Με παρέμβαση του στη HuffPost Greece , ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, ζητά από την κυβέρνηση, να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η διαδικασία διαπραγμάτευσης μ' έναν έντιμο συμβιβασμό και εκατέρωθεν υποχωρήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις και τον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού. Όμως επισημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών αποδοχών και νέα υφεσιακά μέτρα.
Όπως επισημαίνει ο κ. Κουβέλης δεν πρέπει να κυριαρχήσουν απόψεις και σκέψεις που μιλούν για ρήξη, καθώς η ελληνική οικονομία ασφυκτιά, λόγω της έλλειψης ρευστότητας.
Σχολιάζοντας τις επιθέσεις που δέχεται ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάνης Βαρουφάκης τονίζει χαρακτηριστικά ότι : «Επικοινωνιακές συμπεριφορές είναι δυνατόν να τροφοδοτήσουν και αρνητικές καταστάσεις».
Αναφορικά με την πρόσφατη επίσκεψη του στο Μέγαρο Μαξίμου και τη συνάντηση του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Κουβέλης δηλώνει ότι στην παρούσα φάση δεν τέθηκε θέμα ενεργοποίησης του σε κυβερνητικό ρόλο, ενώ μιλώντας για το επικείμενο συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, επισημαίνει, ότι ο ίδιος δεν θα θέσει υποψηφιότητα για την θέση του προέδρου, αλλά θα παραμείνει ενεργός στην πρώτη γραμμή της συλλογικότητας της ΔΗΜ.ΑΡ και βεβαίως, παρών στην πολιτική ζωή του τόπου.
Σχολιάζοντας το σενάριο πρόωρων εκλογών, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος καθώς η κυβέρνηση έχει νωπή λαϊκή εντολή και επάρκεια βουλευτών, εκτός αν εγερθεί συγκεκριμένο δίλημμα σε σχέση με την περαιτέρω πορεία της χώρας, ενώ αν και χαρακτηρίζει «επιλογή ανάγκης» τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, δηλώνει ότι ο ίδιος δεν θα επέλεγε αυτή τη συνεργασία.
Ο Φώτης Κουβέλης, μιλώντας για τα χρόνια της συγκυβέρνησης με Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, ξεκαθαρίζει ότι ποτέ και απο κανέναν δεν του ζητήθηκε να είναι υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, ενώ αποκαλύπτει, ότι αν και τον Ιούνιο του 2012 υπήρχαν σκέψεις να αναλάβει ο ίδιος την πρωθυπουργία, αυτός ζήτησε να ηγηθεί ο πρόεδρος του πρώτου κόμματος , δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς.
Αναλυτικά, η συνέντευξη έχει ως εξής:
Ερ: Κύριε πρόεδρε, πρόσφατα είδατε το πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή. Μπορεί η ελληνική πλευρά να επιτύχει μια διαπραγμάτευση ή θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε συμβιβασμούς με υφεσιακά μέτρα;
Απ: Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται. Μπορεί κάποιος να σημειώνει καθυστερήσεις στο επίπεδο των διαδικασιών, ή και παραλείψεις αναφορικά με τη διαπραγμάτευση. Αξία και σημασία όμως έχει το γεγονός ότι στο πλαίσιο αυτής της γενικότερης διαπραγμάτευσης έχει αναδειχθεί το ουσιαστικό πολιτικό οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Πρέπει ταχύτατα να ολοκληρωθεί η διαδικασία διαπραγμάτευσης. Επιλέγω την διατύπωση ότι πρέπει να επέλθει ένας έντιμος συμβιβασμός. Και βεβαίως, αυτός o έντιμος συμβιβασμός να μην περιέχει υφεσιακά μέτρα. Διότι, τα μέτρα εάν έχουν χαρακτήρα υφεσιακό, πιστεύω ότι θα λειτουργήσουν και πάλι αρνητικά για την προσπάθεια της χώρας να ξεφύγει από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και που έχει σχέση με τα ζητήματα της ανάπτυξης, την λειτουργία της αγοράς και συνολικότερα την υφεσιακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα.
Ερ: Αντέχει η κυβέρνηση αυτόν το έντιμο συμβιβασμό, ή θα προκληθούν εσωτερικές αντιδράσεις;
Απ: Ελπίζω και πιστεύω ότι ένας ρεαλισμός, ο οποίος έχει σχέση με το συμφέρον της χώρας, διότι η οποιαδήποτε λύση πρέπει να είναι εντός της ευρωπαϊκής πραγματικότητας και ειδικότερα εντός της Ευρωζώνης, θα κυριαρχήσει, προκειμένου να απομακρυνθούν απόψεις και σκέψεις, οι οποίες διατυπώνονται ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, ακόμη και στο επίπεδο μιας πιθανολογούμενης ρήξης. Εκτός κι αν τα όσα διατυπώνονται ως ενδεχόμενο ρήξης, γίνονται για λόγους επικοινωνιακούς, προκειμένου να καταστήσουν αποτελεσματικότερη την διαπραγμάτευση. Θεωρώ, όμως, ότι εκείνο που πρέπει να υπάρξει είναι η ταχύτητα, με το δεδομένο ότι τα αποτελέσματα της συμφωνίας με τους Εταίρους μας συνδέονται αποφασιστικά με το τεράστιο ζήτημα, που είναι ασφυξία στο λαιμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, λόγω της έλλειψης ρευστότητας.
Ερ: Βλέπουμε μια επίθεση στον υπουργό Οικονομικών και δεν θα σταθώ στο πρόσωπο, θα σταθώ στον θεσμό. Θεωρείτε ότι αυτή η επίθεση οφείλεται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα διεκδικεί περισσότερα πράγματα από ότι στο παρελθόν ή νομίζετε ότι έχουν γίνει και επικοινωνιακά λάθη από πλευράς της εκπροσώπησης μας, στους ευρωπαϊκούς θεσμούς;
Απ: Κοιτάξτε, ο υπουργός Οικονομικών είναι προφανές ότι, διαπραγματευόμενος, δεν προβάλλει τις προσωπικές του απόψεις, αλλά θέλω να πιστεύω ότι προβάλλει συνολικότερα τις επιλογές της κυβέρνησης. Βεβαίως, καμία φορά, ο τρόπος εκφοράς του πολιτικού διαπραγματευτικού ρόλου ή και οι επικοινωνιακές συμπεριφορές είναι δυνατόν να τροφοδοτήσουν και αρνητικές καταστάσεις. Αυτό δεν μπορώ να το αμφισβητήσω. Αλλά, ας μείνουμε στην ουσία. Η ουσία είναι ότι ορθά αναδείχθηκε η πολιτικοκοινωνική διάσταση του ζητήματος, εν όψει της διαπραγμάτευσης και ορθά θα πρέπει να υπάρξει, αυτός ο έντιμος συμβιβασμός, στον οποίο αναφέρθηκα πριν από λίγο.
Ερ: Κύριε πρόεδρε, βλέπουμε ότι οι εταίροι μας πιέζουν πολύ στον τομέα του ασφαλιστικού και στις ιδιωτικοποιήσεις. Μπορεί σε αυτούς τους δύο τομείς να βρεθεί αυτός ο κοινός τόπος, ο έντιμος συμβιβασμός, ώστε να μπορέσει να προχωρήσει η συμφωνία;
Απ: Νομίζω ότι μπορεί. Αρκεί και οι εταίροι να καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε περαιτέρω ανατροπές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Ήδη το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, πέραν από τις εγγενείς αδυναμίες που έχει, οι οποίες συνδέονται και με συνολικότερα ζητήματα, που αναφέρονται στο δημογραφικό, στην φοροδιαφυγή, στην εισφοροαποφυγή, στην έλλειψη παραγωγικής διαδικασίας, η οποία θα μπορούσε να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, άρα να τροφοδοτήσει και τα ταμεία της κοινωνικής ασφάλισης, δεν θα λειτουργήσει η όποια περικοπή συντάξεων, κυρίων ή επικουρικών, θετικά αλλά αντιθέτως θα τροφοδοτήσει με τον δικό της τρόπο πάλι την ύφεση. Νομίζω το κοινωνικό ασφαλιστικό και με δεδομένο το ότι η παρεχόμενη σήμερα κοινωνική ασφάλιση βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, δεν πρέπει να θιγεί. Και τούτο ανεξάρτητα από κινήσεις που πρέπει να γίνουν από την μεριά της κυβέρνησης στο εσωτερικό της χώρας, προκειμένου να εξορθολογιστούν κάποια ζητήματα, που έχουν σχέση και με την λειτουργία συνολικότερα του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος. Ένας εξορθολογισμός, όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνδέεται με περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών αποδοχών.
Ερ: Τον Μάιο έχει συνέδριο νομίζω η ΔΗΜ.ΑΡ;
Απ: Στις 22 με 24 Μαϊου, με ομόφωνη απόφαση της Κεντρικής μας Επιτροπής και της Εκτελεστικής Επιτροπής θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο μας.
Ερ: Έχετε εκφράσει τη επιθυμία να αποχωρήσετε. Εμμένετε σε αυτό; Θεωρείτε πως θα πρέπει να υπάρξει μια διάδοχη κατάσταση;
Απ: Δεν μου αρέσει ο όρος αποχώρηση. Εκείνο το οποίο επιλέγω είναι αυτό το οποίο έχω πει και με δημόσιο τρόπο, αλλά και στα Όργανα του Κόμματος. Πρέπει να προχωρήσουμε σε μια επί της ουσίας ανανέωση, η οποία θα ξεκινάει από την θέση του προέδρου και θα φτάνει στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, ή και στα άλλα όργανα της δομής του Κόμματος. Δεν θα είμαι υποψήφιος, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως δεν θα είμαι παρών, όπως είμαι και σήμερα, στην πρώτη γραμμή της συλλογικότητας της ΔΗΜ.ΑΡ και βεβαίως, παρών στην πολιτική ζωή του τόπου.
Ερ:Εάν αυτή τη στιγμή ζητηθεί, μετεκλογικά γιατί είδαμε ότι προεκλογικά αυτό δεν έγινε από την κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό, τον κύριο Τσίπρα, μια συνεργασία ή μια προσωπική σας ενεργοποίηση σε κάποιον ρόλο;
Απ: Δεν υπάρχει καμία τέτοια συζήτηση και όπως δήλωσα εξερχόμενος του Μαξίμου, μετά την πρόσφατη συνάντηση μου με τον πρωθυπουργό, δεν ετέθη στην συζήτηση μας κανένα τέτοιο ζήτημα συνεργασίας. Εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει είναι η επαναφορά στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου της Δημοκρατικής Αριστεράς, διότι, ας το επαναλάβω, η ΔΗΜ.ΑΡ ηττήθηκε, δεν ηττήθηκε η πολιτική της. Απόδειξη ότι η πολιτική της ΔΗΜ.ΑΡ, το πολιτικό της πρόγραμμα, οι πολιτικές της θέσεις είναι αυτό το οποίο σήμερα αναγνωρίζουν πάρα πολλοί ότι είναι το ζητούμενο, αυτό το οποίο έχει ανάγκη ο τόπος και με δεδομένες τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται.
Ερ: Πιστεύετε ότι και η ΔΗΜ.ΑΡ μπορεί ξανά να παίξει ένα ρόλο πρωτοβουλίας, ώστε να υπάρξει μια παραγόμενη πολιτική, ένα συγκροτημένο πολιτικό ρεύμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς;
Απ: Κοιτάξτε, η Δημοκρατική Αριστερά ήδη από τον περασμένο Οκτώβριο και ανεξάρτητα από το βαρύτατο πλήγμα που δέχθηκε με το εξαιρετικά δυσμενές εκλογικό αποτέλεσμα, είχε πει και δεν απομακρύνεται από αυτό, ότι η μετατόπιση της πολιτικής ζωής προς θετικές κατευθύνσεις, αποτελεσματικές λειτουργίες, με συγκεκριμένο περιεχόμενο, πρέπει να γίνει με την συνεργασία των δυνάμεων, του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και προφανέστατα με τις δυνάμεις της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν εφιστάμεθα από αυτό, αυτό όμως είναι διαφορετικό από αυτό το οποίο λέγεται “ελάτε να φτιάξουμε ένα Κόμμα αυτοτελές, ή ένα συνεργατικό σχήμα με όλες τις δυνάμεις που αναφέρονται στην σοσιαλδημοκρατία. Τα σχήματα, είτε αυτοτελή είτε συνεργατικά σχήματα, ούτε μπορούν να συγκροτηθούν, αλλά ούτε μπορούν να έχουν αποτελέσματα για να εκφράσουν αυτόν τον ενδιάμεσο χώρο στον οποίο αναφερθήκατε, αν δεν έχουν συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Εάν δηλαδή αυτό που ονομάζεται σοσιαλδημοκρατία δεν απαλλαγεί από τις εξαρτήσεις που έχει από την συντηρητική πολιτική, νομίζω ότι δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει συνεκτικά, πολύ περισσότερο δεν θα μπορέσει να οδηγήσει στην διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου πολιτικού μορφώματος.
Ερ: Αυτή την στιγμή θεωρείτε ότι υπάρχουν συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις που επικαλούνται, που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς;
Απ: Βεβαιότατα. Δεν αρκεί κανείς να αναφέρεται γενικώς και αορίστως στην σοσιαλδημοκρατία, αλλά πρέπει αυτό να εκφράζεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο στην εφαρμοζόμενη πολιτική και στις διεκδικήσεις αυτής της πολιτικής.
Ερ: Κύριε πρόεδρε, είναι θέμα ημερών να κατατεθείι στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ. Το κλείσιμο της, ήταν η αιτία που εσείς διαφωνήσατε και- όχι εσείς προσωπικά, το Κόμμα σας- και μάλιστα αποχωρήσατε από την κυβέρνηση το 2013;
Απ: Η περίπτωση της ΕΡΤ που κάποια στιγμή σήκωσε μαύρο στις οθόνες, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Υπήρχαν, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα αρκετές διαφωνίες, αρκετές διαφορές ή και αντιθέσεις. Εμείς, όταν μπήκαμε στην κυβέρνηση, το κάναμε με μόνο ένα κριτήριο: ότι έπρεπε να υπάρξει κυβέρνηση, διαφορετικά η πολιτική αστάθεια θα ήταν παρούσα, με ότι θα είχε ως αποτέλεσμα, ως αντανάκλαση, ως συνεπαγωγή στην ίδια την κοινωνία. Μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη, το 2012, η Ελλάδα ήταν με το ενάμιση πόδι έξω από την Ευρωζώνη. Η ουσιαστική χρεοκοπία είχε επέλθει και απέμενε η τυπική χρεοκοπία. Και τότε είπαμε, παρά το γεγονός πως είχαμε μόλις 6.2% του εκλογικού σώματος, ότι πρέπει να συμβάλλουμε στο να υπάρξει κυβέρνηση και υπογράψαμε μια προγραμματική συμφωνία με τη Νέα Δημοκρατία, με το ΠΑΣΟΚ. Και, μεταξύ όλων των άλλων, μιλούσε και για την ανάγκη αναδιαπραγμάτευσης προκειμένου να έχουμε σταδιακή απαγκίστρωση- ακριβώς η λέξη αυτή υπάρχει στη προγραμματική συμφωνία, από τους ιδιαίτερα επαχθείς όρους του Μνημονίου. Να θυμίσω ότι η Δημοκρατική Αριστερά δεν ψήφισε ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο Μνημόνιο, άρα θα μας ήταν πολύ άνετο, αν θέλετε, με το 6.2% να μετακινηθούμε στα έδρανα του κοινοβουλίου, της ελάσσονος, της μικρής αντιπολίτευσης και εκεί, ξέρετε, ο χώρος είναι και ευρύχωρος και βολικός...
Παρόλα αυτά, είπαμε από θέση ευθύνης, ότι πρέπει να δώσουμε λύση. Και την δώσαμε. Όταν όμως άρχισε να μην τηρείται η προγραμματική συμφωνία, σε πάρα πολλά ζητήματα: Να θυμίσω την μικρή και μεγάλη ΔΕΗ, να θυμίσω αντιρατσιστικό νόμο, να θυμίσω την ΕΡΤ, μια σειρά από τα εργασιακά. Σας θυμίζω ότι στην κυβέρνηση μας, στην Βουλή καταψηφίσαμε το κεφάλαιο των εργασιακών, όπως ήθελαν να το επιβάλλουν οι εταίροι μας δια της Τρόικας. Ε, και μετά ήρθε η ΕΡΤ.
Ξέρετε, μια κυβέρνηση συνεργασίας, για να μπορεί να υπάρχει, να είναι αποτελεσματική, να είναι ωφέλιμη πρέπει να έχει σεβασμό σε αυτό που προγραμματικά συμφωνεί. Όταν διαπιστώσαμε ότι αυτή η ιστορία συνεχιζόταν, τότε, με απόφαση των συλλογικών μας οργάνων, αποχωρήσαμε από την κυβέρνηση. Και δεν αποχωρήσαμε από κάποιο βίτσιο. Καλά κάναμε και μπήκαμε στην κυβέρνηση, στηρίξαμε κυβέρνηση το 2012, αλλά πάρα πολύ καλά κάναμε όταν αποχωρήσαμε το 2013, διότι δεν συνέτρεχαν οι όροι- με κυρίαρχο τον όρο του μη σεβασμού της προγραμματικής συμφωνίας- και αποχωρήσαμε.
Ερ: Κύριε πρόεδρε, έχουν γραφτεί πολλά, κατά την διάρκεια αυτής της συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Τα οποία, όμως, δεν έχουν διευκρινιστεί. Και θα ήθελα αυτή την φορά να τα διευκρινίσουμε. Παραδείγματος χάριν, έχει ακουστεί, έχει γραφτεί, δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως με κανένα τρόπο, ότι τότε στην έναρξη αυτής της προσπάθειας να σχηματιστεί μια κυβέρνηση, ο κύριος Βενιζέλος επέμενε να είστε εσείς ο πρωθυπουργός;
Απ: Όχι, δεν είναι ακριβές. Ότι υπήρξαν κάποιες σκέψεις, υπήρξαν. Αλλά, δεν υπήρξε καμία επιμονή, από καμία πλευρά και τότε είπαμε ότι πρωθυπουργός θα πρέπει να είναι ο αρχηγός του πρώτου Κόμματος, εκ των τριών Κομμάτων που συνεργάζονται. Κατά τα όσα συμβαίνουν, άλλωστε, και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και έτσι η επιλογή μετά από αυτό ήταν η πρωθυπουργοποίηση του κυρίου Σαμαρά.
Ερ: Επίσης, ακούστηκε , ότι το περασμένο καλοκαίρι σας είχε γίνει επίσημη πρόταση και είχε συμφωνηθεί κιόλας, να είστε εσείς ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Απ: Όχι, δεν είχε γίνει καμία επίσημη πρόταση.
Ερ: Ούτε αργότερα από τον κ. Τσίπρα;
Απ; Όχι.
Ερ: Γιατί όλα αυτά έχουν γραφτεί, έχουν αναπαραχθεί
Απ: Το ακριβές είναι ότι βεβαίως κάποιες συζητήσεις έγιναν, χωρίς εμένα να μου γίνει ποτέ κάποια συγκεκριμένη πρόταση από την πλευρά του οποιουδήποτε. Άλλωστε, σας θυμίζω ότι 3 ή 4 Οκτωβρίου του περασμένου έτους συνήλθε το συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς, με την παρουσία 1180-1200 συνέδρων από όλη την Ελλάδα. Εκεί αποφασίσαμε με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα, ότι στην οποιαδήποτε περίπτωση, με όσες ψήφους βουλευτών διαθέτει η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα ψηφίσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να ανοίξουν οι διαδικασίες ώστε η χώρα να προσέλθει σε εκλογές. Όπερ και εγένετο
Ερ: Προγενέστερα, το καλοκαίρι είχαν γίνει κάποιες συζητήσεις;
Απ: Όχι. Σας βεβαιώνω όχι. Πληροφορήθηκα από το δημοσίευμα μιας εφημερίδας περί τα τέλη Αυγούστου, αν ενθυμούμαι καλώς, ότι ήμουν στις προτιμήσεις- ήμουν η προτίμηση, ακριβέστερα για την προεδρία της δημοκρατίας. Τίποτε πέραν αυτού. Το εάν μπορεί να είχαν γίνει κάποιες συζητήσεις, όχι με εμένα, με άλλους, αυτό δεν μπορώ να το αποκλείσω.
Ερ: Κύριε πρόεδρε, βλέπετε ορατό το ενδεχόμενο αυτή τη φορά να έχουμε μια νέα προσφυγή στις κάλπες, αν η κυβέρνηση δεν επιτύχει την συμφωνία;
Απ: Η κυβέρνηση έχει επαρκή λαϊκή εντολή. Η κυβέρνηση έχει πάρει το 36.3% του εκλογικού σώματος. Έχει κυβέρνηση με επάρκεια βουλευτών. Κατά συνέπεια, αν επιλέξει να πάει σε εκλογές, για ποιο λόγο θα το κάνει; Να ζητήσει τι; Εκτός κι αν εγερθεί κάποιο συγκεκριμένο δίλημμα, το οποίο θα έχει σχέση με την περαιτέρω πορεία της χώρας, οπότε είναι άλλης τάξεως θέμα. Αλλά, με τα υπάρχοντα δεδομένα, θα πάει στον ελληνικό λαό να ζητήσει τι; Μεγαλύτερη πλειοψηφία; Ενδεχομένως. Να την κάνει όμως τι; Προς ποια κατεύθυνση θα θελήσει να οδηγήσει το καράβι;
Ερ:Έχει επικριθεί η κυβέρνηση για την συνεργασία της με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Πιστεύετε ότι αυτή η πολιτική διαφορά σε κεντρικά ζητήματα προκαλεί δυσλειτουργίες;
Απ: Δημιουργεί ήδη προβλήματα και ας αναφερθώ και στο επίκαιρο όσο και σημαντικό, όμως ζήτημα. Βλέπετε ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο κύριος Καμένος, εμφανίζεται στην Αμερική και αναρμοδίως εισηγείται την συνεκμετάλλευση για την αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων- θεωρώ ότι μπορούν να υπάρχουν υδρογονανθράκες- δηλώνοντας μάλιστα ότι πρέπει να γίνει με διακρατική συμφωνία και μάλιστα με συγκεκριμένη ποσόστωση: 70-30. Θέλω να πω ότι υπάρχουν ζητήματα, τα οποία εμφανίζονται ως ζητήματα δυσλειτουργίας του κυβερνητικού σχήματος.
Ερ: Αυτό όμως δεν είναι ίσως μια αιτία, αν θελήσει κάποτε η κυβέρνηση να έχει μια συγκεκριμένη πολιτική, να επιδιώξει να αυξήσει την εκλογική της δύναμη μέσω εκλογών;
Απ: Κοιτάξτε, στο επίπεδο του πυρήνα του ζητήματος που είναι η πορεία της χώρας, η αναζήτηση ενός έντιμου συμβιβασμού, μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί διφωνία. Σε άλλα ζητήματα βεβαίως έχουν καταγραφεί διαφορετικές απόψεις και αντιθέσεις και βεβαίως δεν σπεύδω να σας πω τι θα γίνει όταν αυτά τα ζητήματα, τα οποία σήμερα αντιμετωπίζονται στο επίπεδο των δηλώσεων, θα αποτελέσουν το αντικείμενο μιας συγκεκριμένης πολιτικής εφαρμογής. Αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Δεν νομίζω ότι αυτή την ώρα το κρίσιμο για την κυβέρνηση είναι αυτή καθ' αυτή η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.
Παρά το γεγονός ότι εγώ δεν θα την επέλεγα, μια τέτοια συνεργασία, αν ήμουν στην θέση τους. Με την έννοια ότι υπάρχουν και αντίθετες απόψεις, θα έλεγα υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες στον πυρήνα τις πολιτικής, αλλά σήμερα το ζητούμενο είναι πως θα αντιμετωπιστεί αυτός ο έντιμος συμβιβασμός με τους εταίρους μας.
Ερ: Υπήρχε άλλη λύση τότε για τον πρωθυπουργό; Δηλαδή, ήταν μόνο το Ποτάμι και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες;
Απ: Νομίζω ότι ήταν η επιλογή ανάγκης. Βεβαίως δεν μπορώ να ξεχάσω και τα προανακρούσματα μιας τέτοιας συνεργασίας, που είχαν γίνει πριν απ' τις εκλογές.
Ερ: Αυτά τα μνημονιακά χρόνια υπέφερε η κοινωνία, ηττήθηκαν κόμματα όπως είπατε και σεις, είδαμε να αλλάζουν ποσοστά, να μετασχηματίζονται πολιτικοί σχηματισμοί, είδαμε όμως να φθείρονται και πρόσωπα;
Απ: Κοιτάξτε, η κρίση, η οικονομική κρίση δεν είναι ότι σμπαράλιασε την ελληνική κοινωνία- την τεμάχισε, όπως επιλέγω να λέω. Ανακαθόρισε η κρίση, ανακαθόρισε ακόμη και τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Με το κυρίαρχο δεδομένο ότι είναι πλήρως αποσαθρωμένη η μεσαία τάξη. Περίπου 6 εκατομμύρια συμπολίτες μας κινούνται άλλοι στο βάθος της φτώχειας και άλλοι περιφερειακά, είναι εν δυνάμει φτωχοί. Αυτό είχε ως αντανάκλαση και στον επανακαθορισμό των πολιτικών συσχετισμών. Το πολιτικό σύστημα και αυτό, επί της ουσίας, αποδυναμώθηκε για να μην πω ότι αποσαρθρώθηκε κι αυτό. Τώρα, τα πρόσωπα τα οποία είπατε. Στο βαθμό που είναι δεκτικά μιας φθοράς ως αποτέλεσμα προώθησης μιας πολιτικής, αυτό ήδη έχει απαντηθεί με κείνα που σας έλεγα. Στο βαθμό που κάποια πρόσωπα πέρα από την πολιτική τους λειτουργία, ενήργησαν με πράξεις ή παραλείψεις που είχαν χαρακτηριστικά προσωπικά, ιδιοτέλειες ή οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Νομίζω, διαχρονικά και έχουν επισυμβεί και θα επισυμβούν, αλλά το κυρίαρχο είναι ότι αυτή ακριβώς η αποσάθρωση του πολιτικού συστήματος, παρέσυρε και πρόσωπα, τα οποία με τον άλφα ή βήτα τρόπο, άμεσα ή έμμεσα, υπηρέτησαν μια πολιτική η οποία κατεγράφη ως ο υπεύθυνος της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα και η κοινωνία.
Ερ: Αν γυρνάγαμε πίσω, στο 2012, θα υπήρχε κάποια απόφαση σας που θα την αλλάζατε ή δεν θα την ενεργοποιούσατε;
Απ: Επί της ουσίας δεν θα άλλαζα τίποτε. Σας είπα για τα δυο μεγάλα ζητήματα: Όταν στηρίξαμε κυβέρνηση και όταν φύγαμε. Σας έλεγα όμως ότι γίνανε λάθη και από την μεριά μας. Για παράδειγμα, δεν καταστήσαμε όπως οφείλαμε με επάρκεια, γνωστό το τι έκανε η Δημοκρατική Αριστερά, τι απέκρουε, τι δεχόταν, τι προωθούσε. Δηλαδή, αυτά τα ζητήματα της πολιτικής που σημειώθηκαν από το καλοκαίρι του 2012, μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2013. Όλη αυτή την ιστορία θα έπρεπε να την έχουμε καταστήσει περισσότερο γνωστή στον ελληνικό λαό. Αλλά, κρατήστε ότι στα μεγάλα ζητήματα, δεν μετανιώνω που στηρίξαμε κυβέρνηση και σας εξήγησα για ποιους λόγους, ούτε μετανιώνω που αποφασίσαμε, με τις συλλογικές μας αποφάσεις, να αποχωρήσουμε από την κυβέρνηση.
Ερ: Θα μπορούσε να υπήρχε μια προεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Απ: Να σας πω. Από τον περασμένο Ιούλιο, τέλη Ιουλίου, είχα απευθύνει μια επιστολή και προς το Σύριζα, και προς το Ποτάμι, και προς του Οικολόγους Πράσινους προκειμένου να συζητήσουμε για μια προγραμματική συμφωνία. Το κύριο ζήτημα που μας απασχολούσε ήταν να κάνουμε μια προγραμματική συμφωνία. Είχαν προχωρήσει πάρα πολύ καλά οι συζητήσεις, μέσω των αντιπροσωπειών που είχαμε. Είχαμε συμφωνήσει προγραμματικά, δεν υπήρχε διαφωνία και με τους Οικολόγους Πράσινους και στην κυριολεξία μέγιστο μέρος, είχαμε συμφωνήσει προγραμματικά και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι άλλης τάξεως ζήτημα, αν αυτή η συμφωνία όταν θα ολοκληρώνονταν, θα μπορούσε να οδηγήσει σε προεκλογική ή μετεκλογική συνεργασία. Με τους μεν Οικολόγους Πράσινους δεν ευοδώθηκε μια συνεργασία προεκλογική, με το δεδομένο ότι ένα κομμάτι συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιες άλλες δυνάμεις αυτής της συλλογικότητας των Οικολόγων Πρασίνων κινήθηκε με ατομικές, καθώς πληροφορούμαι, επιλογές προς το Ποτάμι και εμείς κάναμε την συνεργασία με το υπόλοιπο κομμάτι, τους Πράσινους. Δεν είχαμε συμφωνήσει για προεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που προείχε, ήταν η ολοκλήρωση της προγραμματικής συμφωνίας. Επαναλαμβάνω -η επανάληψη είναι χρήσιμη- ότι στο μέγιστο μέρος είχαμε συμφωνήσει για το πρόγραμμα, απέμεναν δύο-τρία ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν. Και, αιφνιδίως, ο ΣΥΡΙΖΑ με πολύ δημόσιο τρόπο, δια του στόματος του σημερινού πρωθυπουργού, του κύριου Τσίπρα είπε ότι ένα πρόγραμμα υπάρχει και όποιος θέλει συνεργασία θα πρέπει να προσχωρήσει στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Κατά συνέπεια, όλη η προηγούμενη δουλειά η οποία είχε γίνει για την προγραμματική συμφωνία, δεν είχε κανένα νόημα. Και έτσι κατεβήκαμε στις εκλογές με το σχήμα Πράσινοι-Δημοκρατική Αριστερά. Αλλά, δεν υπήρχε κάποια συγκεκριμένη συμφωνία, ότι και αν είχε ολοκληρωθεί η προγραμματική συμφωνία, θα πηγαίναμε ή δεν θα πηγαίναμε σε προεκλογική συνεργασία. Ήταν όμως πάρα πολύ πιθανόν, θέλω να είμαι απόλυτα πολιτικά ειλικρινής και ακριβής ότι, εάν είχε ολοκληρωθεί η προγραμματική μας συμφωνία, θα ήταν δυνατόν και προεκλογική συμμαχία και σύμπραξη να υπήρχε.
Ερ: Τότε ίσως θα ήταν διαφορετικά και τα αποτελέσματα στις εκλογές.
Απ: Αυτή είναι και η δική μου εκτίμηση και ίσως θα ήταν διαφορετικό και το μείγμα της πολιτικής.