Δημοσιογραφία σημαίνει αλήθεια. Θα έπρεπε να το γνωρίζουν καλά όσοι την υπηρετούν. Τι γίνεται, όμως, όταν μια ομάδα από «σπασίκλες» (όπως αυτοαποκαλούνταν μεταξύ τους) καταφέρνουν να εντοπίσουν την αλήθεια μετά από χρόνια ερευνών (κάτι που δεν κάνουν όλοι οι δημοσιογράφοι); H απάντηση βρίσκεται στο Netflix. Μέσα από το αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ της δημοφιλούς πλατφόρμας, επιβραβεύτηκε η πολυετής δουλειά των «σπασικλών» που αναζητούσαν την αλήθεια (και δεν είχαν κανένα λόγο και χρέος να την κάνουν).
Όλα ξεκινούν τον Μάιο του 2012, όταν ένας άγνωστος άνδρας ανήρτησε βίντεο στο οποίο σκότωνε με βάρβαρο τρόπο δύο γάτες. Ένα αποτρόπαιο βίντεο που προκάλεσε οργή. Μέχρι που μια Αμερικανίδα δημιουργεί ένα γκρουπ στο Facebook για να εντοπίσει τον φονιά. Το γκρουπ σε λίγες ώρες συγκεντρώνει εκατοντάδες αγανακτισμένους. Θέλουν όλοι να τον βρουν και - ίσως - να τον σκοτώσουν. Ο δολοφόνος, όμως, δεν σταματά σε αυτά τα δύο γατάκια. Μετατρέπεται σε κατά συρροήν δολοφόνο. Και κάπου εδώ σταματώ την αφήγηση για να το δείτε ανενόχλητοι χωρίς σπόιλερς.
Ας πούμε, όμως, λίγα ενδιαφέροντα πράγματα για τον δολοφόνο που συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 2014 στον Καναδά. Το πορτραίτο του ξετυλίγεται με άρτιο τρόπο στην εν λόγω σειρά ντοκιμαντέρ. Όλα τα είχε «χτίσει» για να γίνει αυτό που έγινε. Ένας διάσημος serial killer. Μήπως, όμως, σε αυτό βοηθά και η προβολή της ιστορίας του από το Netflix και για αυτό δεν θα έπρεπε να εγκριθείη προβολή της; Άξιζε να την δουν εκατομμύρια θεατές ή όχι;
Στο τελευταίο ερώτημα η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι. Οι διαφωνούντες, βέβαια, στέκονται στα εξής δύο σημεία. Πρώτον, ότι όντως ο Λούκα Μανιότα (ο δολοφόνος) πέτυχε τον σκοπό του (ήθελε από μικρός να γίνει διάσημος, με όποιον τρόπο κι αν συνέβαινε) κι εν μέρει η ομάδα των «nerds», βοήθησε σε αυτό εν αγνοία τους. Δεύτερον, υπάρχει ένα ανοιχτό ερώτημα που θέλει περαιτέρω συζήτηση. ’Εχουν οι πολίτες το ηθικό δικαίωμα να συγκροτούν στο Facebook ομάδες καταδίωξης;
Πέρα από τους άνωθεν ηθικούς φραγμούς, αυτή τη σειρά πρέπει να τη δουν όλοι. Μας υπενθυμίζει ότι «ο κόσμος εκεί έξω έχει χαλάσει» και το διαδίκτυο έχει συντελέσει σε μεγάλο βαθμό σε αυτή την «παράνοια». Με μια γρήγορη αναζήτηση σε πιο... σκοτεινούς περιπάτους του διαδικτύου, μπορείτε να παρακολουθήσετε αβίαστα δολοφονίες, βιασμούς, παιδική πορνογραφία, να αγοράσετε όπλα και ναρκωτικά. Xαρακτηριστικό παράδειγμα του 2019 αποτελεί ο ένοπλος της Νέας Ζηλανδίας που έκανε «viral» την επίθεσή του. Κυριολεκτικά, για 17 λεπτά μπορούσες να τον δεις να μακελεύει αθώο κόσμο.
Τέλος, το μήνυμα που μας προσφέρει η σειρά είναι ότι στο τέλος θα νικήσει η αλήθεια. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ασχέτως, αν ο δολοφόνος γίνει ευρέως γνωστός και αν μάθουν όλοι το όνομά του, ασχέτως αν υπάρχουν αντιφάσεις στο ότι μια ομάδα πολιτών ενήργησε για να συλληφθεί τελικά ο θύτης. Όταν στο τέλος η αλήθεια νικά, είναι νίκη για όλους.
Και όταν το Netflix φροντίζει να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα προς τα έξω, διεκδικεί και αυτό παράσημα.