«Κάποιος θα πείραξε τα φρένα!» - Βιβλίο αποκαλύπτει πώς αντέδρασε η Βασίλισσα Ελισάβετ στον θάνατο της Νταϊάνα

«Κάποιος θα πείραξε τα φρένα!» - Βιβλίο αποκαλύπτει πώς αντέδρασε η Βασίλισσα Ελισάβετ στον θάνατο της Νταϊάνα

'Ισως πρόκειται για τη διασημότερη σχέση πεθεράς-νύφης στη παγκόσμια ιστορία. Ο λόγος φυσικά για τη σχέση της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, η οποία έχασε τη ζωή της σε ένα τραγικό δυστύχημα στις 31 Αυγούστου του 1997, με τη Βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας.

Ένα νέο βιβλίο της Ingrid Seward με τίτλο «The Queen’s Speech: An Intimate Portrait Of The Queen In Her Own Words», εξιστορεί το πώς αποδέχθηκε ως νύφη της την Νταϊάνα η Ελισάβετ, τι ήταν αυτό που δεν άντεχε σε αυτήν, αλλά και το πώς αντέδρασε στον θάνατο της.

Η συγγραφέας, με κείμενο της στη Daily Mail, εξιστορεί τα πρώτα λόγια που είπε η Βασίλισσα μόλις έμαθε ότι το αυτοκίνητο της Νταιάνα είχε τρακάρει. Μην πιστεύοντας ότι έχει πεθάνει, είπε χαρακτηριστικά: «Η Νταϊάνα σε αυτοκινητιστικό ατύχημα; Κάποιος θα πρέπει να πείραξε τα φρένα.»

Τα λόγια αυτά, όπως γράφει η Seward αποκαλύπτουν την πολύπλοκη σχέση τους, κάτι που είναι εμφανές και στις φωτογραφίες που ήρθαν πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας και δείχνουν τις δύο γυναίκες να περπατούν μαζί μετά τη γαμήλια τελετή της Νταϊάνα και του Καρόλου. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζεστασιάς ή χαράς στα πρόσωπά τους.

Τι πίστευε λοιπόν η Βασίλισσα για τη νύφη της; «Η απάντηση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα», γράφει.

Όταν στα 19 της εισήλθε στον εσωτερικό κύκλο της βασιλικής οικογένειας, την αποδέχθηκαν ως μία από αυτούς, αλλά η Ελισάβετ δεν ανεχόταν ένα πράγμα: ότι έμοιαζε επιφανειακή και ρηχή. «Η Νταιάνα ήταν αφελής και δεν κοιτούσε στο μέλλον. Εν αντιθέσει, η Βασίλισσα είχε πάντα το μυαλό της στο μέλλον, ακόμα και ως παιδί.»

Η Νταιάνα αρχικά είχε τυφλωθεί από το βασιλικό ρομάντζο της, αλλά δυστυχώς σύντομα συνειδητοποίησε ότι η απόφασή της να γίνει πριγκίπισσα δεν θα ήταν καθόλου εύκολη. Την συνόδευε πάντα η αστυνομία και ζούσε περιορισμένη στο δεύτερο όροφο του Παλατιού Μπάκιγχαμ, κάτι το οποίο την «έπνιγε».

Σύμφωνα με τα όσα γράφονται στο βιβλίο, η Βασίλισσα ενδιαφερόταν να γνωρίσει τη νύφη της και να αποδείξει ότι την εκτιμά και σε προσωπικό επίπεδο και όχι μόνο ως μητέρα του εγγονού της. Αλλά, η Νταϊάνα αγχωνόταν και μόνο στην ιδέα ότι θα φάει μόνη της μαζί με την «Μπρέντα», το χαϊδευτικό της Βασίλισσας, και την απέφευγε με κάθε ευκαιρία. Η Ελισάβετ μπορούσε να δει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά αγνοούσε παντελώς τα σοβαρά προβλήματα βουλιμίας που αντιμετώπιζε η Νταιάνα.

Το πόσο δυστυχισμένη ήταν φάνηκε όταν συνεργάστηκε με τον συγγραφέα Άντριου Μόρτον για ένα βιβλίο γεμάτο με τα «συζυγικά παράπονά της», το «Diana».

Όταν κυκλοφόρησε, η ίδια αρνήθηκε ότι είχε οποιαδήποτε σχέση μαζί του, αν και είχε όντως δώσει συνεντεύξεις και είχε επιτρέψει στους φίλους και την οικογένειά της να μιλήσουν. Η Βασίλισσα την πίστεψε, αλλα λίγες μέρες μετά η αλήθεια αποκαλύφθηκε, όταν η πριγκίπισσα επισκέφθηκε μία από τις πηγές του βιβλίου. Ωστόσο, η Ελισάβετ συνέχισε να πιστεύει ότι η Νταιάνα δεν είχε καμία σχέση με όλο αυτό.

Όταν στις 9 Δεκεμβρίου του 1992 ανακοινώθηκε επίσημα ότι ο Κάρολος και η Νταιάνα αποφάσισαν να χωρίσουν, η Ελισάβετ προτίμησε να πάει βόλτα τα σκυλιά της, κάτι που έκανε όταν ήταν αγχωμένη. Όταν κάποια στιγμή ένα μέλος του προσωπικού της είπε ότι λυπάται για το διαζύγιο, αυτή απάντησε: «Πιστεύω θα δεις ότι όλα γίνονται για το καλύτερο.»

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1997, λίγες μέρες μετά τον τραγικό θάνατο της Νταιάνα, η Ελισάβετ επέλεξε να αφήσει το αυτοκίνητο που την μετέφερε και να περπατήσει ντυμένη στα μαύρα στον καλυμμένο με λουλούδια δρόμο μπροστά από το Παλάτι.

Το απόγευμα μίλησε ζωντανά στην τηλεόραση και απέτισε φόρο τιμής στην πρώην νύφη της: «Ήταν ένα εξαιρετικό και χαρισματικό πλάσμα. Σε καλές και σε κακές στιγμές, ποτέ δεν έχασε την ικανότητά της να χαμογελά και γελά, ούτε του να εμπνέει τους άλλους με τη ζεστασιά και της καλοσύνη της. Την θαύμαζα και την σεβόμουν, ειδικά για την αφοσίωση στα δύο της αγόρια.»

Σχετικά με την ημέρα που έμαθε ότι πέθανε η Νταϊάνα έχει δηλώσει: «Σίγουρα οι μέρες που ακολούθησαν έχουν χαραχθεί στη μνήμη μου καθώς εμείς ως οικογένεια και ως έθνος προσπαθούσαμε να αποδεχθούμε αυτή την απώλεια, ενωμένοι από μία τεράστια αίσθηση του σοκ, του θρήνου και της λύπης.»

Δημοφιλή