Η ελληνική πλευρά όπως και οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές πρέπει να δείξουν την αναγκαία ευελιξία για να αποφύγουμε ένα προγραμματισμένο ατύχημα το οποίο θα οδηγήσει στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και θα δοκιμάσει την αντοχή της Ευρωζώνης.
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας πρέπει να δείξει υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα και να αναγνωρίσει τη δύσκολη πραγματικότητα. Μέτρα εξυγίανσης του ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού συστήματος και άλλες διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα σε μία χώρα που δεν μπορεί να ελέγξει το διαρθρωτικό της έλλειμμα και δε μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους ΟΝΕ και παγκοσμιοποίησης. Η κατάρρευση των φορολογικών εσόδων το Μάιο οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι είμαστε λίγο πριν τη δημιουργία ανεξέλεγκτων καταστάσεων και ο πρωθυπουργός καλείται να αποτρέψει τα χειρότερα. Μπορεί να έχει πρόβλημα με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στους οποίους υποσχέθηκε περίπου τα πάντα και με πολλά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη τα οποία λένε «όχι» σε όλα. Αλλά πρέπει να το ξεπεράσει στο όνομα των καλώς εννοούμενων εθνικών και ευρωπαϊκών μας συμφερόντων.
Από την πλευρά των πιστωτών πρέπει να δοθεί μία προοπτική στον ελληνικό λαό γιατί είναι φανερό ότι τα μονοδιάστατα προγράμματα προσαρμογής δεν οδηγούν πουθενά και γιατί δε μπορούμε να περιμένουμε δύο τρία χρόνια ακόμα, σε συνθήκες ισοπεδωτικής λιτότητας, για να εκδηλωθεί ο λεγόμενος αυτοματισμός της αγοράς και να επιβραβευτούμε για την προσαρμογή.
Μέχρι τη Δευτέρα δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα, μπορεί όμως να επιτευχθεί μία σαφής πολιτική δέσμευση υπέρ αναπτυξιακών πρωτοβουλιών που θα στηρίξουν την ελληνική οικονομία και υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους εντός των επόμενων 12 - 18 μηνών, μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες. Για να περάσει ο κ. Τσίπρας τα αναγκαία μέτρα προσαρμογής από τη Βουλή και να τα δεχτεί ο ελληνικός λαός ώστε να εφαρμοστούν αρκετά αποτελεσματικά, πρέπει να υπάρξουν πολιτικές δεσμεύσεις των Ευρωπαίων εταίρων στη σωστή κατεύθυνση.