Ποιο το νόημα αυτών των εκλογών;

Και όταν λόγω του ευρωπαϊκού εκβιασμού, επιβλήθηκε μια συμφωνία, που δυστυχώς απέχει από το πρόγραμμα με το οποίο ο κόσμος εξέλεξε το ΣΥΡΙΖΑ, και πάλι με ειλικρίνεια η Αριστερά προσέφυγε στο λαό. Γιατί αυτό σημαίνει να είναι κυρίαρχος ο λαός. Να αποφασίζει ο ίδιος πώς θέλει να ζήσει.
ASSOCIATED PRESS

Στις 20 Σεπτέμβρη οι νέοι και οι νέες της χώρας καλούνται για τρίτη φορά φέτος στις κάλπες. Κάποιοι μιλούν για υπερβολή, κάποιοι για «παιχνίδια». Δεν είναι τίποτα από αυτά, είναι απλά ο τρόπος που η Αριστερά βλέπει τη δημοκρατία. Μια δημοκρατία που δε θέλει τους πολίτες ενεργούς μόνο κάθε 4 χρόνια να αναθέτουν σε κάποιον τις ελπίδες και τα όνειρά τους. Αντιθέτως η δική μας Αριστερά βλέπει τη δημοκρατία και τη συμμετοχή της κοινωνίας ως λύση. Για αυτό το λόγο, στην πιο κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσέφυγε στο λαό μέσα από το δημοψήφισμα και προέκυψε αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ που πέτυχε ο ίδιος ο κόσμος, η ίδια η νεολαία, ξεπερνώντας τα κόμματα και τις καμπάνιες τους, απέναντι σε κλειστές τράπεζες και τηλεοπτική τρομοκρατία.

Και όταν λόγω του ευρωπαϊκού εκβιασμού, επιβλήθηκε μια συμφωνία, που δυστυχώς απέχει από το πρόγραμμα με το οποίο ο κόσμος εξέλεξε το ΣΥΡΙΖΑ, και πάλι με ειλικρίνεια η Αριστερά προσέφυγε στο λαό. Γιατί αυτό σημαίνει να είναι κυρίαρχος ο λαός. Να αποφασίζει ο ίδιος πώς θέλει να ζήσει.

Πολλοί μπορεί να αναρωτιούνται ότι αφού και πάλι θα εφαρμοστεί ένα μνημόνιο, ποιο το νόημα των εκλογών; Ποιο το νόημα να εμπιστευτούν ξανά την Αριστερά; Θεωρώ ότι οι 7 μήνες Αριστερής διακυβέρνησης ήταν ικανό δείγμα: Η επαναπρόσληψη των άδικα απολυμένων σε σχολεία και πανεπιστήμια και το άνοιγμα της ΕΡΤ, ο νόμος για την ιθαγένεια και ο εξανθρωπισμός των φυλακών, η κάλυψη θεμελιωδών αναγκών πάνω από 400.000 ανθρώπων με το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση, το σταμάτημα των εργασιών στις Σκουριές για να προστατευτεί το περιβάλλον και πάνω από όλα η εξάμηνη σκληρή και ανυποχώρητη διαπραγμάτευση ώστε να μην πληρώσουν πάλι οι ίδιοι τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, δείχνουν μια άλλη αντίληψη για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες σε μια κοινωνία δικαιοσύνης και ισότητας.

Πολλοί θα πουν ότι όλα αυτά δεν αρκούν και ίσως να έχουν δίκιο. Για το λόγο αυτό με ακόμα περισσότερη σιγουριά πρέπει το αποτέλεσμα των εκλογών να είναι αυτοδύναμος ΣΥΡΙΖΑ. Προκειμένου να συνεχιστούν όλα αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε και να πολλαπλασιαστούν. Ώστε στη θέση ενός ακόμα χειρότερου νέου νόμου για την εκπαίδευση στα χνάρια αυτού της Διαμαντοπούλου που θα έφερνε η ΝΔ αν εκλεγόταν να έρθει ο νόμος Μπαλτά που επαναφέρει τη δημοκρατία στα ιδρύματα και προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της κρίσης στην εκπαίδευση. Ώστε αντί να συνεχιστεί η μαζική μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό, να εξασφαλιστούν πόροι και το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο όχι για να διευκολύνει τους ίδιους και τους ίδιους αλλά για να στηρίξει συνεταιριστικά εγχειρήματα νέων επιστημόνων. Ώστε αντί του οργίου αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας, να εξασφαλίζονται αξιοπρεπείς όροι εργασίας για όλους και όλες. Ώστε αντί του ρατσισμού και των διακρίσεων να επικρατήσει η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στο διαφορετικό.

Τελικά το ερώτημα είναι εάν στις 20 Σεπτέμβρη θέλουμε την παλινόρθωση του παλιού διαφθαρμένου πολιτικού προσωπικού που με εκδικητική μανία θα σαρώσει όσα πέτυχε η Αριστερά και ο λαός μας αυτούς τους εφτά μήνες ή προτιμάμε μια αναγεννημένη Αριστερά που μαθαίνει από τα λάθη της και πιο αποφασισμένη από ποτέ θα παλέψει ξανά για να ζήσουν οι πολλοί καλύτερα.

Δημοφιλή