Αυτό το παραμυθένιο κάστρο ήταν η πηγή έμπνευσης για το Κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης στις ταινίες του Ντίσνεϊ

Το περιβόητο Νόισβανστάιν (έμαθα επιτέλους να το γράφω και να το προφέρω) βρίσκεται στις βαυαρικές Άλπεις και αποτελεί την πηγή έμπνευσης της Ντίσνεϊ και του Κάστρου της Ωραίας Κοιμωμένης.Το έχτισε με δικά του έξοδα ο Λουδοβίκος ο Β' ως φόρο τιμής στον Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ο Λουδοβίκος έβλεπε το Κάστρο ως προσωπικό καταφύγιο και ως ησυχαστήριο. Εκεί ήθελε να αποσύρεται από το πλήθος.
mylandingrunway

Το Κάστρο Νόισβανστάιν, Schloss Neuschwanstein, μάλλον το γνώριζαν όλοι, εκτός από μένα. Τώρα που επέστρεψα από Γερμανία και συνάντησα φίλους, όλοι με ρώτησαν «αξίζει αυτό το κάστρο;», «είναι στη λίστα μου». Να λοιπόν που βρέθηκα σε αυτό το τόσο διάσημο μέρος, και μόνο κατά την επίσκεψή μου εκεί, κατάλαβα περί τίνος πρόκειται.

Το περιβόητο Νόισβανστάιν (έμαθα επιτέλους να το γράφω και να το προφέρω) βρίσκεται στις βαυαρικές Άλπεις και αποτελεί την πηγή έμπνευσης της Ντίσνεϊ και του Κάστρου της Ωραίας Κοιμωμένης.

Το έχτισε με δικά του έξοδα ο Λουδοβίκος ο Β' ως φόρο τιμής στον Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ο Λουδοβίκος έβλεπε το Κάστρο ως προσωπικό καταφύγιο και ως ησυχαστήριο. Εκεί ήθελε να αποσύρεται από το πλήθος. Ποιος να του το έλεγε ότι σήμερα, το «ησυχαστήριό» του αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα και 'must' αξιοθέατα παγκοσμίως;! Ο Λουδοβίκος βέβαια δεν πρόλαβε να το χαρεί, αφού πέθανε λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής. Συγκεκριμένα, πνίγηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Σε πληροφορώ ότι κάθε χρόνο το Κάστρο δέχεται πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Όχι αδίκως. Η τοποθεσία είναι πανέμορφη, με φανταστική θέα. Εγώ πέτυχα ομίχλη, αλλά και αυτό είχε την γοητεία του. Αν όμως πας την άνοιξη, θα είναι θεωρώ ακόμη πιο όμορφα. Το Κάστρο δε... Παραμυθένιο, κυριολεκτικά. Το επισκέφθηκα και μέσα και μάλιστα, έχουν πρόγραμμα ξενάγησης και στα ελληνικά (σχετικά σπάνιο στα αξιοθέατα). Στην αρχή ομολογώ ήμουν επιφυλακτική, με μια δόση προκατάληψης. Σκεφτόμουν «ωραία, θα μπούμε τώρα στο Κάστρο, θα γυρίζουμε μέσα μια ώρα και θα ακούμε κάθε λεπτομέρεια». Ξέρεις, από αυτές τις περιττές, που δεν σου μένει και τίποτα εν τέλει. Ωστόσο, διαψεύστηκα. Η βόλτα στους χώρους μέσα διαρκεί το πολύ μισή ώρα, ακούς κάποια πράγματα ενδιαφέροντα (σίγουρα υπάρχουν και οι λεπτομέρειες) και το σημαντικότερο είναι ότι πρόκειται για ένα πραγματικό κομψοτέχνημα. Έχω μπει σε πολλά Κάστρα και Παλάτια στη ζωή μου, αυτό ήταν από τα ομορφότερα.

Ένα περιβάλλον άκρως ρομαντικό, μέσα στη φύση!

Πάμε όμως τώρα να σου πω και τα αρνητικά του παραμυθένιου σκηνικού, τα οποία θα σε προσγειώσουν ελαφρώς από το συννεφάκι με την νεραϊδόσκονη!

Εμείς είχαμε κλείσει από πριν τα εισιτήρια για την είσοδο. Εάν όμως ΔΕΝ τα κλείσεις από πριν, σε περιμένει μια ουρά χιλιομέτρων. Μίνιμουμ δυο ώρες αναμονής. Άντε, κάτι λιγότερο ίσως.

Και αφού τώρα πάρεις τα εισιτήρια, σε περιμένει νέα ουρά (όχι τόσο μεγάλη) για να επιβιβαστείς στο λεωφορείο ή στην άμαξα, έτσι ώστε να φτάσεις στο Κάστρο. Διαφορετικά, θα πρέπει να ανέβεις με τα πόδια μια ανηφόρα περίπου 40 λεπτών. Να σου πω εδώ, ότι τα οχήματα που σε μεταφέρουν πάνω, σε αφήνουν και πάλι κανένα δεκάλεπτο μακριά. Αλλά εντάξει, αυτό δεν είναι πρόβλημα, ίσα ίσα, βγάζεις και τις φωτογραφίες σου με background το Κάστρο (εσύ και χιλιάδες άλλοι τουρίστες).

Αφού λοιπόν φτάσεις πάνω, με τον όποιο τρόπο, περιμένεις πάλι τη σειρά σου να μπεις. Στο εισιτήριό σου γράφει ένα νουμεράκι, το οποίο αφορά σε μικρές ομάδες επισκεπτών. Μόλις το δεις στις οθόνες, πας αμέσως εκεί για να εισέλθεις. Πρόσεξε! Εάν αργήσεις έστω και λίγο και περάσει το νούμερό σου, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μπεις και φυσικά δεν γίνεται επιστροφή χρημάτων. Καμία δικαιολογία δεν γίνεται δεκτή από τους υπεύθυνους.

Ε, μετά, περιμένεις λιγάκι να πάρεις τη συσκευή για την ξενάγησή σου και ξεκινά η βόλτα μέσα στο Κάστρο. Αφού τελειώσει η ξενάγηση, δεν χρειάζεται να σου πω τα βήματα της επιστροφής. Περπατάς δέκα λεπτά περίπου μέχρι την στάση του λεωφορείου, εάν είσαι τυχερός δεν θα αργήσει να έρθει και φτάνεις κάτω. Να σου πω εδώ επίσης, ότι τα λεωφορεία που πηγαινοφέρνουν ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ είναι τρία. ΤΡΙΑ. Κάποιοι οδηγοί δε, καλή ώρα ο δικός μας, σε στοιβάζουν μέσα. Σε σημείο που με ανάγκασε να του φωνάξω ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΧΩΡΟΣ.

Εκεί κάπου, «στοιβαγμένη» σε βαθμό που ένιωθα την ανάσα του διπλανού πάνω μου και σε σημείο που ήταν αδύνατο να γυρίσω το κεφάλι μου προς κάποια πλευρά, η παραμυθένια και «πριγκιπική» μου πλευρά δέχτηκε ένα πλήγμα. Γι αυτό, σε συμβουλεύω, αγαπημένε αναγνώστη, τουλάχιστον στην επιστροφή, πάρε την πριγκιποπούλα ή τον πρίγκιπά σου από το χέρι και κατεβείτε με τα πόδια την πλαγιά.

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα :) Ελπίζω να μην σε «γείωσα» με τις διαδικαστικές λεπτομέρειες... Θεώρησα, απλώς, ότι είναι καλό να στα πει κάποιος, γιατί διαφορετικά, μπορεί να επισκεφτείς το μέρος απροετοίμαστος για κάτι τέτοιο και να εκνευριστείς/ απογοητευτείς/ χάσεις πολύτιμο χρόνο.

Κλείνοντας, να σου πω ότι το Κάστρο αξίζει να το επισκεφτείς εάν έχεις κάποιες ημέρες στη διάθεσή σου. Και αν πας, να το οργανώσεις καλά από πριν.

Εσύ το έχεις επισκεφτεί; Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου;

Δείτε περισσότερα στη σελίδα του mylandingrunway.com