με τους Κινέζους αυτοκράτορες όσον αφορά στη συλλογή φόρων. «Ωστόσο, κάτω από το μικροσκόπιο της Ε.Ε., για να μην πούμε του Google Earth, οι Έλληνες δεν μπορούν άλλο να κρύβουν τις παράνομες πισίνες και τις Πόρσε τους από τους φοροεισπράκτορες- κάτι που μπορεί να αρχίσει να αντιστρέφει την παράδοση φοροδιαφυγής τους».

Δημοφιλή