Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια και να δοθούν δεκάδες υποσχέσεις ακόμη και από ντόπιους πολιτευτές σαν τον κ. Τζαβάρα που διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού ένα φεγγάρι. Έπρεπε να αμφισβητηθεί αυτό το φεστιβάλ, όχι από την τοπική κοινωνία της Ηλείας -μιας περιοχής που η αλήθεια είναι ότι έχει «τσακωθεί» με τον πολιτισμό- όσο από τους τοπικούς άρχοντες οι οποίοι χρόνο με το χρόνο ολοένα και μείωναν την οικονομική τους στήριξη στη γιορτή των παιδιών που διοργανώνει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σπύρου από το 1997. Ώσπου φέτος η Άντζελα Γκερέκου, η πλέον δραστήρια υπουργός επί των κινηματογραφικών σε ελάχιστους μήνες θητείας -δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια υπερδραστηριότητα επί του σινεμά οι εκάστοτε υπουργοί Πολιτισμού- φρόντισε να εντάξει, κοινώς να θεσμοθετήσει, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, ώστε να τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Όπως δηλαδή έγινε λίγες ημέρες πριν με την Ταινιοθήκη της Ελλάδας.
Με άλλα λόγια πράγματα αυτονόητα για την παιδεία και την κουλτούρα ενός λαού, που όμως έφτασαν να γίνουν πιο «κατανοητά» στη δύση του 2014: οι δυο πυλώνες μιας εθνικής κινηματογραφικής πολιτικής, το αρχείο και η εκπαίδευση, «αγκαλιάστηκαν» επιτέλους από την πολιτεία.
Για να γίνω πιο σαφής, μιλάμε για το ένα και μοναδικό κινηματογραφικό φεστιβάλ για παιδιά και νέους της χώρας μας, το οποίο διοργανώνεται κάθε χρόνο στις αρχές Δεκεμβρίου στον Πύργο της Ηλείας και αποτελεί ένα από τα καλύτερα στο είδος τους φεστιβάλ παγκοσμίως.
Προσοχή: εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με παιδικό σινεμά τύπου Disney αλλά με σινεμά για παιδιά. Για ταινίες δηλαδή που έχουν ως επίκεντρο τους μικρούς μας φίλους, και συνήθως μόνο χαζοχαρούμενες και ευχάριστες δεν είναι. Ο κινηματογράφος για παιδιά δεν είναι τόσο διαδεδομένος στην Ελλάδα. Βρήκαμε όμως κι εμείς τον «δάσκαλο» μας. Αυτός είναι ο Δημήτρης Σπύρου, ένας σκηνοθέτης που διέγραψε τη δική του πορεία στη δεκαετία του 1980 και «σημαδεύτηκε» από τον Ψύλλο, την ταινία μεγάλου μήκους παραγωγής του 1990 -την καλύτερη ελληνική ταινία για παιδιά, μάλιστα τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί και σε βιβλίο από τις εκδόσεις Πατάκη- που έφτασε να προβάλλεται σε κάθε σχολείο της χώρας τη δεκαετία του 1990. Έκτοτε ο κ. Σπύρου μέσω της εταιρείας του Νεανικό Πλάνο έβαλε σκοπό να φέρει σε επαφή το κοινό με το σινεμά για παιδιά. Μια από τις βασικές δραστηριότητες της εταιρείας του είναι το ετήσιο κινηματογραφικό φεστιβάλ Ολυμπίας.
Θα σας προτρέψω να πάρετε τα παιδιά σας και να παρακολουθήσετε το πρόγραμμα του. Μια επιλογή ταινιών του φετινού προγράμματος (διεξήχθη από τις 29 Νοεμβρίου έως τις 6 Δεκεμβρίου) που υμνούν τη χαρά της ζωής και την παιδικότητα αλλά και άλλες που αποτελούν γροθιά στο στομάχι περιγράφοντας (λιγότερο ή περισσότερο υπαινικτικά) τις συνθήκες ζωής των παιδιών σε πολύπαθες περιοχές της υφηλίου, αλλά και τα δεινά του σύγχρονου κόσμου, θα προβληθεί στον κινηματογράφο Αλκυονίδα (Ιουλιανού 42 Αθήνα), από αυτή την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου και για μια εβδομάδα.