Στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί ένα μύθευμα που δρα σαν λαιμητόμος σε κάθε προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας. Το μύθευμα βασίζεται στο σύνθημα της «Μικρής πλην τίμιας Ελλάδας», που πρωτοειπώθηκε το 19ου αιώνα και κατά καιρούς επανέρχεται στην πολιτική συζήτηση. Μιας Ελλάδας δηλαδή που θα πρέπει από τη μία να είναι σοβαρή και μετρημένη αλλά και από την άλλη να μην ζητάει πολλά. Ένα σύνθημα που ενώ υποδηλώνει μια ρεαλιστική προσέγγιση στην πραγματικότητα στην ουσία θέτει όρια στα όνειρα των Ελλήνων για μια ουσιαστική κοινωνική και οικονομική ανόρθωση.
Αποτυπώνοντας τις πιο ανθρώπινες πτυχές της επανάστασης, συμπεριφορές και ιδιοσυγκρασίες, η Χάνα Άρεντ βασίζει την πράξη της επανάστασης και θεμελίωσης ενός νέου πολιτικού σώματος στην αμοιβαία δέσμευση των ανθρώπων να σκέφτονται και να συζητούν μαζί και στην αναζωογονητική συνειδητοποίηση της ικανότητας τους να επινοούν κάτι νέο. Στην Ελλάδα και ευρύτερα κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για πολιτική δράση των ανθρώπων, η οποία να πηγάζει από την ελεύθερη σκέψη και να στοχεύει στην εδραίωση της πολιτικής ελευθερίας. Όσες γενιές το αντέχουν και οι επόμενες γενιές χρειάζεται να διευκολύνουν την επινόηση νέων και μεταθεμελιακών τρόπων πολιτικής επανάστασης.