Είχα πάρα μα πάρα πολύ καιρό να πάρω τα πόδια μου από τον καναπέ. Δίαιτα και υγιεινή ζωή δε νοείται αν δεν κάνεις λίγο γυμναστική. Έτσι λοιπόν ξυπνώντας στις 18:00 έβαλα τα παπούτσια μου και βγήκα στο δρόμο. Έκανα 500 μέτρα μέχρι το περίπτερο, ήταν μεγάλη απόσταση. Συνήθως και αυτή την απόσταση την κάλυπτα με το αυτοκίνητο. Σήμερα όμως είπα να κάνω την επανάσταση και να περπατήσω. Θα σας πω την αλήθεια, ίδρωσα, λαχάνιασα και ας μην καπνίζω, και όλο αυτό επειδή έχω πάρει πολλά κιλά. Περπατώντας σκέφτηκα τον εαυτό μου 20 κιλά ελαφρύτερο, έτσι όπως ήμουν πριν μια 5ετία πριν κόψω το κάπνισμα.

Αν υπάρχει κάτι που μου τη σπάει με τα πασχαλινά αυγά είναι η σοβαρή πιθανότητα να φας ένα ροζ αυγό. Τι εννοώ: Να ρε παιδί μου, ανοίγεις το αυγό με το αλάτι στο χέρι, έτοιμος μιαμ μιαμ να το φας και ξαφνικά να βλέπεις την κόκκινη μπογιά να έχει ποτίσει όλο το αυγό και σκέφτεσαι, δεν βράζω καλύτερα ένα καινούριο; Έτσι λοιπόν, πριν μερικά χρόνια που αποφάσισα για πρώτη φορά να βάψω αυγά, πήρα τηλέφωνο τη μαμά για οδηγίες κι εκείνη μου είπε πως αντί για βαφή χημική θα μπορούσα να τα βάψω με τα φλούδια από κόκκινα κρεμμύδια.

Τα μυστικά: κατσαρολάκι αντί για τηγάνι (στο τηγάνι παραγίνονται γρήγορα), ανάμιξη όλων των συστατικών (3 αυγά για δύο άτομα, λίγη κρέμα γάλακτος, μια δόση βούτυρο που θα έκανε τους διατροφολόγους του Χόλυγουντ να λιποθυμήσουν από φρίκη, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι) μέσα στο κατσαρολάκι πριν μπει στη φωτιά, και μετά συνεχές ανακάτεμα μέχρι να ενοποιηθούν όλα.