Ανοιχτή επιστολή στον Δήμαρχο Αθηναίων

Η Πλάτεια Κάνιγγος κάποτε ήταν γεμάτη ζωή. Μέχρι τη στιγμή που φτάσαμε, πριν δύομιση χρόνια, είχε καταντήσει σε μια νεκρή γή των ναρκωτικών, της πορνείας και της μικροεγκλιματικότητας. Η ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι θετικό είχε εμφανιστεί. Βρήκαμε ένα καταπληκτικό κτίριο, εφτά φορές μεγαλύτερο από αυτό του προηγούμενου χώρου μας, που στο παρελθόν ήταν τα γραφεία μιας από τις μεγαλύτερες χρηματιστηριακές εταιρείες της Ελλάδας, η οποία όμως αποφάσισε να αποχωρίσει από αυτό το χώρο μετά από μια επίθεση που δέχθηκε από αναρχικούς. Εγώ δεν ανησυχώ για τους αναρχικούς. Οι startup εταιρείες είναι επίσης ένα είδος αναρχικών, από τη φύση τους. Εγώ ανησυχούσα περισσότερο για τα ναρκωτικά και τις βελόνες.
Yoeml via Getty Images

Αγαπητέ Δήμαρχε Γιώργο Καμίνη,

Είμαι ιδιοκτήτης και διαχειρίζομαι το "The Cube Athens", το οποίο είναι ο μεγαλύτερος συνεργατικός χώρος και δίκτυο τεχνολογικών startup εταιρειών, που εδρεύει κοντά στην Πλατεία Κάννιγγος. Το "The Cube" είναι το σπίτι για μερικούς από τους καλύτερους επιχειρηματίες διαδικτύου και τεχνολογίας στην Ελλάδα, ανθρώπων που δημιουργούν επιχειρήσεις με σημαντική απήχηση διεθνώς. Είναι, επίσης, ο χώρος στον οποίο εξορισμού λαμβάνουν χώρα πολλές από τις τεχνολογικές συναντήσεις (meetups) της Αθήνας, δηλαδή οι ημερήσιες, εβδομαδιαίες και μηνιαίες συναντήσεις ανθρώπων με κοινό ενδιαφέρον για διάφορες τεχνολογίες, εργαλεία και μεθόδους. Όλοι μαζί, είμαστε μερικοί από τους σημαντικότερους καταλύτες της αλλαγής στην Ελλάδα.

Δυστυχώς, η ζωή σε αυτό το κομμάτι της πόλης έχει γίνει, για ακόμη μια φορά, ανυπόφορη και δεν μπορώ πλέον να καταναλώνω ενέργεια προσπαθώντας να πείσω τις Αρχές ότι απαιτείται να κάνουν αυτό που προστάζει η κοινή λογική. Έχω κουραστεί να καλώ τις Υπηρεσίες προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την έλλειψη αστυνόμευσης, την έλλειψη καθαριότητας, την έλλειψη επαρκούς φωτισμού, και κυρίως, την άνευ όρων παράδοση των δρόμων, στους οποίους έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε, σε εμπόρους ναρκωτικών, πόρνες και κακοποιούς.

Έχουμε μια πανταχού παρούσα συμμορία εμπόρων ναρκωτικών που πουλούν από πόρτα σε πόρτα το δηλητήριό τους, σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων από την είσοδό μας. Η χρήση ναρκωτικών στο δρόμο μας είναι εκτεταμένη. Ναρκομανείς "τρυπιούνται" καθημερινά ακριβώς έξω από την πόρτα μας, αφήνοντας τις χρησιμοποιημένες τους βελόνες, γεμάτες αίμα, στο πέρασμά μας, πολλές φορές λιποθυμώντας για ώρες στο δρόμο μας, ενώ άλλες φορές ξεσπούν καβγάδες και υπάρχει ένα γενικότερο αίσθημα έλλειψης ασφάλειας στη γειτονιά. Η Αστυνομία μοιάζει να είναι ανίκανη να ελέγξει την κατάσταση, καθώς οι περιπολίες της είναι ελάχιστες και σχεδόν ποτέ δεν προβαίνει σε καμία σύλληψη, κι εάν το κάνει, οι ίδιοι έμποροι ναρκωτικών ξαναβρίσκονται έξω στους δρόμους μετά από λίγες ώρες.

Αυτή δεν είναι μια στιγμή υπερηφάνειας για εμένα, καθώς γράφω αυτήν την επιστολή για να σας μιλήσω για την από κοινού αποτυχία μας. Γράφω για να σας ενημερώσω ότι, λόγω αυτής της από κοινού αποτυχίας, είναι πρόθεσή μου να μεταφέρω την επιχείρησή μας και όλους τους ενοικιαστές μας μακρυά από το Κέντρο της Αθήνας, με την πρώτη ευκαιρία.

Δυστυχώς, γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να πείσουμε μερικούς από τους πιο ταλαντούχους επιχειρηματίες της Ελλάδας να έρθουν και να εργαστούν εδώ, στο The Cube, σε έναν χώρο που έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα θετικότερα που έχουν συμβεί στη χώρα, τα τελευταία χρόνια. Είναι λυπηρό, αλλά οι ταλαντούχοι πελάτες και συνεργάτες μας αρνούνται να συνυπάρχουν με τους κακοποιούς που εχουν ενσωματωθεί στην περιοχή.

Δυστυχώς, τα μειονεκτήματα υπερτερούν των πλεονεκτημάτων.

Υποθέτω οτι κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί οτι εμείς είμαστε αυτοί που στην πραγματικότητα ενσωματωθηκαμε στην περιοχή τους, αλλά ήλπιζα ότι με τη δική μας μετακόμιση σε αυτήν την προβληματική περιοχή της πόλης, θα μπορούσαμε να επιφέρουμε κάποια αλλαγή και επιπλέον φροντίδα από τις Αρχές.Τίποτα από αυτά δεν συνέβη, παρά τις προσπάθειές μας.

Και θα ρωτήσετε, γιατί στην ευχή επέλεξα να έρθω εδώ; Λοιπόν, εμπνεύστηκα από μια πρωτοβουλία στη Λισαβόνα, όπου κάποιος επιχειρηματίας σαν εμένα έκανε το ίδιο. Η ιστορία του και η επιτυχία που επετεύχθη στη γειτονιά του είναι κάτι που θα έπρεπε να αναπαραχθεί σε πολλά μέρη του πλανήτη.

Δημιουργώντας το The Cube, τη δεύτερη συνεργατική πρωτοβουλία μου, μετά την ίδρυση του coLab, του πρώτου (και ιδιαίτερα γνωστού) συνεργατικού χώρου στην Ελλάδα, ήθελα συγκεκριμένα να πάω σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της πόλης και να δημιουργήσω κάτι θετικό. Ήθελα να αναλάβω μια πρωτοβουλία, η οποία θα αναβάθμιζε μια από τις πολλές περιοχές που είναι αντιμέτωπες με σημαντικές προκλήσεις και υφίστανται την αστική παρακμή. Η Πλάτεια Κάνιγγος κάποτε ήταν γεμάτη ζωή. Μέχρι τη στιγμή που φτάσαμε, πριν δύομιση χρόνια, είχε καταντήσει σε μια νεκρή γή των ναρκωτικών, της πορνείας και της μικροεγκλιματικότητας. Η ευκαιρία να δημιουργήσουμε κάτι θετικό είχε εμφανιστεί. Βρήκαμε ένα καταπληκτικό κτίριο, εφτά φορές μεγαλύτερο από αυτό του προηγούμενου χώρου μας, που στο παρελθόν ήταν τα γραφεία μιας από τις μεγαλύτερες χρηματιστηριακές εταιρείες της Ελλάδας, η οποία όμως αποφάσισε να αποχωρίσει από αυτό το χώρο μετά από μια επίθεση που δέχθηκε από αναρχικούς. Εγώ δεν ανησυχώ για τους αναρχικούς. Οι startup εταιρείες είναι επίσης ένα είδος αναρχικών, από τη φύση τους. Εγώ ανησυχούσα περισσότερο για τα ναρκωτικά και τις βελόνες.

Ο συν-επενδυτής μου ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος σε σχέση με την επιλογή μου για αυτό το κτίριο, όπως επίσης ανήσυχα ήταν και αρκετά από τα μέλη της startup κοινότητας της Αθήνας, αλλά έπεισα και εκείνον και εκείνους, ότι το καινούριο και καλό πρέπει να χτίζεται στα ερείπια του προηγούμενου κακού και ότι εάν ερχόμασταν εδώ, θα μπορούσαμε να δώσουμε ζωή σε αυτή τη γετονιά. Αυτό το τεράστιο κτίριο ήταν άδειο επί 4 χρόνια, το οποίο φυσικά σημαίνει ότι η πόλη δεν λάμβανε δημοτικά τέλη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ήρθαμε και φέραμε ζωή στο κτίριο και στον μικρό μας δρόμο, ο οποίος είχε γίνει σκοτεινός και χωρίς ζωή. Το The Cube, ως ενεργός επαγγελματικός χώρος, καταβάλλει σημαντικά υψηλά δημοτικά τέλη. Και αισθάνομαι ότι παίρνουμε πολύ μικρή αξία, σε αντάλλαγμα.

Τις τελευταίες ημέρες, ενώ ήμαστε εκτός γραφείου, ενημερωθήκαμε από τους ενοικιαστές μας ότι η κατάσταση είχε αρχίσει να ξεφεύγει. Επιστρέψαμε και βρήκαμε ένα χάος στην είσοδο του κτιρίου μας και γύρω από αυτήν. Είχε γίνει μια φωλιά ναρκωτικών. Επιστρέψαμε και ξεκινήσαμε άμεσα να καθαρίζουμε, στην κυριολεξία στην είσοδο των γραφείων μας, τα ούρα και τα κόπρανα των μολυσμένων με HIV και Ηπατίτιδα τοξικομανών. Οι έμποροι ναρκωτικών στέκονταν λίγα μέτρα μακρυά, καθώς το κάναμε αυτό. Ήταν, μάλιστα, τόσο "ευγενικοί", ώστε να αφήσουν ένα μικρό φτυάρι για χρήση από τους πελάτες τους, ώστε στην περίπτωση που πάθαιναν κάποια κρίση διάρροιας, λόγω της χρήσης ναρκωτικών, να χρησιμοποιούν το φτυάρι για να μεταφέρουν τα κόπρανά τους στους θάμνους.

Τα τελευταία δύο χρόνια, προσωπικά, έχω καλέσει την Αστυνομία, τη Διώξη Ναρκωτικών, το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, αρκετούς Δημοτικούς Συμβούλους και Αντιδημάρχους και τελικά το γραφείο σας, αμέτρητες φορές. Η ίδια συμμορία των τεσσάρων ή πέντε Γκανέζων ή Νιγηριανών εμπόρων ναρκωτικών συνεχίζει να εργάζεται στους δρόμους γύρω από το The Cube, μέρα και νύχτα, ακριβώς κάτο από τη μύτη των Αρχών, οι οποίες απλώς σηκώνουν τα χέρια ψηλά και ρίχνουν την ευθύνη ο ένας στον άλλον. Οι υπεύθυνοι του γραφείου σας μου είπαν ότι τα χέρια σας είναι δεμένα. Εγώ σας απαντάω ότι τα χέρια σας είναι σηκωμένα ψηλά.

Εχθές, κάλεσα ξανά και επισκέφθηκα το Αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας, μετά από εκφοβισμό που δέχθηκα από τους εμπόρους ναρκωτικών. Σήμερα, δέχθηκα απειλές από τους ίδιους τους τοξικομανείς, οι οποίοι με κυνήγησαν σε όλο την πορεία μου προς την Ομόνοια, με κακομεταχειρίστηκαν και μου αφαίρεσαν το κινητό μου τηλέφωνο, από όπου διέγραψαν φωτογραφίες στις οποίες είχα αποθανατίσει την παρακμή της Πλατείας Κάνιγγος, προκειμενου να τις δείξω στις Αρχές.

Ως εδώ, κύριε Δήμαρχε! Όπως εξήγησα και στους συνεργάτες σας σήμερα, η δουλειά μου είναι να παρέχω καλές συνθήκες εργασίας στα μέλη μου. Εγώ έχω απογοητεύσει εκείνους και αισθάνομαι ότι η πόλη έχει απογοητεύσει εμένα.

Η δουλειά σας, κύριε Δήμαρχε, είναι να κάνετε την πόλη ελκυστική για επιχειρήσεις και να παρέχετε τις συνθήκες (σε συνεργασία με άλλες Αρχές) ώστε οι πολίτες να επιθυμούν να εργαστούν εδώ και οι επιχειρηματίες να επιθυμούν να επενδύσουν εδώ. Όλες οι περιοχές της πόλης απαιτούν την προσοχή σας. Αλλά θα έλεγα ότι ίσως θα έπρεπε να εξετάσετε το ενδεχόμενο να δώσετε μεγαλύτερη προσοχή στις πιο προβληματικές περιοχές, ειδικά σε εκείνες με δυνατότητες βελτίωσης και με άτομα με σημαντική επίδραση, όπως σας περιέγραψα παραπάνω. Επιλέξαμε να έρθουμε σε αυτή την περιοχή της πόλης επειδή ήταν σε καλή τιμή και επειδή μπορούσαμε να κάνουμε κάτι προκειμένου να την αναβαθμίσουμε. Χωρίς τη βοήθεια και την υποστήριξή σας, δεν έχουμε λόγο να παραμείνουμε. Χάνουμε τους πελάτες μας και χωρίς πελάτες δεν μπορούμε να παραμείνουμε. Οι πελάτες μας μας ζητούν να φύγουμε.

Θεωρώ τον εαυτό μου έναν πρεσβευτή του επιχειρηματικού οικοσυστήματος της πόλης μας, όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό για να μιλήσω για την επιχειρηματικότητα. Φοβάμαι ότι μου είναι δύσκολο πλέον να εκπροσωπώ αυτήν την πόλη, δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης.

Σήμερα, συνομιλώντας με τους συνεργάτες σας, ζήτησα να σας δω ώστε να σας εξηγήσω τα παραπάνω κατ' ιδίαν. Δεν αισθάνομαι, πραγματικά, την ανάγκη να σας συναντήσω για να διαμαρτυρηθώ. Έχω διαμαρτυρηθεί αρκετά ήδη από εδώ, κι έχω διαμαρτυρηθεί και σε εσάς προσωπικά στο παρελθόν, ενώ έχω συχνά κατηγορηθεί ότι διαμαρτύρομαι από διάφορες Υπηρεσίες, μεταξύ αυτών και τις Δημοτικές Υπηρεσίες, οφείλω να ομολογήσω ότι οφείλεται απλώς στο γεγονός ότι έχω επενδύσει πολύ σε αυτήν την πόλη.

Ανυπομονώ να ακούσω από εσάς.

Ευχαριστώ

Σταύρος Μεσσήνης

Δημοφιλή