Το ελληνικό πρωινό της Πρέβεζας: Ένα αφιέρωμα στην πόλη

Ο περίπατος στην παραλία πάνω στον Αμβρακικό, την μιά ημέρα καλοκαιρινή -σαν μέρα Ιούνη-, να κυκλοφορείς με το φανελάκι και την επομένη κρύο έσαμε 10 βαθμοί και βέβαια βροχή κι άνεμος. Κι οι δυό μέρες όμως βγάζαν μιά γλύκα και βέβαια και οι δυό μέρες βγάλαν καλά ψάρια. Σαρδέλες του κόλπου, κουτσομούρες, μελανούρια, ψάρια σούπας.
Giorgos Pittas

Το 37ο Ελληνικό πρωινό της Πρέβεζας πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 3-4-2017 χάρη στη συνεργασία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, της Νέας Ένωσης Ξενοδόχων Πρέβεζας και της Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδας/Παράρτημα Πρέβεζας. Δεν παράλειψα κατά την παραμονή μου, να κάνω μιά επίσκεψη γνωριμίας στην πόλη, η οποία παρ' ότι μικρή, ήταν αρκετή για να μου αλλάξει κάποιες λανθασμένες εντυπώσεις.

Ο βροχερός και συχνά μουντός καιρός της πόλης σε συνδιασμό με το πασίγνωστο «αναθεματικό» ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη:

«Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια,

θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

...Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης. Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.

Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα...

...Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία

Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.»

και την αυτοκτονία του (21-7-1928), την τριακοστή δεύτερη ημέρα παραμονής του στην Πρέβεζα, δημιουργούν μιά εικόνα που αδικεί κατάφορα μιά πόλη που μόλις πριν από 17 χρόνια είχε απελευθερωθεί από τους Τούρκους και έναν προορισμό που ο πιο σύντομος τρόπος να τον προσεγγίσεις εκείνη την εποχή ήταν ένα πολύωρο ταξίδι με ατμόπλοιο από την Πάτρα.

Στην περιήγηση μου στην πόλη με οδηγό τον Πολύκαρπο Χαλκίδη, πρόεδρο της Νέας Ενωσης Ξενοδόχων Πρεβέζης μ' έκανε να γνωρίσω μιά πανέμορφη πόλη, χαρούμενη νεολαία, ζεστούς ανθρώπους, μερακλήδες στο φαγητό και ιδιαίτερα γαστρονομικά στέκια.

Ο περίπατος στην παραλία πάνω στον Αμβρακικό, την μιά ημέρα καλοκαιρινή -σαν μέρα Ιούνη-, να κυκλοφορείς με το φανελάκι και την επομένη κρύο έσαμε 10 βαθμοί και βέβαια βροχή κι άνεμος. Κι οι δυό μέρες όμως βγάζαν μιά γλύκα και βέβαια και οι δυό μέρες βγάλαν καλά ψάρια. Σαρδέλες του κόλπου, κουτσομούρες, μελανούρια, ψάρια σούπας.

Λίγα μέτρα από το λιμάνι προχωρήσαμε με κατεύθυνση πρός ένα από τα δυό πιό όμορφα ουζοπωλεία-αποστακτήρια της Ελλάδας, στην καρδιά της πόλης (το δεύτερο σε ομορφιά είναι του Τρικενέ στο Μεσολόγγι). Το αντιλαμβάνεσαι πριν καν το ανταμώσεις από τις μεθυστικές μυρωδιές του γλυκάνισου που τις «ακούς» μέτρα πριν φτάσεις στο μαγαζί του Ρούμπου. Κι άμα μπεις ζαλίζεσαι από την ομορφιά!

Στην συνέχεια με ήσυχη την συνείδηση που κάναμε το ουζοποτικό καθήκον μας, μπήκαμε σ' έναν μαχαλά, τον λεγόμενο σαϊτάν -παζάρ, που είναι τουρκική λέξη και σημαίνει διαβολοπάζαρο. Oι ιστορίες λένε ότι ονομάστηκε έτσι, όταν την περίοδο της Τουρκοκρατίας, στο στενό καλντερίμι, οι νοικοκυρές έριχναν από τα παράθυρα λάδια για να προκαλέσουν ατύχημα στους Τούρκους στρατιώτες, που περιπολούσαν στην πόλη. Κάποιο βράδυ, ένας Τούρκος αξιωματικός, πέφτοντας, φώναξε σαϊτάν -παζάρ.

Στη γειτονιά αυτή και ειδικά στο σοκάκι αυτό τα μαγαζιά είναι χαμοκέλες, παμπάλαια χαμηλοτάβανα, αλλά έχουν περιεχόμενο θησαυρούς όπως το «κηροπωλείο» του Παύλου Γιώτη.

Πιο δίπλα είναι ένα μπαρμπέρικο από άλλες εποχές...

Δίπλα στο σπίτι όπου πέρασε τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης, βρίσκεται το καφενείο «Ανω βλαντό» που μετράει περισσότερο από 90 χρόνια ζωής.

Το καφενείο μια σταλιά είναι το παλιότερο σε όλη την πόλη και κρατά ακόμη τις παραδόσεις περασμένων εποχών, όταν μέχρι και το 1960, υπήρχαν τρία καφενεία, τ' ένα δίπλα στ' άλλο, όπου όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα έπαιζαν μουσικές γνωστοί οργανοπαίκτες. "Στην τρύπα αυτή που βλέπεις τις καλές εποχές μαζευόντουσαν εκατό άτομα, ο ένας πάνω στον άλλον για να ακούσουν τα αστέρια της εποχής, τον Νταή, τον Τουρκοβασίλη, τον Τζάρο, τον Bλανταρίδη", μάς λέει ο καφετζής σταύρος Κώστας, ένας ανοιχτόκαρδος άνθρωπος που έχουν δει πολλά τα μάτια του.

Ο ελληνικός καφές στα 1.20 € και το ουζάκι 1.50 €. Πληθωρισμός μηδενικός εδώ και 7 χρόνια!

Aκολούθως οδηγηθήκαμε στο πατσατσίδικο της Πρέβεζας, το εστιατόριο των υιών Ράπτη, όπου πάνω στην μεγάλη μαντεμένια πλάκα του φούρνου, μαζί με τους πατσάδες εντοπίσαμε αρκετές κατσαρόλες με πεντανόστιμα μαγειρευτά.

Κάποια στιγμή καταλήξαμε στην «Τρελή γαρίδα» το πιό γνωστό μαγαζί της Πρέβεζας. Θες τα όμορφα μαγειρέματα, ψαροφαγάδικο ένεκα γαρ, θες γιατί ο χώρος είναι πολύ γουστόζικος, αλλά σίγουρα γιατί ο Ζώης -ο ιδιοκτήτης- είναι μάγκας με τα όλα του, το μαγαζί είναι πάντα φίσκα, και δεν υπάρχει περσόνα που να έχει περάσει από το χωριό και να μην έχει οδηγηθεί εδώ.

Φάγαμε πολύ καλά στον Ζώη και κάναμε και ακόμα καλύτερη παρέα. Το φαγητό όμως που με εντυπωσίασε ήταν από την θεία του Πολύκαρπου: Μπακαλιάρος με σταφίδες, κρεμμύδια και δαμάσκηνα! Ποίημα!

Η Πρέβεζα χτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο που δεσπόζει στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου, θυμίζει πάρα πολύ έντονα νησί καθώς βρέχεται από την θάλασσα από τις τρείς πλευρές της και διαθέτει και μαρίνα. Η κουζίνα πλούσια σε θαλασσινά και ψάρια. Από τον Αμβρακικό ψαρεύονται σαρδέλες, γάμπαρες (γαρίδες σκουρόχρωμες) και κουτσομούρες που αποτελούν και την ταυτότητα του κόλπου.

Τον πλούτο και την ιδιαιτερότητα των τοπικών προϊόντων και της τοπικής κουζίνας ανέδειξε η εκδήλωση της παρουσίασης του ελληνικού πρωινού της Πρέβεζας που διοργάνωθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο εντυπωσιακό ξενοδοχείο Margarona Royal από την Νέα Ένωση Ξενοδόχων Πρέβεζας και το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας σε συνεργασία με τη Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδας/Παράρτημα Πρέβεζας.

Τοπικοί παραγωγοί και ξενοδόχοι σε συνεργασία με τη Λέσχη Αρχιμαγείρων Ελλάδας/Παράρτημα Πρέβεζας παρουσίασαν μοναδικά τοπικά προϊόντα τα οποία μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία της ταυτότητας του ελληνικού πρωινού της Πρέβεζας, με την προϋπόθεση βέβαια αυτή η συνεργασία να γίνει και στην πράξη και όχι μόνο για μία ημέρα και τα καταλύματα της περιοχής να προσφέρουν στους επισκέπτες της περιοχής την ευκαιρία να γνωρίσουν τον άφθονο γαστρονομικό πλούτο και τα μοναδικά προϊόντα της Πρέβεζας.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ο αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Πρέβεζας, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Πρέβεζας, ο Πολύκαρπος Χαλκίδης εκ μέρους της Νέας Ένωσης Ξενοδόχων Π.Ε. Πρέβεζας, ο Α. Τόλης, επίτιμος Πρόεδρος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδος, ο Θανάσης Βρεττός απο το τοπικό παράρτημα της Λέσχης Αρχιμαγείρων και ο Πρόεδρος της Τουριστικής Επιτροπής του Δήμου Πρέβεζας, οι οποίοι υπογράμμισαν τη σημασία της καθιέρωσης ελληνικού πρωινού στα ξενοδοχεία της περιοχής.

Στην εκδήλωση όπου παρευρέθηκαν πάνω από 200 άτομα, παρουσιάστηκαν ενδεικτικά ένα πλήθος από παραδοσιακές ηπειρώτικες πίτες (μπατσαριά, μακαρονόπιτα, λαχανόπιτα, σπανακοτυρόπιτα, κολοκυθόπιτα)

και γλυκά ταψιού και κουταλιού, έξτρα παρθένα ελαιόλαδα, μέλια, σπιτικές μαρμελάδες και σάλτσες, ζυμαρικά, αλλαντικά, γαλακτομικά προϊόντα, οπωροκηπευτικά, ποτά κ.α., ενώ οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν επιδείξεις παρασκευής φύλλου, γιαουρτιού και προϊόντων χωρίς γλουτένη.

Οι συνθήκες για να γίνει η Πρέβεζα ένας ενδιαφέρων γαστρονομικός προορισμός ετέθηκαν αλλά όλοι ομολόγησαν ότι όλα θα εξαρτηθούν από την συνέχεια... Να μην μείνουμε μοναχά στο πρώτο βήμα.

Δείτε περισσότερα στη σελίδα του greekgastronomyguide.gr