Επειδή πραγματικά δεν έχω χειρότερο από τον βαλκάνιο επαρχιωτισμό, την παρελθοντολατρεία και τα αδάμαστα σύνδρομα εθνικής κατωτερότητας, να θυμίσω τα εξης:
Όταν το ζεύγος Καραμανλή επισκέφθηκε το ζεύγος Κέννεντυ, όντως η Αμαλία ήταν κομψά ντυμένη για σύζυγος πρωθυπουργού και ο Καραμανλής φορούσε γραβάτα. Ωστόσο, η ευπρεπώς ενδεδυμένη κυρία σύζυγος δήλωσε σε εκεινη τη συνάντηση ότι «δεν ασχολείται με τη "δουλειά" του άντρα της, γιατί την κάνει πολύ καλά» (δλδ. δεν ασχολείται με την πολιτική γιατί βρίσκεται στα στιβαρά ανδρικά χέρια του συζύγου) και, λίγο καιρό αργότερα, άκουγε -μαζί και το άπαν σύμπαν- ένα ξεγυρισμένα ευρωπαϊκό «σκάσε Αμαλία» που ξεφούρνισε ο γραβατωμένος Καραμανλης κοντά σε ανοιχτό μικρόφωνο. Μιλάμε πάντα για την -ναι, ναι, κομψή στη συνάντηση με τους Κέννεντυ- Αμαλία Μεγαπάνου που, μέχρι το διαζύγιό της, λένε ότι έτρωγε από τασάκια στο κεφάλι μέχρι κέρατα, από τον -ναι, ναι, κομψό και γραβατοφόρο στη φωτογραφία με τους Κέννεντυ- Καραμανλή, που μάλλον κατά τας γραφάς την παντρεύτηκε για λόγους συμφέροντος, ήγουν για να ανέβει κοινωνικά.
Πάμε λίγο στο σήμερα. Μα συμφωνώ μα διαφωνώ με τον τσίπρα, στη φωτογραφία από Λευκό Οίκο βλέπω τον πρωθυπουργό της χώρας να συνοδεύεται από μία χειραφετημένη γυναίκα, σύζυγο, μάνα και επαγγελματία. Η Μπαζιάνα έχει δύο παιδιά, δεκάδες επιστημονικές δημοσιεύσεις, δικό της επώνυμο (και όχι την πρωθυπουργική επωνυμία), δική της αξία. Φαίνεται απλή και αξιοπρεπής, στέκεται δίπλα στον άντρα της όχι σαν σύζυγος διαφήμισης βιτάμ του '60, αλλά σαν σύζυγος ζεύγους ευρωπαϊκής χώρας εν έτει 2015 μΧ.
Όσοι ντρέπεστε για τη φωτογραφία και αναπαράγετε με ευλάβεια τη φωτογραφία του κομψού ζεύγους Καραμανλή εξ αντιδιαστολής, πιστεύοντας ότι αυτή μας τιμά ως χώρα και νομίζοντας ότι ομνύετε με δαύτη στον κοσμοπολιτισμό, σκεφτείτε λίγο μήπως τα πρότυπά σας ήταν καλά για τη δεκαετία του '50, αλλά έκτοτε (δόξα τω θεώ) εξελίχτηκε η δυτική άποψη για τη γυναίκα-γλάστρα που πλαισιώνει χαριτωμένα τον άνδρα-αφέντη.
Και αν δεν σας πείθω εγώ, σκεφτείτε, έστω, ότι η κυρία αριστερά στη φωτογραφία, η Μισέλ Ομπάμα, συμμετείχε πρόσφατα σε event με τίτλο «η δυναμη μίας μορφωμένης γυναίκας» όπου συμφωνούσαν οι ομιλητές πως «δεν υπάρχει τίποτα πιο σέξυ απο μία έξυπνη γυναίκα». Μετά, κοιτάξτε ξανά τη Μπαζιάνα και, ίσως, αφού συμφωνεί και η Μισέλ, να δείτε στη θέση της, αντί του εθνικού άγους με το απλό φόρεμα που αισθάνεστε ότι σας εξέθεσε διεθνώς, μία Ωραία Κυρία, πολύ πιο κοντά στο πρότυπο της σύγχρονης χειραφετημένης Ευρωπαίας, από τη μέση θείτσα που η κουμπαροσυμπεθερίστικη επαρχία μέσα της γλάρωσε με το λουλουδέ φόρεμα της ομπάμαινας και δάκρυσε με τα ντραπέ (του '50) της Αμαλίας, το οποιο εκανε share, cover και εικόνισμα.
Υγ. Εκτιμώ τρομερά την Αμαλία Μεγαπάνου. Κατόρθωσε να ξεπεράσει τα ασφυκτικά κουμπαροσυμπεθερίστικα κόμπλεξ της Ελλάδας του '70 και ζήτησε διαζύγιο από τον ισχυρό άνδρα της χώρας, που δεν τη σεβόταν. Μιλάμε για εποχές που το διαζύγιο δεν ήταν αστείο, ούτε καθημερινή υπόθεση, ούτε κοινωνικά εύκολα αποδεκτή επιλογή. Στη συνέχεια, διαχειρίστηκε με αυτοσεβασμό την επιλογή της, αρνήθηκε να ποτίσει με διαρροές τα κουτσομπολιά της εποχής, δεν μίλησε ποτέ και σε κανένα για τα προβλήματα του γάμου της. Ναι, η Αμαλία Μεγαπάνου υπήρξε μία μπροστά από την εποχή της άξια εκτίμησης και σεβασμού Ωραία Κυρία -για πολλούς λόγους.
Όχι, όμως, επειδή ντύθηκε Καρυάτιδα όταν συνάντησε τους Κέννεντυ.
*Το κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Facebook της Φιλοθέης Βαρσαμή