Πρώτη φορά ένας λαός είναι φοβισμένος περισσότερο απέναντι στη ζωή
παρά στο θάνατο
Έλσα Κορνέτη, Ημερολόγιο φιλισοφικής ήττας
Όταν καμία πρόβλεψή σου δεν επαληθεύεται, όταν τρέμεις την ανάληψη ευθύνης για τα λάθη σου, όταν συγχέεις τη μεσότητα με την έλλειψη έρματος, όταν εμπιστεύεσαι τον άρρωστο Ψευδή λόγο, όταν κατηγορείς τους άλλους για τις δικές σου αδυναμίες, όταν χρησιμοποιείς μόνο την ιδεοληψία της παρέας για να εξηγήσεις την πραγματικότητα, όταν εκλαμβάνεις την άγνοια [κινδύνου και πραγμάτων ] ως ψευδ -αίσθηση παντοδυναμίας, όταν διαλύεις τον πνευματικό/ακαδημαϊκό ιστό για να δημιουργήσεις ένα δικό σου κατεστημένο, τότε βάζεις σε μεγάλο κίνδυνο τη χώρα σου.
Θυμήσου.
Στις δυσκολίες δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και κρατάμε καθαρό το πρόσωπό μας. Σκέψη και δράση με στόχο την ευημερία των άλλων και όχι τη δική σου εξουσία.
Θυμήσου.
Στην Ελλάδα τόσο οι ευχές όσο και οι κατάρες του λαού μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή.
ΥΓ. Θεωρώ ως κακόν αρχηγόν εκείνον ο οποίος φροντίζει μόνον το παρόν και δεν λαμβάνει πρόνοιαν και δια το μέλλον και συμβουλεύει εκείνα που είναι ωφέλιμα δια τον λαόν, παραλείπων τα επωφελέστερα. [Ανδόνικου, Κατ ' Αλκιβιάδου, 12 ]