Η αλήθεια είναι ότι πράγματι σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του τότε προέδρου Μπιλ Κλίντον, αυτός που τον κάλεσε για να μεσολαβήσει για την εκτόνωση της κρίσης ήταν ο Τούρκος πρόεδρος Ντεμιρέλ. Και αυτό ενεφανίσθη από την ελληνική πλευρά δια μέσου κομματικών κονδυλοφόρων ως δειλία από την Τουρκία να προχωρήσει σε πλήρη εμπλοκή. Είναι όμως έτσι, ή μήπως ο πρόεδρος Ντεμιρέλ απλώς επέλεξε να σταματήσει την κρίση όταν είχε εξασφαλίσει την διπλωματική και δυστυχώς εδαφική νίκη με την τακτική δύο βήματα εμπρός , ένα πίσω, κερδίσαμε ένα βήμα εμπρός;

Θα συμφωνήσω απολύτως με την ομάδα «Ως Εδώ». Ο Σάββας Ξηρός δεν είναι ήρωας. Είναι ένας καταδικασμένος τρομοκράτης που εμπλέκεται σε 85 τρομοκρατικές ενέργειες σε διάστημα δεκαεπτά ετών. Και ενώ είναι εύκολο, για να παραφράσω τον Ντοστογιέφσκι στους Δαιμονισμένους να αποκηρύξεις τον παραβάτη, το δύσκολο είναι να τον κατανοήσεις. Και αυτό ακριβώς προσπαθουν βιβλία σαν το δικό μου και θεατρικές παραστάσεις όπως η «Ισορροπία του Nash» που παρουσιάζεται έως 31 Ιανουαρίου στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Να κατανοήσουν και να προσφέρουν όχι άλλοθι, νομιμοποίηση και ηρωποίηση στη βία και τους τρομοκράτες αλλά απαντήσεις σε κρίσιμης και χρόνιας σημασίας ερωτήματα.