Το δικό μου φετίχ ήταν να σημειώνω αναλυτικά τι κέρδιζα και τι έχανα κάθε μήνα παίζοντας. Και κάθε μήνας από τους τελευταίους δεκαπέντε τελείωνε με εμένα να χάνω σταθερά περισσότερα λεφτά από το ακριβές μου μηνιάτικο. Ο λογαριασμός στο τέλος του μήνα ήταν πάντα κόκκινος. Από τις τριάντα μέρες, τις οχτώ κέρδιζα και τις είκοσι δύο έχανα. Ονόμασα «Ilias» το αρχείο με τον ισολογισμό του τζόγου και το έκρυψα στο φάκελο των Λήψεων. Κανείς δε θα 'ψαχνε, κανείς δε θα μάθαινε γι' αυτό. Έτσι κι αλλιώς, τώρα που ο τρόπος προσέγγισης του παιχνιδιού θα γινόταν πιο ορθολογικός - τι στον διάολο τα 'θελα τα βιβλία αν ήταν να συνεχίσω να παίζω χωρίς πλάνο;-, οι πρώτοι μήνες με πράσινο ισολογισμό θα έρχονταν με φόρα.