Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο δομισμός

Ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και αν ήταν δύσκολο, ορθώς προτίμησε να κάνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις, ελιγμούς κ.λπ. από το να παραδώσει την εξουσία προκειμένου να διατηρήσει την ιδεολογική του καθαρότητα αυτοπεριοριζόμενος και πάλι, όπως χρόνια συμβαίνει στην Αριστερά, στην καλύτερη περίπτωση σε ρόλο ανώδυνου σχολιαστή, στη χειρότερη σε θεατή της ιστορίας. Ορθώς έπραξε και επέλεξε να συγκεράσει την ιδεολογία του με την πραγματικότητα, ανασυγκροτώντας την πολιτική του με βάση το δεδομένο ιστορικό πλαίσιο, από το να εγκαταλείψει τη μάχη στο βωμό της ακεραιότητας των ιδεών του.
Bloomberg via Getty Images

Η νέα ελληνική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει, αν δεν προσέξει, στην προσπάθεια της να είναι πραγματίστρια να αφομοιωθεί από το υπάρχον διεθνές και δη ευρωπαϊκό οικονομικό πολιτικό νεοφιλελεύθερο σύστημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και αν ήταν δύσκολο, ορθώς προτίμησε να κάνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις, ελιγμούς κ.λπ. από το να παραδώσει την εξουσία προκειμένου να διατηρήσει την ιδεολογική του καθαρότητα αυτοπεριοριζόμενος και πάλι, όπως χρόνια συμβαίνει στην Αριστερά, στην καλύτερη περίπτωση σε ρόλο ανώδυνου σχολιαστή, στη χειρότερη σε θεατή της ιστορίας. Ορθώς έπραξε και επέλεξε να συγκεράσει την ιδεολογία του με την πραγματικότητα, ανασυγκροτώντας την πολιτική του με βάση το δεδομένο ιστορικό πλαίσιο, από το να εγκαταλείψει τη μάχη στο βωμό της ακεραιότητας των ιδεών του. Όφειλε να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν ασύγγνωστο η Αριστερά, για ακόμα μια φορά σε αυτόν τον τόπο, μπροστά σε κρίσιμα σταυροδρόμια για την πορεία της κοινωνίας αυτοβούλως να έθετε τον εαυτό της στην ασφάλεια του περιθωρίου ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο στο διαπλεκόμενο κατεστημένο.

Σε κάθε άλλη περίπτωση αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσει το ιδεολογικό του υπόβαθρο και σταδιακά αποκοπεί από την πολιτική του κοιτίδα τότε δεν θα πρόκειται πλέον για Αριστερά παρά μόνο ίσως τύποις.

Από την άλλη πλευρά όμως δεν πρέπει επ' ουδενί να ολισθήσει έστω και ασυναίσθητα στο άλλο άκρο εγκαταλείποντας πλήρως τις αρχές του εις το όνομα της στροφής στον ρεαλισμό. Θα πρέπει, όσο δύσκολη και αν είναι η ιστορική πραγματικότητα, να διατηρήσει ανέπαφες και συγχρόνως να προωθήσει εφαρμόζοντας κάποιες από τις θεμελιώδεις συστατικές αρχές και αξίες της Αριστεράς. Θα πρέπει δηλαδή να ανεύρει τη λεπτή ισορροπία μεταξύ δέοντος και όντος και μέσω της διαλεκτικής τους σχέσης να επαναχαράξει μονοπάτια που ανταποκρίνονται στο κοινωνικό και ευρύτερα ιστορικό γίγνεσθαι.

Αλλιώς σε κάθε άλλη περίπτωση αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσει το ιδεολογικό του υπόβαθρο και σταδιακά αποκοπεί από την πολιτική του κοιτίδα τότε δεν θα πρόκειται πλέον για Αριστερά παρά μόνο ίσως τύποις. Τότε ουσιαστικά θα έχει συντελεσθεί μια μετάλλαξη της Αριστεράς, όπως την πρεσβεύει και εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα με - στην καλύτερη περίπτωση - σοσιαλδημοκρατικό μανδύα. Αν συμβεί αυτό θα πρόκειται για μια συντριπτική και ολοκληρωτική νίκη του συστήματος εις βάρος της Αριστεράς πολύ πιο καθοριστική από το αν η Αριστερά απλά εγκατέλειπε τη μάχη αποσυρόμενη στη γνώριμη γωνία της.

Θα επρόκειτο και για μια εμπειρική επαλήθευση του δομισμού, ότι οι προϋφιστάμενες δομές επικαθορίζουν τα πάντα και τίποτα δεν μπορεί να επενεργήσει αντίστροφα πάνω σε αυτές.

Η αληθινή Αριστερά όμως εξ' ορισμού δεν εγκλωβίζεται σε συγκεκριμένες δομές και πλαίσια. Χωρίς να παραγνωρίζει την πραγματικότητα μέσα στην οποία καλείται να πράξει έχει μάθει να κάνει υπερβάσεις ανοίγοντας νέους δρόμους αναδιαμορφώνοντας και επαναπροσδιορίζοντας τις κοινωνικοπολιτικές δομές. Εξάλλου όπως θα υποστήριζε και ο Φουκώ μόνο μέσω της συνεχούς επανεφεύρεσης των δομών βαδίζουμε πιο κοντά στην πραγματική ελευθερία.

Δημοφιλή