Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS), ένα πλήρως εξοπλισμένο, μόνιμο εργαστήριο σε τροχιά, αποτελεί σημαντικότατο κομμάτι της έρευνας πάνω στο Διάστημα, και καρπό συνεργασίας πολλών χωρών. Ωστόσο, του ISS είχαν προηγηθεί και άλλοι διαστημικοί σταθμοί, με ηρωικά ονόματα να κοσμούν το «hall of fame», όπως Mir, Skylab και Salyut.
Σε βίντεο – φόρο τιμής του Sploid παρατίθενται όλοι οι διαστημικοί σταθμοί της ιστορίας.
Salyut: Την πρωτιά κατέχει ο σοβιετικός διαστημικός σταθμός Salyut 1, ο πρώτος επανδρωμένος δορυφόρος σε τροχιά. Εκτοξεύτηκε στις 19 Απριλίου 1971 και το πρώτο του πλήρωμα έμεινε σε αυτόν για 23 ημέρες- αν και οι κοσμοναύτες βρήκαν τον θάνατο κατά την επιστροφή στη Γη. Το πρόγραμμα Salyut διήρκεσε από το 1971 ως τη δεκαετία του 1980. Πέραν του Salyut 1, σε τροχιά τέθηκαν ο Salyut 2 (αν και καταστράφηκε λίγο αφού τέθηκε σε τροχιά, πριν φτάσει σε αυτόν πλήρωμα), ο Kosmos 557 (επίσης καταστράφηκε λόγω προβλήματος), ο Salyut 3, που εκτοξεύτηκε το 1974 και επανδρώθηκε επιτυχώς, ο Salyut 4 (επιτυχής), ο Salyut 5 (επιτυχής), ο Salyut 6 (εν ενεργεία από το 1977 ως το 1981) και ο Salyut 7 (εκτοξεύτηκε το 1982 και έμεινε σε τροχιά για 8 χρόνια και 10 μήνες, φιλοξενώντας και ξένους αστροναύτες). Η κληρονομιά του προγράμματος είναι οι modular (αρθρωτοί) διαστημικοί σταθμοί, μια φιλοσοφία που συναντάται και στον ISS. Σημειώνεται πως κάποιοι εκ των σταθμών ήταν γνωστοί ως Almaz, και είχαν στρατιωτικό χαρακτήρα.
Skylab: O πρώτος διαστημικός σταθμός των ΗΠΑ ήταν σε τροχιά από το 1973 μέχρι το 1979. Εκτοξεύθηκε μη επανδρωμένος με πύραυλο Saturn V. Σε αυτόν έλαβε χώρα σειρά επιστημονικών πειραμάτων, ενώ φιλοξένησε τρία τριμελή πληρώματα, συνολικά 9 αστροναυτών.
Mir: Ο ηρωικός ρωσικός Mir ήταν σε υπηρεσία από το 1986 μέχρι το 2001, βιώνοντας την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης σε τροχιά- συνέχισε τη θητεία του ως ρωσικός για χρόνια μετά. Είχε το ρεκόρ της μεγαλύτερης συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας στο Διάστημα μέχρι το 2010, όταν το «έσπασε» ο ISS- σημειώνεται πως ο Βαλερί Πολιάκοφ πέρασε 437 ημέρες και 18 ώρες στον σταθμό, μεταξύ του 1994 και του 1995. Φιλοξένησε επίσης αστροναύτες από πολλές άλλες χώρες. Οι τίτλοι τέλους έπεσαν τον Μάρτιο του 2001, αφού διεκόπη η χρηματοδότηση.
ISS: Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός αποτελεί από μόνος του κεφάλαιο της ιστορίας της εξερεύνησης του Διαστήματος. Το πρώτο του τμήμα εκτοξεύθηκε το 1998, και πλέον αποτελεί το μεγαλύτερο τεχνητό σώμα σε τροχιά, ενώ είναι ορατός και με γυμνό μάτι από τη Γη. Λειτουργεί ως εργαστήριο όπου σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας διεξάγονται πειράματα βιολογίας, ανθρώπινης βιολογίας, φυσικής, αστρονομίας, μετεωρολογίας κ.α. Αποτελεί καρπό της συνεργασίας μεταξύ πέντε διαστημικών υπηρεσιών (NASA, Roscosmos, JAXA, ESA, CSA) και τον έχουν επισκεφθεί αστροναύτες, κοσμοναύτες και διαστημικοί τουρίστες από 17 διαφορετικές χώρες. Είναι συνεχώς επανδρωμένος από το 2000, έχοντας σπάσει το ρεκόρ του Mir.
Tiangong: Πρόκειται για το πρόγραμμα διαστημικού σταθμού της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, με στόχο τη δημιουργία ενός σταθμού τρίτης γενεάς, συγκρίσιμου με τον Mir. Άρχισε το 1992 και αποσκοπεί στη δημιουργία ενός μεγάλου διαστημικού σταθμού κατά το 2020. Το πρώτο κομμάτι, Tiangong 1, εκτοξεύθηκε το 2011.
Genesis: Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα διαστημικών σταθμών, και το πρώτο ιδιωτικού χαρακτήρα εγχείρημα στον τομέα, από την αμερικανική Bigelow Aerospace. Το πειραματικό Genesis I εκτοξεύθηκε το 2006, για σκοπούς δοκιμών πάνω στη βιωσιμότητα των φουσκωτών δομών. Το Genesis II εκτοξεύτηκε το 2007 και αποτελεί βελτιωμένη εκδοχή του.