Οκ κάθε φορά που κάποιος ακούει Σαντορίνη τι του έρχεται στο μυαλό; Λευκά σπίτια, μπλε, Αιγαίο, ηλιοβασίλεμα.
Ίσως κάποιοι να έχουν στο μυαλό τους και το φεστιβάλ παρκούρ που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στα στενά ενός από τα πιο όμορφα νησιά μας! Και γεμίζει με ανθρώπους που πραγματικά πετάνε;
Και πώς θα αντιδρούσατε εάν σας έλεγα ότι έχω γνωρίσει από κοντά έναν από αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά μπορούν και πετάνε; Ναι ναι, τον λένε Νάσο! Τι;; Δε με πιστεύετε;; Καλώς, ας πάμε την ιστορία λίγο πίσω και θα σας αποδείξω ότι λέω αλήθεια!
Κάθε χρόνο, περίπου τον Οκτώβρη, λαμβάνει χώρα στην Σαντορίνη, το Red Bull Art of Motion!
Είναι ένας διαγωνισμός parkour που πραγματικά φέρνει διαγωνιζόμενους από όλον τον κόσμο εδώ στην Ελλάδα μας!
Χρειαζόμαστε αλήθεια περισσότερους Έλληνες να κάνουν καθημερινά αυτό που αγαπάνε. Χωρίς να ακούνε όλους όσους φέρνουν συνεχώς την καταστροφή στα δελτία ειδήσεων.
Εκεί, στις αυλές, τα σοκάκια και τις θολωτές σκεπές των άσπρων σπιτιών, για μερικές μέρες κάθε χρόνο τρέχουν, πετάνε και ομορφαίνουν το τοπίο αθλητές που έρχονται στην Ελλάδα από την Αμερική και την Ισπανία μέχρι την Ρωσία και τον Καναδά.
Αυτό λοιπόν λέγεται branding.
Αντί η χώρα μας να γίνεται γνωστή μόνο για τα Μάλλια και τα λοιπά μέρη όπου οι ξένοι τουρίστες μπορούν να έρχονται και να «ξεδίνουν» μέχρι θανάτου στο ποτό, η χώρα μας μπορεί να γίνει το μέρος όπου αθλητές έρχονται για διαγωνισμούς. Όπου το πνεύμα της άμιλλας και τους θεμιτού συναγωνισμού επιστρέφουν στην πατρίδα τους και δένουν υπέροχα με το μπλε του Αιγαίου και του Ιονίου.
Εάν σήμερα η ελληνική «οικονομία» προσανατολίζεται στην δημιουργία περισσότερων μπαρ και καφέ μαντέψτε τι θα θερίζουμε σε 5 χρόνια από τώρα.
Εάν όμως σήμερα επενδύσουμε στον αθλητισμό, στον ενναλακτικό τουρισμό και στην ποιοτική προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό μαντέψτε τι τουρίστες θα προσελκύουμε σε 5 χρόνια από τώρα. Μαντέψτε με τι ανθρώπους θα έρχεται σε επαφή ο κάθε Έλληνας. Μαντέψτε την διάδραση και τα θετικά αποτελέσματα αυτής, ναι σε μόλις 5 χρόνια από τώρα.
Για να έχουμε όμως αυτά τα αποτελέσματα πρέπει σήμερα να αρχίσουμε να μιλάμε για ιστορίες ανθρώπων όπως ο Νάσος. Που το παλεύει καθημερινά, που δεν το έχει βάλει κάτω στιγμή και που κάνει το πάθος του πραγματικότητα.
Χρειαζόμαστε αλήθεια περισσότερους Έλληνες να κάνουν καθημερινά αυτό που αγαπάνε. Χωρίς να ακούνε όλους όσους φέρνουν συνεχώς την καταστροφή στα δελτία ειδήσεων. Χρειαζόμαστε περισσότερους Έλληνες να αποτινάξουν τον φόβο από πάνω τους και να είναι λίγο πιο χαρούμενοι και λίγο πιο ευτυχισμένοι κάθε μέρα.
Και αυτό δεν σας το λέω ελαφρά τη καρδία. Έχω υπάρξει φοβισμένη, και ο Νάσος τα ίδια. Αλλά εάν μου έχει μάθει κάτι το γεγονός ότι πλέον κάνουμε γυμναστική παρέα σε καθημερινή σχεδόν βάση είναι το εξής:
Αλήθεια μπορεί να μην πίνουμε το γνωστό αναψυκτικό και να βγάζουμε στη στιγμή φτερά, αλλά με υπομονή και επιμονή δεν είναι τόσο δύσκολο να πετάξουμε!
Για αυτό και για πολλά άλλα, τον ευχαριστώ!