Καθώς τα κρούσματα του κορονοϊού αυξάνονται παγκοσμίως και η πανδημία εξαπλώνεται, η παρακολούθηση των γεγονότων έχει σημασία και η καταγραφή των σκέψεων και συναισθημάτων ίσως βοηθήσουν να κατανοήσουμε αυτή τη νέα πραγματικότητα καλύτερα.
Ολοι αυτοί είναι λόγοι που ίσως μας οδηγήσουν στη δημιουργία ενός ημερολογίου εν μέσω της κρίσης, ακόμα κι αν δεν πιστεύουμε ότι όσα βλέπουμε, βιώνουμε και αισθανόμαστε σε προσωπικό επίπεδο είναι σημαντικά. Γιατί στην πραγματικότητα, είναι.
«Ας αξιοποιήσουμε μια στιγμή για να κρατήσουμε μερικές σημειώσεις σχετικά με το τι συμβαίνει. Μπορούμε να τις ονομάσουμε Ημερολόγιο Κορονοϊού, ή ημερολόγιο πανούκλας, όπως επιθυμούμε. Είναι σημαντικό. Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν ότι όποιος κρατάει ημερολόγιο και επομένως αρχείο της επικαιρότητας δεν είναι τόσο σημαντικό όσο για παράδειγμα η ανταλλαγή γραμμάτων ανάμεσα σε δυο πολιτικούς», έγραψε η βραβευμένη συγγραφέας Ρουθ Φράνκλιν στον λογαριασμό της στο Τουίτερ. «Όμως αν δεν δοκιμάσουμε, δεν θα γνωρίσουμε τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει το ημερολόγιο στην ψυχική μας υγεία».
Αν λοιπόν επιθυμήσουμε να δοκιμάσουμε να κρατήσουμε ημερολόγιο, παρακάτω παρουσιάζουμε μερικές συμβουλές για μια σωστή αρχή:
Η ιστορία μας έχει αξία
Ο Χέρμπερτ «Τίκο» Μπράουν, καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια είπε ότι και μόνο η αρχή μπορεί να είναι πρόκληση, κυρίως για εκείνους που δεν είναι συγγραφείς. «Πρέπει να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι γράφουμε κάτι που πιθανόν άλλοι άνθρωποι να θέλουν ή να χρειάζονται να διαβάσουν».
Όμως ο κύριος σκοπός της άσκησης δεν χρειάζεται απαραίτητα να σχετίζεται με τι θα σκεφτούν οι άλλοι με τις δικές μας σκέψεις. «Αυτό δεν έχει σημασία επειδή γράφουμε για τους εαυτούς μας για να ανακαλύψουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε για την καθημερινότητα που βιώνουμε», είπε. «Οι λέξεις, η συνοχή των προτάσεων και η σύνταξη δεν χρειάζεται να είναι σπουδαίες και τέλειες», συμπλήρωσε.
Η Ντόν Ε. Ντιούι, επικεφαλής ειδικών συλλογών και αρχείων στο Πανεπιστήμιο Wright State στο Οχάιο έχει μελετήσει τα αρχεία σχετικά με το πώς ήταν η ζωή για την κοινότητα του Ντέιτον κατά τη διάρκεια της ισπανικής γρίπης το 1918 και παρατηρεί ομοιότητες, όπως για παράδειγμα η κοινωνική αποστασιοποίηση, το κλείσιμο των σχολείων, οι δράσεις από τα τοπικά κέντρα υγείας. «Οι ιστορικοί χρησιμοποιούν αυτό το υλικό», είπε.
Καταγραφή με τρόπο που εξυπηρετεί καλύτερα
Εκτός από την καταγραφή σε τετράδιο, μπλοκάκι, χαρτί με στυλό ή μολύβι, υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι όπως η ηχογράφηση, η βιντεοσκόπηση ή οποιαδήποτε δημιουργική πλατφόρμα εξυπηρετεί καλύτερα.
Το Πανεπιστήμιο Write State έχει δημοσιεύσει μια σειρά από ερωτήσεις ως υποδείξεις για τους αρχάριους. Για παράδειγμα:
- «Με τι ασχοληθήκαμε σήμερα ή αυτή την εβδομάδα; Πώς ήταν αυτό διαφορετικό από τις καθημερινές ή εβδομαδιαίες συνήθειες υπό φυσιολογικές συνθήκες;»
- «Ποιες αλλαγές έχουμε βιώσει σε προσωπικό επίπεδο (σωματικές, πνευματικές, συναισθηματικές) από την αρχή της κρίσης;»
- «Ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα προσωπικά σχετικά με την κρίση; Υπάρχει κάτι θετικό που μπορεί να προκύψει από αυτά που συμβαίνουν;»
Ωστόσο, αν δεν μας εμπνέει καμία από τις παραπάνω ερωτήσεις, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να «μιλήσουμε μέσα από την καρδιά». Ισως κάποια μέρα το ημερολόγιο να αποτελέσει ένα πολύτιμο παράθυρο σε αυτή την περίοδο που βιώνουμε
Πηγή: New York Times