Η παραμονή της Ελλάδας, τόσο στην ευρωζώνη όσο και στην Ε.Ε., είναι σαφής επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ, δήλωσε ο ευρωβουλευτής του κόμματος, Γιώργος Κατρούγκαλος, σε συνέντευξή του στη Deutsche Welle.
«Βεβαίως. Θέλουμε να μείνουμε στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Απλά θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη -από νεοφιλελεύθερη σε μία κοινωνική Ευρώπη». Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε ότι δεν θα υπάρξουν μονομερείς ενέργειες έναντι των δανειστών: «Θέλουμε να πάρουν πίσω τα χρήματά τους, αλλά όχι με αντάλλαγμα μία λίβρα σάρκα και αίμα, όπως στον ‘Έμπορο της Βενετίας'. Θέλουμε μία δίκαιη συμφωνία».
Ποιο μέσο πίεσης διαθέτει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κάμψει ενδεχόμενες αντιρρήσεις των δανειστών; Όπως υπογράμμισε ο κ. Κατρούγκαλος, «αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα. Πιστεύουμε ότι ο μοχλός πίεσης είναι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες. Εννοώ ότι αν κοιτάξει κανείς στην Ευρώπη παρατηρεί ότι τα πολιτικά κινήματα είναι ασταθή –με εξαίρεση ίσως τη Γερμανία. Και γιατί είναι έτσι; Επειδή οι κοινωνίες αντιδρούν στις πολιτικές φτωχοποίησης».
Προτεραιότητα μίας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν η αντιστροφή των σκληρών μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα στην Ελλάδα, δήλωσε ο κ. Κατρούγκαλος.
Σε ό,τι αφορά στο χρέος, ο κ. Κατρούγκαλος διευκρίνισε ότι επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι επαναδιαπραγμάτευσή του, δεδομένου ότι είναι σήμερα πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το διάστημα που υπήχθη η Ελλάδα στους μηχανισμούς σταθερότητας.
Όπως σημείωσε ο κ. Κατρούγκαλος: «Πώς μπορεί να είναι βιώσιμο ένα τέτοιο χρέος; Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να γίνει ‘κούρεμα'. Προτείνουμε τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης για το χρέος, όπως το 1953 στο Λονδίνο, όπου ρυθμίστηκε το γερμανικό χρέος. Προτείνουμε κάτι τέτοιο και επειδή πιστεύουμε ότι είναι κακό για τη συνοχή της ΕΕ να είναι διαιρεμένη σε δανειστές και οφειλέτες».
«Αυτό που προτείνουμε είναι ένα είδος ποσοτικής χαλάρωσης εκ μέρους της ΕΚΤ -με απλά λόγια, να τυπωθούν χρήματα- και ένα είδος αμοιβαιοποίησης (σ.σ. του χρέους) μέσω της ΕΚΤ. Με αυτόν τον τρόπο κανείς δεν θα πρέπει να πληρώσει για τα ελληνικά ομόλογα. Ίσως θα πρέπει να ανεχθούμε έναν πολύ υψηλότερο πληθωρισμό, αλλά αυτή τη στιγμή το πρόβλημα δεν είναι ο πληθωρισμός, αλλά ο αποπληθωρισμός. Επομένως, πρέπει να εργαστούμε πάνω σε αυτό, δεν έχουμε μια εύκολη λύση. Δεν ζητάμε δώρα από τους άλλους λαούς της Ευρώπης. Θέλουμε μία δίκαιη λύση, όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλη την ήπειρο».