BLOGS
Επιστρέφω στην Αθήνα και μιλώ με κόσμο. Υπήρξαν κάποιοι που μου είπαν «Εμένα η Βενετία δεν μου άρεσε και τόσο. Εντάξει, απλά όμορφη». «Μα τι λες» απάντησα. ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Βενετία είναι ένας πίνακας ζωγραφικής! Γι αυτό, αν βρεθούν στο δρόμο σου άνθρωποι που θα σου πουν το αντίθετο, απλά αγνόησέ τους. Η Βενετία είναι ένα μέρος όπου η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε φαντασία!
Μα πως είναι «Αόρατο και σπάνιο» ένα έγκλημα την στιγμή που μιλάμε για εκατομμύρια θύματα; Πράγματι τα βλέπουμε τα θύματα. Μπροστά στα μάτια μας άλλωστε πουλιούνται και «αγοράζονται» γυναίκες, άνδρες και μικρά παιδιά για 5 και 10 ευρώ, στα στούντιο, τους δρόμους, τα χωράφια. Το έγκλημα είναι «αόρατο», επειδή δεν αναζητούμε αυτούς τους ανθρώπους, δεν μας αφορούν. Αυτοί που τους εκμεταλλεύονται, φροντίζουν να ισοπεδώσουν την αξιοπρέπεια των θυμάτων τους, ώστε να μην αναζητούν βοήθεια, να μην ελπίζουν σε τίποτα.
Στην πραγματικότητα, η Τουρκία συστηματικά αρνείται να εκπληρώσει, με προσχηματικούς και διαδικαστικούς λόγους, τις υποχρεώσεις της με βάση τα διμερή Πρωτόκολλα Επανεισδοχής Ελλάδας - Τουρκίας του 2001 και του 2010. Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που διαβίβασε ο κ. Χουντής στην Βουλή στις 07.04.2015, ότι από την έναρξη ισχύος του Πρωτοκόλλου (Απρίλιος 2002) μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015 ζητήθηκε από την Τουρκία η επανεισδοχή 137.722 παράτυπων μεταναστών, εκ των οποίων οι τουρκικές Αρχές δέχθηκαν την επανεισδοχή 13.314 μεταναστών και παρέλαβαν τελικά μόνο 3.838.
Οι καρποί του φραγκοστάφυλου είναι θρεπτικοί δροσιστικοί, και με εξαιρετικά υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C (200mg ανά 100g καρπών). Θεωρείται ότι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων, ενώ έχουν και μικροβιοκτόνο δράση σε προσβολές του αναπνευστικού συστήματος, της γρίπης αλλά και των ιώσεων. Έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες και σε ανθοκυάνες οι οποίες είναι αντιοξειδωτικές ουσίες. Θεωρούνται ότι έχουν αγγειοδιασταλτική δράση όπως και ότι λειτουργούν σαν παράγοντες μείωσης της αρτηριακής πιέσεως.
Γιατί άραγε η τυρόπιτα είναι μια από τις πιο διάσημες, ποθητές επιλογές που κανένας σχεδόν δεν μπορεί να αντισταθεί και πόσα άραγε άρθρα δεν έχουν γραφτεί για τα places που θα φας την καλύτερη τυρόπιτα;
Την καλύτερη πίτσα θα τη φας φυσικά, στο Rosso Pomodoro. Δεν τίθεται θέμα! Απλά πρέπει να πας μέχρι εκεί! Βρίσκεται στη Via della Moscova 1 (μετρό Moscova) και την ανακάλυψα κάποιο μεσημέρι στο διάλειμμα από τη δουλειά! Μετά από εκείνη την πίτσα όμως δεν υπάρχει επιστροφή! Όλες οι υπόλοιπες θα σου μοιάζουν άνοστες! Δες εδώ πού βρίσκεται ακριβώς!
Οι φράσεις αυτές αποτελούν την απόλυτη πράξη στρουθοκαμηλισμού. Ένας τρόπος για να «χρυσώσει» κανείς το χάπι στους γονείς των παιδιών με ειδικές ανάγκες ή και στα ίδια τα άτομα. Κάπου μέσα σε αυτή την αστική ευγένεια και τον πολιτικά ορθό λόγο χάσαμε όλοι την ουσία των πραγμάτων.
Οι γονείς πρέπει να τιμήσουν και να σεβασθούν τη μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα κάθε παιδιού. Για μερικά παιδιά η προσαρμογή μπορεί να έρθει πιο εύκολα και ομαλά, ενώ για άλλα να είναι πιο δύσκολο και να απαιτηθεί μεγαλύτερη προσπάθεια. Γενικά στην περίοδο των μεγάλων αλλαγών, όπως στην αλλαγή ή την αρχή του σχολείου, αυτές μπορεί να είναι συνυφασμένες με αισθήματα άγχους, αγωνίας, θυμού, εξελικτικά και ψυχολογικά πισωγυρίσματα (psychological regression), απογοήτευση κτλ.
Από παιδί θαύμαζα τον Γκάλη...Η πρόταση λοιπόν που μου έγινε, με αναστάτωσε κυριολεκτικά...Αγχώθηκα για το αποτέλεσμα...Δούλεψα πολλές ώρες (θεωρία και πράξη) για να φτάσω στην ολοκλήρωση του έργου. Ξεκίνησα από την επιλογή της σκιάς. Ήθελα να συνδέσω τον σημερινό, άνθρωπο, Νίκο Γκάλη με το μπάσκετ. Επέλεξα μια γνωστή του φωτογραφία που περιστρέφει τη μπάλα, βάζοντας έτσι και μια ιδέα κίνησης στη σκιά. Έβαλα επίσης και κάποια φλας από ανθρώπους που τον φωτογραφίζουν τονίζοντας τη σπουδαιότητά του, καθώς επίσης και το πόσο σημαντική είναι η στιγμή που πήρε ξανά τη μπάλα μπροστά στον κόσμο...
Ο αντίλογος σε όλα τα προηγούμενα είναι γνωστός και - δυστυχώς - είναι αυτός που έχει επικρατήσει σήμερα. Παρόμοιοι προβληματισμοί σχεδόν πάντα απορρίπτονται ως ανέφικτοι ιδεαλισμοί, συνοδευόμενοι από τσιτάτα (sic) του τύπου «Ε και τι να κάνουμε, έτσι είναι τα πράγματα», «Δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου, που να αλλάξουν όλα αυτά» και άλλα παρόμοια.
