Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι «προοδευτικοί» ευρωβουλευτές έχουν στήσει μια νέα επιχείρηση εξαπάτησης της κοινής γνώμης σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου.
Η κυβέρνηση διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση στην αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου ενώ ευθύνεται γι' αυτήν. Το 2011 και το 2012 οι ελληνικές κυβερνήσεις εξασφάλισαν το κούρεμα του τμήματος του χρέους του ελληνικού Δημοσίου που ήλεγχε ο ιδιωτικός τομέας και την πολιτική δέσμευση για τη μελλοντική αναδιάρθρωση του τμήματος του χρέους του ελληνικού Δημοσίου το οποίο ελέγχεται από επίσημους πιστωτές, όπως είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.
Με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ καθυστέρησαν οι διαρθρωτικές αλλαγές και η επίτευξη μεγάλων και σταθερών δημοσιονομικών πλεονασμάτων οι οποίες αποτελούσαν τις προϋποθέσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους. Επιπλέον η αναξιοπιστία της κυβέρνησης Τσίπρα οδήγησε τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές να μεταθέσουν χρονικά την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου για μετά την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος-μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018.
Αυτή η επιλογή εκφράζεται μέσα από τις αποφάσεις του Eurogroup του Μαΐου του 2016, οι οποίες έχουν και την υπογραφή της κυβέρνησης Τσίπρα. Αφού λοιπόν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αναβάλλουν την προγραμματισμένη αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου τώρα διαμαρτύρονται για την καθυστέρηση που οι ίδιοι προκάλεσαν!
Υποκριτική θεωρούμε και την τοποθέτηση ευρωβουλευτών της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και των Πρασίνων, οι οποίοι δημιουργούν σκόπιμα την εντύπωση ότι η αναβολή της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου οφείλεται στη γερμανική «εμμονή» για λιτότητα και δημοσιονομική πειθαρχία. Αν το μόνο εμπόδιο στην αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου είναι η Γερμανία, τότε ας δώσουν τη λύση οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Γαλλίας οι οποίες σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται οι «προοδευτικοί» ευρωβουλευτές έχουν άλλες προτεραιότητες. Στην πραγματικότητα όμως ούτε αυτές θέλουν να χρηματοδοτήσουν την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου προτού βεβαιωθούν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα. Δε βιάζονται γιατί δε θέλουν να αναλάβουν στις χώρες τους το πολιτικό ρίσκο που συνεπάγεται η διευκόλυνση με χρήματα των φορολογούμενων πολιτών των χωρών τους μιας κυβέρνησης η οποία συνήθως άλλα λέει και άλλα κάνει.