«Αυτοί είναι πολύ ωραίο ζευγάρι», «η Μαρία και ο Νίκος δεν τα πάνε καθόλου καλά», «σίγουρα θα χωρίσουν». Φράσεις που έχεις ακούσει ή φράσεις που έχεις ξεστομίσει ο ίδιος σε κάποια φάση της ζωής σου. Σε κάθε περίπτωση το να έχουμε άποψη για τις σχέσεις των φίλων, των συγγενών μας, των γνωστών μας ή ακόμα και για την κόρη του περιπτερά δεν μας είναι κάτι άγνωστο. Αυτό που ίσως δεν είχατε σκεφτεί μέχρι τώρα είναι ότι δεν σημαίνει ούτε ότι πέφτουμε πάντοτε μέσα, ούτε ότι είναι ανάγκη να έχουμε άποψη για τα πάντα. Φυσικά, το έχω κάνει κι εγώ, αλλά όσο περνούν τα χρόνια βρίσκω εξοργιστικό το γεγονός ότι όλοι σχηματίζουν γνώμη και άποψη, με το που συναναστραφούν με ένα ζευγάρι και, χωρίς δισταγμό, είναι έτοιμοι να προσδιορίσουν κάθε σχέση που υπάρχει γύρω τους.
Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Αρχικά, ας αναλύσουμε γιατί νιώθουμε όλοι τόσο πολύ την ανάγκη να εξηγήσουμε και να κατανοήσουμε τις σχέσεις των γύρω μας. Να τις βάλουμε σε καλούπια και να τοποθετήσουμε από πάνω τους μία φωτεινή ταμπέλα που θα γράφει «ευτυχισμένοι», «δυστυχισμένοι», «επιτυχημένο ζευγάρι» ή «την/τον απατά». Πάνω σε αυτό δεν έχω μία ξεκάθαρη απάντηση. Πιστεύω ότι είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης να θέλουμε να εξηγήσουμε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ξετυλίγοντας το κουβάρι μίας σχέσης νομίζουμε ότι μπορούμε να προβλέψουμε αυτά που θα συμβούν στο μέλλον και αποκτούμε μία καλύτερη κατανόηση των σχέσεων. Με αυτόν τον τρόπο, αποκτούμε μία αίσθηση ασφάλειας και σιγουριάς.
Οι σχέσεις, όμως, είναι κάτι προσωπικό. Ακόμα και εκείνοι που τα λένε όλα στους κολλητούς τους αφήνουν κάποια πράγματα κρυφά. Όχι εσκεμμένα, ούτε επειδή έχουν κάτι να κρύψουν, αλλά επειδή μερικά πράγματα πρέπει να παραμένουν ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Άλλωστε, πώς μπορείς να εξηγήσεις σε έναν φίλο σου τα βλέμματα, τις αγκαλιές, το χάδι που είχες ανάγκη εκείνη τη στιγμή, τους τσακωμούς που έγιναν επειδή κάποιος δεν έπλυνε τα πιάτα ή ένα άσχημο σχόλιο που έγινε εν βρασμώ ψυχής; Παρ' ολ' αυτά, όλοι θα σπεύσουν να σχολιάσουν όταν εκείνος θα σου μιλήσει άσχημα μπροστά τους, όταν εκείνη θα γκρινιάξει ή όταν εκείνος θα εμφανιστεί στην πόρτα σου με λουλούδια. Δεν έχει σημασία εάν θα σχηματίσουν καλή ή κακή γνώμη, σημασία έχει ότι άπαξ και την σχηματίσουν, κανείς δεν θα μπορεί να τους την αλλάξει και όσο κι αν πασχίζεις να τους πείσεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, εκείνοι το μόνο που μπορούν να δουν όταν σε αντικρίζουν είναι ένα μεγαλόσωμο, γκρι ζώο με προβοσκίδα.
Έχεις άποψη; Κακώς!
Πόσες φορές έχει σχολιάσει για ένα ζευγάρι ότι τσακώνεται συνέχεια και κατά συνέπεια δεν τα πηγαίνουν καλά ή για ένα ζευγάρι ότι είναι τόσο ευτυχισμένο που το ζηλεύεις (με την καλή έννοια πάντα). Μήπως θυμάσαι, πόσες φορές έχεις πέσει έξω; Και τελικά το ζευγάρι που δεν ήταν στα δικά σου μέτρα και δεν έμοιαζε ιδανικό παρέμεινε μαζί, ενώ η είδηση του χωρισμού για το πολύ «ευτυχισμένο ζευγάρι», έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα σημάδια που θα έπρεπε να σου έχουν δείξει έως τώρα ότι εάν έχεις άποψη, δεν σημαίνει ότι είναι και η σωστή. Και ο λόγος; Αρχικά, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός σπιτιού, και πόσω μάλλον μίας κρεβατοκάμαρας. Όταν η φίλη σου, σου έχει πει πάνω από 100 φορές τι καλός που είναι ο σύντροφός της, πόσο ωραία περνάνε μαζί και τι φανταστικό που είναι το σεξ, ίσως, δεν πρέπει να πέσεις στην παγίδα να εξιδανικεύσεις αυτή τη σχέση, αλλά να αναρωτηθείς, για ποιο λόγο νιώθει την ανάγκη να σου το λέει ξανά και ξανά. Έπειτα, το ζευγάρι των φίλων σου που φωνάζει και γκρινιάζει συνέχεια, μπορεί να μην έχει τη σχέση που θα ήθελες εσύ να έχεις, επειδή δεν αντιδράς καλά στις φωνές και τις γκρίνιες, αλλά για εκείνους αυτό μπορεί να λειτουργεί πολύ καλά και να είναι ο τρόπος τους για να βγάζουν την ένταση από πάνω τους και να αποσυμπιέζονται. Μη βιαστείς να πεις για τον σύντροφο της κολλητής σου ότι «σίγουρα την απατά» επειδή είναι κοινωνικός και μιλάει σε όλους (και όλες), επειδή μπορεί να πέσεις από τα σύννεφα όταν μάθεις ότι το «καλό παιδί που κοιτούσε στα μάτια την Ελένη», έχει εδώ και χρόνια παράλληλη σχέση. Με άλλα λόγια, μην προσπαθείς να χωρέσεις στο δικό σου καλούπι και στα πρότυπα που έχεις εσύ για μία σχέση, τις σχέσεις όλων των ανθρώπων γύρω σου.
Όχι, δεν είναι τόσο φοβερό, ούτε θα γίνει κάτι τόσο τραγικό εάν το κάνεις, αλλά σε καμία περίπτωση μη θεωρήσεις ότι η άποψή σου ισοδυναμεί με την απόλυτη και μοναδική αλήθεια και μην αντιμετωπίζεις όλα τα ζευγάρια γύρω σου, σαν να έχεις λύσει τον γρίφο της σφίγγας.
Συμφωνώ, ότι πολλές φορές είναι δύσκολο να μην έχεις άποψη, ειδικά όταν κάποιος μοιράζεται μαζί σου την ιστορία του και λεπτομέρειες από τη σχέση του και ζητάει τη γνώμη σου ή όταν τσακώνονται μπροστά στα μάτια σου, βγάζοντας τα άπλυτά τους στην φόρα.
Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, όμως, καλό θα ήταν να την κρατήσεις για τον εαυτό σου, γιατί αν την μοιραστείς σε μία στιγμή αδυναμίας, αν προτείνεις στη φίλη σου να χωρίσει, αν πεις ότι είναι το καλύτερο ζευγάρι που έχεις δει στη ζωή σου ή αν γυρνάς αριστερά και δεξιά και λες ότι εκείνος δεν την θέλει και εκείνη τον απατά, να είστε σίγουροι ότι η άποψη που θα σχηματίσουν όλοι για εσένα θα είναι ότι «χώνεις τη μύτη σου παντού» και ότι έχεις μπει «σε ξένα χωράφια». Και ξέρεις κάτι; Θα έχουν δίκιο!