Στα Αποίκια της Σάριζας και των skaters

Ο μικρός οικισμός που βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων στον Πέταλο, μόλις 6 χιλιόμετρα δαντελωτής διαδρομής από την Χώρα, είναι ήσυχος παρ' όλο που είναι πόλος έλξης ντόπιων και ξένων που καταφτάνουν για να γευτούν το εκλεκτό νερό.
renia tsitsibikou

Τα Αποίκια είναι ένα από τα πάμπολλα χωριά της Άνδρου -τα καλοφτιαγμένα και καλοσυντηρημένα που απλώνονται στις κατάφυτες, ελέω νερών, πλαγιές του νησιού - που ίσως δεν γνωρίζεις, εκτός και αν τα έχεις επισκεφτεί ή αν τα έχεις συνδέσει με το συστατικό που τα έχουν κάνει διάσημα εδώ και πολλά πολλά χρόνια: το ιαματικό νερό της πηγής Σάριζα που βρίσκεται εντός του χωριού.

Ο μικρός οικισμός που βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων στον Πέταλο, μόλις 6 χιλιόμετρα δαντελωτής διαδρομής από την Χώρα, είναι ήσυχος παρ' όλο που είναι πόλος έλξης ντόπιων και ξένων που καταφτάνουν για να γευτούν το εκλεκτό νερό.

Στο κέντρο του χωριού, λίγο πιο ψηλά από την κεντρική πλατεία βρίσκεται η ομώνυμη πηγή, ενώ περπατώντας στον κεντρικό δρόμο, δεν πρόκειται να χάσεις το εργοστάσιο εμφιάλωσης του γνωστού νερού που λειτουργεί από το 1929. Γενικά, περίμενα ότι - ειδικά στο νησί - η Σάριζα θα «ακουγόταν» περισσότερο στις ταβέρνες και τα μαγαζιά του νησιού, μας έκανε εντύπωση όμως ότι τα εμφιαλωμένα νερά που ήρθαν στο τραπέζι μας σχεδόν όλες τις φορές ήταν ηπειρώτικης προέλευσης. Γιατί άραγε;

Σε κάθε περίπτωση, εμείς ήπιαμε το γάργαρο νερό - ευτυχώς οι κυρίες που είχαν καταφτάσει με τα δεκάδες πλαστικά μπουκάλια για ανεφοδιασμό μας παραχώρησαν ευγενέστατα τη σειρά τους - και στη συνέχεια, αντί να ακολουθήσουμε το περιπατητικό μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στις πλαγιές του βουνού, συνεχίσαμε στον ασφαλτόδρομο όπου, εν μέσω του χωριού, εντοπίσαμε έναν πρωτότυπο και ιδαίτερο χώρο, με μπόλικους ξένους πιτσιρικάδες να έχουν μια... κινητικότητα!

Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μην μπούμε μέσα στο Blue Enigma για να δούμε τι συμβαίνει... Κι ομολογώ έμεινα με το στόμα ανοιχτό: στην πίσω πλευρά ενός παλιού ξενοδοχείου, υπήρχε μια κατακκόκινη πίστα στην οποία οι ξένοι πιτσιρικάδες έκαναν... rollers! Δες και εσύ τις εικόνες:

Στον δε υπόλοιπο εσωτερικό χώρο, υπήρχαν τραπέζια φαγητού, για μπιλιάρδο, για πινγκ πονγκ και για ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστεί ένας νεαρός ώστε να περάσει χαλαρά την ώρα του. Με μια γρήγορη έρευνα, έμαθα ότι ο χώρος ανήκει στον ποδηλατιστή Νίκο Γαρύφαλλο, ο οποίος ξεκίνησε αυτό το project το 2010, αξιοποιώντας την προηγούμενη οικογενειακή επιχείρηση, προσθέτοντας ωστόσο τα δικά του στοιχεία.

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργήσει με τα χέρια του μοναδικές πίστες για BMX, MTB και skateboarding, παρέχοντας ταυτόχρονα φιλοξενία στα ανακαινισμένα δωμάτια του οικογενειακού ξενοδοχείου. Το σίγουρο είναι ότι ο Νίκος, με την ιδέα του άγγιξε την έννοια της σύγχρονης ταξιδιωτικής εμπειρίας ενώ ταυτόχρονα έδωσε άλλη πνοή στο χωριό, βάζοντάς το σε έναν νέο, τουριστικό χάρτη!

Δείτε περισσότερα στη σελίδα reniagoes.com