Υπάρχει διάχυτη στους ανθρώπους που δεν διαβάζουν η αντίληψη ότι οι τυπωμένες λέξεις και ο αισθησιασμός είναι έννοιες που δεν συμβαδίζουν. Απολύτως αναληθές. Πρόκειται περί συνομωσίας την οποία εξύφαναν οι εχθροί των μεγάλων ανδρών και γυναικών των γραμμάτων που -με εξαιρέσεις φυσικά- υπήρξαν αταχτούληδες και εξόχως επιρρεπείς στις απολαύσεις της σάρκας.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το να γράφεις βιβλία δεν ειναι μια απόδραση από την πραγματικότητα, αλλα μια βουτιά στο κέντρο της. Αληθινό δεν είναι μόνο εκείνο που συμβαίνει, αλλά και εκείνο που «μπορεί» να συμβεί. Είτε στην ζωή είτε στο μυαλό. Και πολλές φορές εκείνα που συμβαίνουν στο νου μπορεί να αποδειχθούν ακόμα πιο ερεθιστικά και πολύ πιο διδακτικά από εκείνα που συμβαίνουν στη ζωή.