Κάθε χρόνο ζυμώνω ένα χριστόψωμο, έτσι για το καλό!
Αν και η κλασική συνταγή για χριστόψωμο που έχω μοιραστεί παλιότερα είναι μία από τις αγαπημένες μου συνταγές, φέτος διάλεξα να κάνω μια άλλη συνταγή από τα τεφτέρια της Εύης Βουτσινά, η Εύη όπως έχω ξαναπεί ήταν, είναι και θα είναι σταθμός στην Ελληνική Γαστρονομία, τα γραπτά της, ο τρόπος της... μακάρι να την είχα γνωρίσει, μακάρι να είχα ακούσει μια «ιστορία» από το στόμα της.
Ο λόγος που θέλω να αναφέρομαι στην Εύη δεν είναι τίποτα περισσότερο από σεβασμός και αγάπη για την αγάπη της, για τη φροντίδα της και την εκπαίδευση που έχει προσφέρει μέσα από αυτή στη Γαστρονομία, την παράδοση, την ελληνική κουλτούρα σχετικά με το φαγητό, αξίζει πιστεύω, ευλαβικά να μνημονεύουμε το έργο της, αυτό και μόνο.
Ετσι αναζήτησα την συνταγή της για Χριστόψωμο, βρήκα αυτή των Κυθήρων που δεν γνώριζα και το ζύμωσα βήμα-βήμα, το έκοψα και το μοίρασα στην μνήμη του παππού μου που έχασα πρόσφατα και μνημόνευσα και την Εύη, γιατί πιστεύω οτι η ζεστασιά του ψωμιού φτάνει μέχρι τον άλλο κόσμο...
Η μάμα μου όταν έβλεπε στον ύπνο της τη μάνα της ή άλλον που έχει «φύγει» ζύμωνει ένα καρβέλι ψωμί, άλλοτε γλυκό, στην μνήμη της και πάντα αφήνει ένα κομμάτι γι' αυτήν στο τραπέζι, η ψυχή λέει μπορεί να φάει ψωμί και να πιεί νερό...
Αν και δεν πιστεύω στα «μεταφυσικά», πιστεύω στην ύπαρξη της ψυχής τους μέσα από τα έργα και τους ανθρώπους που «γέννησαν» όσοι έφυγαν.
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της χαράς, της αναγέννησης και της νέας αρχής χτισμένη μεν στα παλιά δεδομένα αλλά το Χριστόψωμο φέρνει στο σπίτι την καλοτυχία και την δύναμη: «Σ' αυτό το σπίτι πού ήρθαμε πέτρα να μη ραΐσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρονιά να ζήσει»!
Στην Ελληνική παράδοση βρίσκουμε πολλά Χριστόψωμα, απλά, συμβολικά, περίτεχνα με τα πλουμίδια του, λίγο γλυκούτσικο για γλυκιά ζωή, με καρπούς πάνω τους για την αφθονία και την ευζωία του «σπιτιού», πρέπει να κόβεται με το χέρι του νοικοκύρη πάντα γιατί το «σίδερο» (μαχαίρι) είναι σκληρό και το «πληγώνει»...
Τελικά το ίδιο το ψωμί είναι σύμβολο γιατί για την ελληνική παράδοση, το ψωμί είναι το Α και το Ω, αν το σπίτι είχε ψωμί ήταν «πλούσιο» και καλότυχο!
Χριστόψωμο Κυθήρων
° Έτοιμο σε: 80′
° Ποσότητα: 8-10 άτομα
Υλικά
440 gr. αλεύρι
8 gr. μαγιά στιγμής ή 15 gr. νωπή
60 ml. πετιμέζι
350 ml. χλιαρό νερό
1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
Ξύσμα ενός πορτοκαλιού
Ελαιόλαδο
Λίγο αλάτι
Σουσάμι
Αμύγδαλα
Εκτέλεση βήμα-βήμα
Σε ένα λεκανάκι κοσκινίζουμε το αλεύρι, κάνουμε μια λακκούβα προσθέτουμε την μαγιά, την ζάχαρη και λίγο από το χλιαρό νερό, περίπου μισό φλυτζάνι, το νερό, την κανέλα και το ξύσμα πορτοκαλιού.
Αφήνουμε στην άκρη για 30 λεπτά, κατόπιν προσθέτουμε 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, το αλάτι και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια.
Πλάθουμε ένα καρβελάκι αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και νερό, πασπαλίζουμε με σουσάμι. Αφήνουμε το καρβελάκι να φουσκώσει για 30 λεπτά σε ζεστό σημείο.
Βυθίζουμε τα αμύγδαλα στην ζύμη σε όλη την επιφάνεια. Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο 175°C Κελσίου μέχρι να ροδίσει, περίπου 45 λεπτά. Αν θέλουμε μόλις βγει από τον φούρνο ζεστό αλείφουμε με μέλι.
Κόβουμε το Χριστόψωμο με το χέρι στο χριστουγεννιάτικο μεσημεριανό γεύμα με γέλια, χαρά και ευχές.
Tips:
~ Αν δεν έχετε πετιμέζι χρησιμοποιήστε μέλι.
~ Αν θέλετε μπορείτε να κρατήσετε λίγη ζύμη και να στολίσετε το Χριστόψωμο με πλουμίδια!
