Η χαρά που ένιωσα όταν ανακάλυψα το καφενείο της Χαράς στη Σχοινούσα δεν περιγράφεται. Κατ' αρχάς γιατί τηρούσε όλες της αισθητικές προδιαγραφές. Χώρος παλιός, κτίσμα αιγαιοπελαγίτικο, οι στρώσεις τους ασβεστώματος δεκάδες, η λουλακί λαδομπογιά μέχρι τη μέση του ύψους των τοίχων σε ανάγλυφους σοβάδες. Δοκάρια φίδες κι αυτά λουλακί. Διαφημιστική ταμπέλα του Τam-tam και άλλες της εποχής, ανεμιστήρας παλιός στο ταβάνι και πυροφάνια για φωτιστικά. Θύμησες από τα καφενεία των μικρών Κυκλάδων προ του 1983, όταν επί Γεννηματά σε πανηγυρική τελετή τα νησάκια ηλεκτροδοτήθηκαν.